Liczb 6:1-21
Liczb 6:1-21 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
I przemówił Pan do Mojżesza tymi słowy: Przemów do synów izraelskich i powiedz im: Jeżeli mężczyzna lub kobieta złoży szczególny ślub, ślub nazyreatu, aby się poświęcić Panu, To niech powstrzyma się od wina i napoju odurzającego. Nie będzie pił octu winnego i octu z napoju odurzającego, nie będzie pił żadnego soku z winogron i nie będzie jadł winogron ani świeżych, ani suszonych. Przez cały czas swojego nazyreatu nie będzie jadł niczego, co się zbiera z winnego krzewu, począwszy od niedojrzałych winogron aż do wytłoczyn. Przez cały czas jego ślubu nazyreatu brzytwa nie przejdzie po jego głowie. Dopóki nie wypełnią się dni, na które poświęcił się Panu, będzie poświęcony. Pozwoli swobodnie róść włosom na swojej głowie. Przez cały czas, na jaki poświęcił się Panu, nie będzie przystępował do zmarłego. Nie będzie się zanieczyszczał nawet przy swoim zmarłym ojcu, matce, bracie i siostrze swojej, gdyż na jego głowie jest znak poświęcenia się swojemu Bogu. Przez cały czas swojego nazyreatu jest poświęcony Panu. Jeśliby jednak ktoś nagle umarł przy nim i przez to zanieczyściłby jego poświęconą głowę, to ogoli swoją głowę w dniu swego oczyszczenia. Ogoli ją siódmego dnia, A dnia ósmego przyniesie do kapłana dwie synogarlice lub dwa gołąbki, do wejścia do Namiotu Zgromadzenia. Kapłan złoży jedno na ofiarę za grzech, a drugie na ofiarę całopalną i dokona za niego przebłagania za to, że zgrzeszył przez zetknięcie się ze zmarłym, i tego samego dnia poświęci na nowo jego głowę, On zaś poświęci się ponownie Panu na czas swojego nazyreatu i przyniesie rocznego baranka na ofiarę pokutną. Jednak poprzedni czas przepadnie, gdyż jego nazyreat został zanieczyszczony. A takie jest prawo dotyczące nazyrejczyka: W dniu, gdy wypełni się czas jego nazyreatu, przyprowadzi się go do wejścia do Namiotu Zgromadzenia. Złoży on w darze ofiarnym Panu jednego baranka rocznego bez skazy na ofiarę całopalną, jedną owieczkę roczną bez skazy na ofiarę za grzech, jednego barana bez skazy na ofiarę pojednania, Kosz przaśników z przedniej mąki, placki zaczynione oliwą, przaśne opłatki pomazane oliwą wraz z ich ofiarą z pokarmów i ofiarą z płynów. Kapłan złoży to przed Panem i dokona za niego ofiary za grzech i ofiary całopalnej, Barana zaś złoży Panu jako ofiarę pojednania wraz z koszem przaśników. Dokona też kapłan za niego ofiary z pokarmów i ofiary z płynów. Potem nazyrejczyk ogoli u wejścia do Namiotu Zgromadzenia swoją poświęconą głowę, weźmie włosy ze swojej poświęconej głowy i położy na ogień, który płonie pod ofiarą pojednania. Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę z barana i jeden przaśny placek z kosza, i jeden przaśny opłatek i położy na dłoniach nazyrejczyka, gdy ten ogoli swoje poświęcone włosy. Kapłan dokona tym obrzędu potrząsania przed Panem; jest to rzecz święta przeznaczona dla kapłana, wraz z mostkiem jako częścią do potrząsania i z łopatką jako darem ofiarnym podniesienia. Potem nazyrejczyk może pić wino. Takie jest prawo dotyczące zarówno nazyrejczyka, który złożył ślub, jak i jego daru ofiarnego dla Pana zgodnie ze ślubem jego nazyreatu, niezależnie od tego, na co go poza tym stać. Zgodnie że swoim ślubem, jaki złożył, postąpi według prawa dotyczącego jego nazyreatu.
