Text: © Библиско Здружение на Р. Македонија 2023 Audio: ℗ 2024 Hosanna

македонскиот

Во првиот ден на седмицата, рано наутро, тие дојдоа на гробот, носејќи ги приготвените мириси, а со нив беа и некои други жени. Но каменот го најдоа отстранет од гробот. Кога влегоа, не го најдоа телото на Господ Исус. Додека се чудеа на тоа, ете, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во блескава облека; тие се уплашија и ги наведнаа лицата кон земјата, а овие им рекоа: „Зошто Го барате Живиот меѓу мрт­вите? Тој не е овде, туку воскресна; сетете се како ви рече, додека беше уште во Га­лилеја, говорејќи дека Синот Човечки треба да биде предаден во рацете на грешни луѓе, и да биде распнат и на третиот ден да вос­кресне.“ И се сетија на Неговите зборови. Па штом се вратија од гробот, им го соопштија сето тоа на единаесеттемина и на сите останати. Тие, пак, беа Марија Магдалина, Јо­ана и Марија, мајката на Јаков, и останатите со нив, кои им го кажаа тоа на апостолите. А нивните зборови им изгледаа ка­ко бесмислица и не им поверуваа. Петар, пак, стана и отрча до гробот, па кога се наведна, ги виде оставени само повоите. И се врати, чудејќи се за она што се случи­ло.


Во истиот ден двајца од нив одеа во едно село, по име Емаус, кое беше оддалечено од Ерусалим шеесет стадии. И зборуваа меѓу себе за сите овие настани. И додека разговараа и се расправаа меѓу себе, Самиот Исус се приближи и одеше со нив; но на нивните очи не им беше дадено да Го познаат. А Тој им рече: „Какви се тие збо­ро­ви што одејќи, си ги разменувате меѓу себе, и зошто сте нажалени?“ Едниот од нив, по име Клеопа, Му одговори и рече: „Зар само Ти си туѓинец во Ерусалим, та не си разбрал што се случи во него овие денови?“ И ги праша: „Што?“ А тие Му одгово­рија: „За Исус од На­зарет, Кој беше пророк, силен на дело и на слово, пред Бога и пред целиот народ; како нашите првосвештеници и началници Го предадоа да биде осуден на смрт и Го распнаа; а ние се надевавме дека Тој е Оној што треба да го избави Израил; но и покрај сето тоа, денес е веќе третиот ден, откако се случи ова. А и некои жени од нашите нѐ запрепастија; тие биле рано на гробот, и не го нашле Неговото тело; и кога се вратија, рекоа дека им се јавиле ан­гели, кои им кажале дека Тој е жив. Па и некои од нашите отидоа на гробот и најдоа сѐ така како што ре­коа жените; но Него не Го виделе.“ Тогаш им рече: „О, безумни и по срце­ спори да поверувате во сето она што го рекле пророците! Не требаше ли Христос да пострада така и да влезе во Својата слава?“ Па, како почна од Мојсеј и од сите пророци, им разјаснуваше што е кажано за Него во сите Писма. А кога се приближија до селото во кое одеа, Тој се направи како да сака да продолжи. Но тие Го задржаа, велејќи: „Оста­ни со нас, зашто денот одмина и наскоро ќе се стемни!“ Тој влезе за да остане со нив. А кога седна со нив на трпеза, го зе­де лебот, го благослови, го прекрши и им подаде. Тогаш им се отворија очите и тие Го познаа; но Тој стана невидлив за нив. И си рекоа еден на друг: „Зар не го­реа во нас нашите срца, кога ни зборуваше по патот и кога ни ги објаснуваше Писма­та?“ Па во истиот час станаа, се вратија во Ерусалим и ги најдоа собрани едина­есеттемина и оние кои беа со нив, кои говореа: Господ на­вис­тина воскресна и му се јави на Симон. И тие раскажаа за она што им се беше случило по патот и како Го познаа кога го пре­кршуваше лебот.


Додека тие уште зборуваа за тоа, Самиот Исус застана меѓу нив и им ре­че: „Мир вам!“ А тие, растреперени и преплашени, помислија дека гледаат дух. Но Тој им рече: „Зошто сте вознемирени и зошто такви мисли влегуваат во вашите срца? Видете ги Моите раце и нозе: Јас сум Истиот; допрете Ме и видете; зашто духот нема месо и коски, а, како што гледате, Јас имам.“ А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете. Но додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Тој им рече: „Имате ли овде нешто за јадење?“ Тие Му дадоа парче печена риба и мед во саќе. И кога зеде, јадеше пред нив. Па им рече: „Ова се зборовите што ви ги говорев уште додека бев со вас, зашто треба да се исполни сѐ што е на­пишано за Мене во Мојсеевиот Закон, кај Пророците и во Псалмите.“ Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата, и им рече: „Така е напишано и така требаше Христос да пострада и да вос­кресне од мртвите на третиот ден, и да биде проповедано во Негово име покајание и простување на гре­во­вите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим; а вие сте сведоци за ова. И ете, Јас ќе го испратам врз вас ве­тувањето од Мојот Отец; а вие останете во градот Ерусалим додека не се обле­чете во сила одозгора.“


И ги изведе надвор до Витанија, па, подигнувајќи ги рацете, ги благослови. И додека ги благословуваше, се од­дели од нив и се вознесе на небото; тие Му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост. И беа постојано во храмот, прославувајќи Го и благословувајќи Го Бога. Амин!

Dëgjoj Лука 24