The Sundanese Bible (Suci Nganggo Basa Sunda Sadidinte 1991)

Suci Nganggo Basa Sunda Sadidinte

<div class="version vid2410 iso6393sun" data-vid="2410" data-iso6393="sun">
 <div class="book bkGEN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="GEN.4">
 <div class="label">4</div><div class="s">Kain jeung Habil</div><div class="p"> 1Geus kitu Adam sapatemon jeung geureuhana. Seug geureuhana bobot, tuluy babar, putrana pameget. Anjeunna sasauran, &#8221;Berkah pitulung Pangeran, aing ayeuna boga anak.&#8221; Seug putrana teh dijenenganan Kain. 2Babar deui, pameget, dijenenganan Habil. Habil jadi tukang ngangon, Kain jadi tukang tani. 3Hiji mangsa Kain ka Pangeran nyanggakeun sabagian tina hasil panenna, dijieun kurban. 4Habil ge nyanggakeun kurban, anak domba cikal. Anu dihaturkeun daging anu panghadena. Kurban Habil ku Pangeran kaanggo, 5kurban Kain ditolak. Kain jadi ngentab, murukusunu bakat ku ambek. 6Ngandika Pangeran ka Kain, &#8221;Ku naon murukusunu, kucem beungeut? 7Coba lamun tas migawe anu bener mah tangtu beungeut teh marahmay. Tapi ku sabab tas migawe anu goreng, tuh di lawang panto, dosa eukeur ngadodoho, arek kumawasa ka maneh. Ku maneh kudu dielehkeun.&#8221;</div><div class="p"> 8Geus kitu saur Kain ka Habil rayina, &#8221;Adi, hayu urang ka tegal.&#8221; Ari geus araya di tegal, rayina ditarajang, dipergasa nepi ka maot.</div><div class="p"> 9Mariksa Pangeran ka Kain, &#8221;Mana Habil adi maneh?&#8221;</div><div class="p">Ari walonna, &#8221;Duka! Na abdi teh kedah ngangasuh adi?&#8221;</div><div class="p"> 10Dawuhan Pangeran, &#8221;Na maneh teh jahat-jahat teuing? Getih adi maneh sasambat ka Kami di jero taneuh, semu menta dipangmaleskeun. 11Maneh ayeuna katulah, hamo deui bisa ngolah taneuh. Sabab taneuh geus kaserepan ku getih adi maneh. Barang adi maneh dipaehan, taneuh teh lir nyalawakkeun sungut, geusan narima adi maneh. 12Ana maneh nyoba pulak-pelak, taneuh teh moal mere hasil. Maneh baris uprak-apruk, moal boga enggon nyiruruk.&#8221;</div><div class="p"> 13Piunjuk Kain ka Pangeran, &#8221;Eta hukuman teh kalintang abotna, abdi hamo kiat nandanganana. 14Mana diusir ti ieu tanah, mana ditebihkeun ti payuneun Anjeun. Mana kedah uprak-apruk teu gaduh enggon nyiruruk, tangtos abdi dipaehan ku jalma nu pareng manggihan.&#8221;</div><div class="p"> 15Tapi Pangeran ngawaler, &#8221;Hamo. Saupama maneh aya nu maehan, tujuh nyawa pigantieunana, kaasup anu maehan ka maneh tea oge baris dipaehan.&#8221; Ti dinya Kain teh dicirian ku Pangeran geusan jadi tanda ka sing saha bae yen Kain teh teu meunang dipaehan. 16Los Kain mungkur ti payuneun Pangeran, tuluy matuh di hiji tempat anu disebut Nod, anu hartina ngumbara, di wetaneun tanah Eden.</div><div class="s">Turunan Kain</div><div class="p"> 17Kain jeung garwana puputra, dijenenganan Hanok. Ti dinya Kain ngadamel hiji nagara, seug dingaranan ku jenengan putrana. 18Hanok puputra Irad, Irad puputra Mehuyael. Mehuyael puputra Metusael. Metusael puputra Lamek. 19Lamek geureuhana dua, Adah jeung Silah. 20Adah ngababarkeun Yabal, karuhun jelema-jelema tukang maliara ingon-ingon sarta maratuhna di kemah-kemah. 21Dulur Yabal ngaranna Yubal, karuhun ahli-ahli tatabeuhan, ahli-ahli ngacapi jeung nyuling. 22Ari Silah ngababarkeun Tubal-Kain, tukang nyieun sagala rupa paparabotan tina parunggu jeung beusi. Saderek Tubal-Kain anu istri jenenganana Naamah.</div><div class="p"> 23Ngalahir Lamek ka dua geureuhana,</div><div class="q1">&#8221;Adah, Silah, dengekeun!</div><div class="q1">Akang tas maehan hiji jajaka,</div><div class="q1">bongan neunggeul ka Akang.</div><div class="q1"> 24Anu maehan Kain,</div><div class="q1">kudu nebus ku tujuh nyawa,</div><div class="q1">anu maehan Akang mah</div><div class="q1">kudu nebus ku tujuh puluh tujuh nyawa.&#8221;</div><div class="s">Set jeung Enos</div><div class="p"> 25Adam jeung geureuhana kagungan putra deui. Saur geureuhana, &#8221;Allah maparin deui anak, gaganti Habil anu dipaehan ku Kain.&#8221; Seug putrana teh dijenenganan Set. 26Set puputra Enos. Ti harita, jelema-jelema teh mimiti nyarebut jenengan Pangeran upama nyarembah.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Geus kitu Adam sapatemon jeung geureuhana. Seug geureuhana bobot, tuluy babar, putrana pameget. Anjeunna sasauran, ”Berkah pitulung PANGERAN, aing ayeuna boga anak.” Seug putrana teh dijenenganan Kain. Babar deui, pameget, dijenenganan Habil. Habil jadi tukang ngangon, Kain jadi tukang tani. Hiji mangsa Kain ka PANGERAN nyanggakeun sabagian tina hasil panenna, dijieun kurban. Habil ge nyanggakeun kurban, anak domba cikal. Anu dihaturkeun daging anu panghadena. Kurban Habil ku PANGERAN kaanggo, kurban Kain ditolak. Kain jadi ngentab, murukusunu bakat ku ambek. Ngandika PANGERAN ka Kain, ”Ku naon murukusunu, kucem beungeut? Coba lamun tas migawe anu bener mah tangtu beungeut teh marahmay. Tapi ku sabab tas migawe anu goreng, tuh di lawang panto, dosa eukeur ngadodoho, arek kumawasa ka maneh. Ku maneh kudu dielehkeun.”
Geus kitu saur Kain ka Habil rayina, ”Adi, hayu urang ka tegal.” Ari geus araya di tegal, rayina ditarajang, dipergasa nepi ka maot.
Mariksa PANGERAN ka Kain, ”Mana Habil adi maneh?”
Ari walonna, ”Duka! Na abdi teh kedah ngangasuh adi?”
Dawuhan PANGERAN, ”Na maneh teh jahat-jahat teuing? Getih adi maneh sasambat ka Kami di jero taneuh, semu menta dipangmaleskeun. Maneh ayeuna katulah, hamo deui bisa ngolah taneuh. Sabab taneuh geus kaserepan ku getih adi maneh. Barang adi maneh dipaehan, taneuh teh lir nyalawakkeun sungut, geusan narima adi maneh. Ana maneh nyoba pulak-pelak, taneuh teh moal mere hasil. Maneh baris uprak-apruk, moal boga enggon nyiruruk.”
Piunjuk Kain ka PANGERAN, ”Eta hukuman teh kalintang abotna, abdi hamo kiat nandanganana. Mana diusir ti ieu tanah, mana ditebihkeun ti payuneun Anjeun. Mana kedah uprak-apruk teu gaduh enggon nyiruruk, tangtos abdi dipaehan ku jalma nu pareng manggihan.”
Tapi PANGERAN ngawaler, ”Hamo. Saupama maneh aya nu maehan, tujuh nyawa pigantieunana, kaasup anu maehan ka maneh tea oge baris dipaehan.” Ti dinya Kain teh dicirian ku PANGERAN geusan jadi tanda ka sing saha bae yen Kain teh teu meunang dipaehan. Los Kain mungkur ti payuneun PANGERAN, tuluy matuh di hiji tempat anu disebut Nod, anu hartina ngumbara, di wetaneun tanah Eden.

