Psalmy 78:32-39
Psalmy 78:32-39 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Mimo to nadal grzeszyli i nie wierzyli jego cudom; Dlatego sprawił, że ich dni przemijały w marności, a ich lata – w trwodze. Gdy ich zabijał, szukali go; nawracali się i o świcie szukali Boga; Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, że Bóg Najwyższy – ich Odkupicielem; Pochlebiali mu jednak swoimi ustami i okłamywali go swym językiem; A ich serce nie było przed nim szczere i nie byli wierni jego przymierzu. On jednak, będąc miłosiernym, przebaczał ich nieprawości i nie wytracał ich; często odwracał swój gniew i nie pobudzał całej swej zapalczywości; Bo pamiętał, że są ciałem; wiatrem, który ulatuje i nie wraca.
Psalmy 78:32-39 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Ale mimo to nie przestali grzeszyć, Nie uwierzyli także Jego cudom. Dlatego skrócił ich dni — przypominały tchnienie, I swoich lat dokonali w trwodze. Kiedy ich zabijał, wtedy Go szukali, Zwracali się ku Bogu, pragnęli Go znaleźć. Przypominali sobie, że Bóg jest ich Opoką, Że Bóg Najwyższy jest ich Odkupicielem. Schlebiali Mu ustami, Okłamywali językiem, Ale ich serce nie było szczere wobec Niego Ani nie byli wierni Jego przymierzu. On jednak, miłosierny, przykrywał ich winę i nie dopuścił do ich wyniszczenia. Często powstrzymywał swój gniew i nie rozniecał swej zapalczywości. Pamiętał, że są tylko ciałem, Duchem, który wychodzi i drugi raz nie powraca.
Psalmy 78:32-39 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Mimo to nadal grzeszyli I nie uwierzyli cudownym dziełom jego. Przeto sprawił, że marnie dokonali dni swoich, A lat swoich w trwodze. Gdy ich zabijał, szukali go, Nawracali się i skwapliwie garnęli do Boga. Przypominali sobie, że Bóg jest ich skałą, Że Bóg Najwyższy jest odkupicielem ich. Schlebiali mu ustami, A językiem okłamywali go, Bo serce ich nie było szczere wobec niego I nie byli wierni jego przymierzu. On jednak, będąc miłosierny, Odpuszczał im winę i nie wytracił. Często powściągał swój gniew i nie zapłonął całą gwałtownością swoją. Pamiętał o tym, że są ciałem, Tchnieniem, które ulatuje i nie wraca.
Psalmy 78:32-39 Biblia Gdańska (PBG)
Ale w tem wszystkiem jeszcze grzeszyli, i nie wierzyli cudom jego; Przetoż sprawił, że marnie dokonali dni swoich, i lat swoich w strachu. Gdy ich tracił, jeźliże go szukali, i nawracali się, a szukali z rana Boga, Przypominając sobie, iż Bóg był skałą ich, a Bóg najwyższy odkupicielem ich: (Aczkolwiek pochlebiali mu usty swemi, i językiem swoim kłamali mu; A serce ich nie było szczere przed nim, ani wiernymi byli w przymierzu jego.) On jednak będąc miłosierny odpuszczał nieprawości ich, a nie zatracał ich, ale częstokroć odwracał gniew swój, a nie pobudzał wszystkiego gniewu swego; Bo pamiętał, że są ciałem, wiatrem, który odchodzi, a nie wraca się zaś.
Psalmy 78:32-39 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Mimo tego jeszcze grzeszyli i nie wierzyli w Jego cuda. Więc w marności spełnili swe dni, a swoje lata w trosce. Kiedy ich gromił – błagali Go, nawracali się oraz szukali Boga. Wspomnieli, że Bóg jest ich Opoką, Pan Najwyższy ich Zbawcą. Więc swoimi ustami Mu schlebiali, swoim językiem Mu kłamali. Ale przy Nim nie wytrwało ich serce i nie byli wierni Jego Przymierzu. A On, miłosierny, odpuszczał ich winę i ich nie zgładzał; często odwracał Swój gniew i nie pobudzał całej Swojej zapalczywości. Wspomniał, że są cielesną naturą; powiewem, co przelatuje i nie wraca.