Liczb 6:1-21 Biblia Gdańska (PBG)
I rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: Powiedz synom Izraelskim, a mów do nich: Mąż albo niewiasta, gdy się odłączy, czyniąc ślub Nazarejstwa, aby byli odłączeni Panu, Od wina i mocnego napoju wstrzymywać się będzie; octu z wina, i octu z mocnego napoju pić nie będzie, i wszystkiego, co się z jagód wytłacza, nie będzie pił; także jagód winnych, świeżych ani suchych, jeść nie będzie. Po wszystkie dni Nazarejstwa swego ze wszystkiego, co wyrasta z macicy winnej, od ziarnka aż do łupiny, jeść nie będzie. Po wszystkie dni ślubu Nazarejstwa swego brzytwa nie postoi na głowie jego, aż wynijdzie czas, do którego się poświęcił Panu; będzie świętym, a zapuści włos na głowie swojej. Po wszystkie dni, których się odłączy Panu, do umarłego nie wnijdzie. Nad ojcem swym, i nad matką swą, nad bratem swym, i nad siostrą swą, nie splugawi się, gdyby zmarli; albowiem poświęcenie Boga swego ma na głowie swojej. Po wszystkie dni Nazarejstwa swego świętym będzie Panu. I gdyby kto umarł przy nim z prędka a nagle, i splugawiłby głowę poświęcenia jego, ogoli głowę swoję w dzień oczyszczenia swego; dnia siódmego ogoli ją. A dnia ósmego przyniesie dwie synogarlice, albo dwoje gołąbiąt do kapłana ku drzwiom namiotu zgromadzenia; I będzie kapłan ofiarował jedno za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia, i oczyści go od tego, czem zgrzeszył nad umarłym, a poświęci głowę jego dnia onego. Potem odłączy Panu dni Nazarejstwa swego, ofiarując baranka rocznego za występek; a dni one pierwsze daremne będą, gdyż splugawione było Nazarejstwo jego. A toć jest prawo Nazarejczyka: Gdy się wypełnią dni Nazarejstwa jego, przyjdzie do drzwi namiotu zgromadzenia, I ofiarować będzie ofiarę swą Panu, baranka rocznego, zupełnego jednego na ofiarę całopalenia, i owcę jednę roczną i zdrową na ofiarę za grzech, i barana jednego zupełnego na ofiarę spokojną; Przytem kosz chlebów przaśnych, z mąki pszennej, placki zagniatane z oliwą, i kreple przaśne oliwą namazane, z ofiarą ich śniedną, i z ofiarą ich mokrą. I będzie ofiarował kapłan przed Panem, i uczyni ofiarę za grzech jego, i całopalenie jego. Barana także ofiarować będzie na spokojną ofiarę Panu z koszem chlebów przaśnych; także ofiarować będzie kapłan ofiarę jego śniedną i ofiarę jego mokrą. I ogoli Nazarejczyk przede drzwiami namiotu zgromadzenia głowę Nazarejstwa swego, a wziąwszy włosy z głowy Nazarejstwa swego, włoży je na ogień, który jest pod ofiarą spokojną. Przytem weźmie kapłan łopatkę warzoną baranią, i jeden placek przaśny z kosza, i jeden krepel niekwaszony, a da w ręce Nazarejczykowe po ogoleniu Nazarejstwa jego; I będzie to tam i sam obracał kapłan na ofiarę obracania przed Panem; a rzecz ta poświęcona dostanie się kapłanowi, tak piersi obracania, jako i łopatka podnoszenia; a potem będzie mógł Nazarejczyk pić wino. Toć jest prawo Nazarejczyka, któryby ślub uczynił, i ta ofiara jego Panu za Nazarejstwo jego, okrom tego, coby więcej uczynić mógł; według ślubu swego, który uczynił, tak uczyni według prawa Nazarejstwa swego.
