Przypowieści Salomona 12:15-28
Przypowieści Salomona 12:15-28 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Droga głupiego wydaje mu się właściwa, lecz kto słucha rady, jest mądry. Głupi od razu okazuje swoją złość, lecz roztropny nie zważa na obelgę. Kto mówi prawdę, wypowiada to, co słuszne, lecz świadek fałszywy kłamie. Kto mówi nierozważnie, rani jak miecz; lecz język mędrców leczy. Mowa szczera trwa wiecznie, lecz fałszywa tylko chwilę. Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło; lecz radość mają ci, którzy doradzają pokój. Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, lecz bezbożni mają pełno kłopotów. Ohydą dlą Pana są wargi kłamliwe, lecz ci, którzy mówią prawdę, podobają mu się. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupstwo. Ręka pracowitych będzie rządziła, lecz ręka gnuśna musi odrabiać pańszczyznę. Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz słowo dobre znowu go rozwesela. Sprawiedliwy ma się lepiej niż inny, lecz droga bezbożnych wiedzie ich na manowce. Gnuśny nie upoluje swej zwierzyny, lecz pracowity wielce się wzbogaca. Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, lecz droga odstępstwa wiedzie do śmierci.
Przypowieści Salomona 12:15-28 Biblia Gdańska (PBG)
Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest. Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję. Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę. Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem. Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy. Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele. Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego. Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się. Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo. Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała. Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je. Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich. Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie. Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
Przypowieści Salomona 12:15-28 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Droga głupiego wydaje się słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry. Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę. Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo. Znajdzie się taki, którego słowa są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych jest lekarstwem. Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy trwa króciutko. Podstęp jest w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój jest radość. Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia. Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się. Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę. Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę. Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela. Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce. Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego jest cenne. Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
Przypowieści Salomona 12:15-28 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Droga głupiego jest, według niego, prosta, mądry natomiast słucha rady. Głupiec jeszcze tego samego dnia daje wyraz niechęci, lecz roztropny nie odpowiada na zniewagę. Kto głosi prawdę, wyraża słuszność, świadek fałszywy szerzy oszustwo. Nierozważny w słowach może przeszyć jak miecz, lecz język mądrych leczy. Szczere wargi będą trwać na zawsze, lecz język kłamliwy tylko przez chwilę. Podstęp tkwi w sercu knujących zło, radość — u doradców pokoju. Sprawiedliwego nie zniszczy żadna nieprawość, u bezbożnych zaś — kłopotów pełno. Wargi kłamliwe są ohydą dla PANA, sprawiają Mu przyjemność ci, którzy postępują uczciwie. Człowiek roztropny ukrywa swoją wiedzę, lecz serce głupców rozgłasza głupotę. Ręka pracowitych będzie rządziła, a leniwych — odrabiała pańszczyznę. Zmartwienie w sercu człowieka przygnębia go, lecz dobre słowo — rozwesela. Sprawiedliwy wypytuje swojego bliźniego, lecz bezbożnych gubi ich droga. Leniwy nawet nie zaczyna polowania, bogactwo przypada pracowitym. Na ścieżce sprawiedliwości panuje życie, kręte drogi wiodą do śmierci.
Przypowieści Salomona 12:15-28 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Droga głupiego wydaje mu się prawą; a mądry słucha rady. Gniew głupca objawia się niezwłocznie; jednak mądry ukrywa zniewagę. Kto mówi rzetelnie – świadczy o sprawiedliwości; lecz fałszywy świadek głosi matactwo. Niejeden mówi jakby kłuł mieczem; a mowa mędrców niesie ukojenie. Mowa prawdy utrzyma się na wieki, ale kłamliwy język tylko na mrugnięcie oka. Ułuda prowadzi serce tych, co knują zło; a pewna radość dla tych, co doradzają pokój. Żadne nieszczęście nie spotka sprawiedliwego, a niegodziwi przesyceni są niedolą. Ohydą dla WIEKUISTEGO są kłamliwe usta; a ci, co dochowują wierności, dostępują Jego upodobania. Wrażliwy człowiek tai swą wiedzę, a serce głupców wygłasza swą niedorzeczność. Ręka skrzętnych będzie panować, a opieszała stanie się hołdowniczą. Troska w sercu człowieka je gnębi, ale życzliwe słowo je pociesza. Więcej niż bliźni posiada sprawiedliwy, a droga niegodziwych wyprowadzi ich na tułactwo. Opieszałość nie złowi sobie zdobyczy, ale pilny człowiek posiada cenny skarb. Na drodze sprawiedliwych jest życie, a kierunek tej ścieżki to nieśmiertelność.