Kain jeung garwana puputra, dijenenganan Hanok. Ti dinya Kain ngadamel hiji nagara, seug dingaranan ku jenengan putrana. Hanok puputra Irad, Irad puputra Mehuyael. Mehuyael puputra Metusael. Metusael puputra Lamek. Lamek geureuhana dua, Adah jeung Silah. Adah ngababarkeun Yabal, karuhun jelema-jelema tukang maliara ingon-ingon sarta maratuhna di kemah-kemah. Dulur Yabal ngaranna Yubal, karuhun ahli-ahli tatabeuhan, ahli-ahli ngacapi jeung nyuling. Ari Silah ngababarkeun Tubal-Kain, tukang nyieun sagala rupa paparabotan tina parunggu jeung beusi. Saderek Tubal-Kain anu istri jenenganana Naamah.
Ngalahir Lamek ka dua geureuhana,
”Adah, Silah, dengekeun!
Akang tas maehan hiji jajaka,
bongan neunggeul ka Akang.
Anu maehan Kain,
kudu nebus ku tujuh nyawa,
anu maehan Akang mah
kudu nebus ku tujuh puluh tujuh nyawa.”

Adam jeung geureuhana kagungan putra deui. Saur geureuhana, ”Allah maparin deui anak, gaganti Habil anu dipaehan ku Kain.” Seug putrana teh dijenenganan Set. Set puputra Enos. Ti harita, jelema-jelema teh mimiti nyarebut jenengan PANGERAN upama nyarembah.

Dëgjoj KAJADIAN 4