Liczb 6:1-21 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
I PAN powiedział do Mojżesza: Przemów do synów Izraela i powiedz do nich: Gdy mężczyzna albo kobieta złoży szczególny ślub nazirejczyka, aby się poświęcić PANU; Niech powstrzyma się od wina i mocnego napoju; nie będzie pił octu z wina i octu z mocnego napoju; nie będzie pił żadnego soku z winogron i nie będzie jeść winogron, ani świeżych, ani suszonych. Przez wszystkie dni swego oddzielenia nie będzie jeść niczego, co pochodzi z winorośli, od ziarenka aż do łupiny. Przez wszystkie dni ślubu swego oddzielenia brzytwa nie dotknie jego głowy. Dopóki nie wypełni się czas, na który poświęcił się PANU, będzie święty i zapuści włosy na swojej głowie. Nie zbliży się do umarłego przez cały okres swego oddzielenia dla PANA. Nie zanieczyści się przy ojcu, matce, bracie czy siostrze, którzy umarli, gdyż ma na głowie poświęcenie dla swego Boga. Przez wszystkie dni swego oddzielenia będzie świętym dla PANA. I gdyby ktoś nagle przy nim umarł i zanieczyścił jego poświęconą głowę, to ogoli swoją głowę w dniu swego oczyszczenia; ogoli ją siódmego dnia. A ósmego dnia przyniesie dwie synogarlice lub dwa młode gołębie do kapłana, przed wejście do Namiotu Zgromadzenia; I kapłan złoży jednego na ofiarę za grzech, a drugiego na ofiarę całopalenia, i dokona za niego przebłagania za to, że zgrzeszył przy umarłym, i tego samego dnia poświęci jego głowę. Potem poświęci PANU dni swego oddzielenia i przyniesie rocznego baranka za przewinienie. Minione dni jednak przepadną, gdyż jego oddzielenie zostało zanieczyszczone. A takie jest prawo nazirejczyka: Gdy wypełnią się dni jego oddzielenia, przyprowadzi się go przed wejście do Namiotu Zgromadzenia; I złoży PANU w ofierze jednego rocznego baranka bez skazy na ofiarę całopalenia, jedną roczną owcę bez skazy na ofiarę za grzech i jednego barana bez skazy na ofiarę pojednawczą; Do tego kosz przaśnych chlebów z mąki pszennej, placki zmieszane z oliwą oraz przaśne podpłomyki pomazane oliwą z ich ofiarą pokarmową i ofiarą z płynów. I kapłan przyniesie to przed PANA i złoży jego ofiarę za grzech oraz jego całopalenie. Barana zaś złoży PANU na ofiarę pojednawczą wraz z koszem przaśnych chlebów. Kapłan złoży też jego ofiarę pokarmową oraz jego ofiarę z płynów. I nazirejczyk ogoli swoją poświęconą głowę u wejścia do Namiotu Zgromadzenia i weźmie włosy ze swojej poświęconej głowy, i położy je na ogień, który jest pod ofiarą pojednawczą. Następnie kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, jeden przaśny placek z kosza i jeden przaśny podpłomyk i złoży to w ręce nazirejczyka, gdy ten ogoli swoje poświęcone włosy; I kapłan będzie to kołysał jako ofiarę kołysania przed PANEM; jest to święta rzecz i należy do kapłana wraz z mostkiem kołysania i łopatką wzniesienia. Potem nazirejczyk będzie mógł pić wino. Takie jest prawo dotyczące nazirejczyka, który składa ślub, jak i jego ofiary dla PANA za jego oddzielenie, oprócz tego, na co go stać. Zgodnie ze swoim ślubem, który złożył, tak uczyni według prawa swego oddzielenia.
