Vargje biblike të njohura nga Psalteri 139

Ndaje

Kam me të lavduruem, se të gatuemitë t’em u ba me punë të frikshime e të mërekullueshime, punët’ e tua janë të mërekullueshime

Shprovo-më, o Perëndi, edhe ngjif zemërënë t’eme; shiko-më, edhe ngjif mendimet’ e mi; edhe shif, nd’ashtë tek un’ udh’ e shtrembëtë, edhe hiq-më mbë udhët të përjetëshime.

Se ti bane veshnjet’ e mia, më mpështolle ndë barkut t’amësë s’eme.

Syt’ e tu panë brumin’ e korpit t’em ndë fundnat të dheut. Syt’ e tu panë brumin’ e korpit t’em çë pa punuem, edhe gjithë këto qenë shkruem ndë libër tand, edhe dittë kur gatuheshinë, edhe kur nukë qe as nji prei këtyne.

O Zot, më shprovove, edhe më ngjofte.

Ku të vete prei frymësë s’ate? Edhe ku të ikij prei faqesë s’ate?

Ti ngjef të ndenjunitë t’em, edhe të ngritunitë t’em; ti kupëton mendimet’ e mi çë së largu.

Se edhe pa ardhunë fjala ndë gjuhët t’eme, qe, o Zot, ti ngjef të gjitha.

Shikon t’ecunitë t’em, edhe të diergunitë t’em, edhe ngjef gjith’ udhët’ e mia.