Atëherë Jobi u ngrit e shqeu petkat, rruajti kryet e ra përdhe, u përkul e tha:
«Cullak dola nga barku i nënës,
cullak atje do të kthehem.
ZOTI dha e ZOTI mori.
Bekuar qoftë emri i ZOTIT!».
Me gjithë çka i ndodhi, Jobi nuk mëkatoi e nuk ia vuri fajin Perëndisë.