Liczb 6:1-21 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
PAN przemówił do Mojżesza tymi słowy: Przekaż synom Izraela: Jeśli jakiś mężczyzna lub kobieta pragnie złożyć ślub nazyreatu, by w szczególny sposób poświęcić się PANU, to niech na ten czas powstrzyma się od wina i piwa, niech odstawi wszelki ocet — winny albo piwny; niech nie pije soku z winogron ani nie je ich świeżych lub suszonych. Przez cały okres trwania nazyreatu ma się wystrzegać wszystkiego, co pochodzi z winogron — od pestek po skórkę. Przez cały ten okres osobie poświęconej nie wolno się strzyc ani golić. Póki trwać będzie okres jej poświęcenia się PANU, będzie ona święta, pozwoli rosnąć bez przeszkód puklom swoich włosów. Przez cały czas swego oddzielenia dla PANA osoba taka nie będzie też podchodzić do zmarłego. Nie zanieczyści się nawet przy swoim ojcu ani matce, przy swoim bracie ani siostrze, ma bowiem na głowie znak oddzielenia się dla Boga. Przez cały okres poświęcenia się PANU osoba taka będzie święta. Jeśli ktoś przy tej osobie nieoczekiwanie umrze i w ten sposób zanieczyści jej poświęconą głowę, to osoba ta ogoli swą głowę w dniu swego oczyszczenia, to jest w siódmym dniu. W ósmym dniu natomiast przyniesie do kapłana, przed wejście do namiotu spotkania, dwie synogarlice lub dwa gołąbki. Jednego ptaka kapłan złoży w ofierze za grzech, a drugiego w ofierze całopalnej. W ten sposób dokona on przebłagania za poświęconą osobę, za to, że zgrzeszyła poprzez kontakt ze zmarłym. Tego samego dnia znów poświęci jej głowę. W ten sposób nazyrejczyk oddzieli się dla PANA na czas objęty ślubowaniem, przyprowadzając przy tym rocznego baranka na ofiarę za przewinienie. Wcześniejszy okres nie będzie się jednak liczył, ponieważ nazyreat został przerwany z powodu zanieczyszczenia. Takie jest prawo dotyczące nazyreatu: W dniu jego zakończenia osoba poświęcona zostanie przyprowadzona przed wejście do namiotu spotkania. Tam złoży PANU w ofierze całopalnej jednego rocznego baranka bez skazy, w ofierze za grzech jedną roczną owieczkę bez skazy i w ofierze pokoju jednego barana bez skazy. Przyniesie ponadto kosz przaśników z najlepszej, pszennej mąki, bułki rozczynione oliwą i przaśne placki namaszczone oliwą wraz z przynależną do nich ofiarą z pokarmów oraz ofiarą z płynów. Kapłan przyniesie to wszystko przed PANA i złoży w ofierze za grzech i w ofierze całopalnej. Barana złoży PANU jako rzeźną ofiarę pokoju wraz z koszem przaśników. Złoży też ofiarę z pokarmów oraz ofiarę z płynów. Wtedy osoba związana ślubem nazyreatu ogoli u wejścia do namiotu spotkania swą poświęconą głowę, a obcięte włosy położy na ogień płonący pod rzeźną ofiarą pokoju. Kapłan natomiast weźmie ugotowaną łopatkę z barana, jedną przaśną bułkę z kosza i jeden przaśny placek i położy to na dłoniach osoby związanej ślubem nazyreatu, po tym, jak zgoli ona swoje poświęcone włosy. Następnie kapłan złoży przed PANEM ofiarę kołysaną. Taka ofiara to świętość. Będzie ona, wraz z mostkiem ofiary kołysanej i łopatką szczególnego daru, należała do kapłana. Po złożeniu tych ofiar, osoba związana ślubem nazyreatu będzie mogła pić wino. Takie zaś prawo dotyczy osoby związanej ślubem nazyreatu, która ponad ten swój ślub ślubowała dodatkowo złożyć PANU jakąś ofiarę, ponad to, na co było ją stać. Otóż osoba taka postąpi zgodnie z prawem dotyczącym nazyreatu, a ponadto zgodnie z podjętym przez siebie ślubem.
Liczb 6:1-21 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc: Powiedz synom Israela i im objaśnij: Jeśli mężczyzna lub niewiasta się wyróżni, ślubując ślub wstrzemięźliwości, aby być wstrzemięźliwym dla WIEKUISTEGO, wtedy winien się wstrzymywać od wina oraz mocnego napoju. Nie powinien pijać nawet kwasu winnego, ani kwasu z odurzających napojów. Nie będzie też pił żadnej nalewki z winnych jagód oraz nie będzie jadał świeżych, albo suszonych winnych jagód. Przez cały czas swojej wstrzemięźliwości ma nie kosztować niczego, co się przyrządza z winogron; bądź z pestek, bądź z łupiny. Przez cały czas ślubowanej swojej wstrzemięźliwości brzytwa nie dotknie się jego głowy. Aż do spełnienia się czasu, na który poddał się wstrzemięźliwości dla WIEKUISTEGO winien być uświęconym, splatając rozpuszczone włosy swej głowy. Przez cały czas na który poddał się wstrzemięźliwości dla WIEKUISTEGO nie podejdzie do martwego ciała. Nie zanieczyści się ani przy ojcu, ani przy swojej matce, ani przy bracie, ani przy swojej siostrze kiedy umrą; gdyż ma na swojej głowie uświęcenie swojego Boga. Przez cały czas swojej wstrzemięźliwości jest on poświęcony WIEKUISTEMU. A gdyby ktoś przy nim nagle umarł, w jednej chwili, i zanieczyścił jego poświęconą głowę wtedy ostrzyże swoją głowę w dniu swego oczyszczenia; ostrzyże ją dnia siódmego. A dnia ósmego przyniesie do kapłana parę synogarlic, albo parę młodych gołąbków, do wejścia do Przybytku Zboru. Zaś kapłan jednym spełni ofiarę zagrzeszną, a drugim całopalenie; zatem go oczyści od tego, czym zgrzeszył przez zmarłego, i w ten dzień poświęci jego głowę. Potem podda się swojej wstrzemięźliwości przed WIEKUISTYM na przyrzeczony czas swojej wstrzemięźliwości, po czym przyniesie roczne jagnię jako ofiarę pokutną; jednak poprzedni czas przepada, gdyż jego poświęcenie zostało zanieczyszczone. A oto ustawa o wstrzemięźliwym, gdy spełni się czas jego wstrzemięźliwości. Należy go przyprowadzić do wejścia do Przybytku Zboru i złoży on w ofierze WIEKUISTEMU jedno roczne, zdrowe jagnię na całopalenie; jedną roczną, zdrową owcę na ofiarę zagrzeszną i jednego, zdrowego barana na ofiarę opłatną. Także kosz przaśników z przedniej mąki, kołacze zaczynione oliwą i przaśne opłatki pomazane oliwą, wraz z ich ofiarą z pokarmów oraz ich zalewką. A kapłan złoży to przed WIEKUISTYM i spełni jego ofiarę zagrzeszną oraz jego całopalenie. Zaś baranem spełni WIEKUISTEMU ofiarę opłatną, wraz z koszem przaśników. Nadto kapłan spełni jego ofiarę z pokarmów oraz jego zalewkę. A wtedy wstrzemięźliwy ostrzyże swą poświęconą głowę u wejścia do Przybytku Zboru; zaś on weźmie włosy jego poświęconej głowy oraz położy na ogień, który się znajduje pod ofiarą opłatną. Potem kapłan weźmie ugotowaną łopatkę barana, jeden przaśny kołacz z kosza i jeden przaśny opłatek i poda to w ręce wstrzemięźliwego, kiedy ostrzyże swą poświęconą głowę. I kapłan przedstawi to jako przedstawienie przed WIEKUISTYM. To jest poświęcone dla kapłana oprócz mostka przedstawienia oraz łopatki podniesienia. Potem wstrzemięźliwy ma pić wino. Oto przepis o wstrzemięźliwym, który złożył ślub; za jego wstrzemięźliwość, jego ofiara należy do WIEKUISTEGO, oprócz tego, na co go było stać. Uczyni według ślubu, który ślubował, oprócz tego, co jest przypisane jego wstrzemięźliwości.