Os cynneu ei lid ond ychydig,
O’r ffordd fe’ch dyfetha i gyd,
Ond hwnw fydd byth wynfydedig
A rydd arno’i hyder o hyd.
NODIADAU.
Cyfansoddwyd y salm hon, dybygid, ar yr achlysur pan gymmerwyd amddiffynfa Seion oddi ar yr Iebusiaid, ac y sefydlodd Dafydd lys ei frenhiniaeth yno. Salm Fessïanaidd drwyddi ydyw. Lleferir ynddi am y Messiah yn ei osodiad yn ei swydd fel Brenin ar Seion (yr eglwys) ei fynydd sanctaidd gan y Tad — y gwrthwynebiadau cryfion a wna brenhinoedd ac awdurdodau y byd hwn i sefydliad ei deyrnas ysbrydol ef ar y ddaear, a’r aflwydd a’r dinystr a dynent arnynt eu hunain drwy hyny. Sicrheir y byddai i’w deyrnas ef ffynu a llwyddo yn gyffredinol yn mysg yr holl genhedloedd, er gwaethaf pob gwrthwynebiad. Cynghora Iehofah, yr hwn a osododd y Brenin ar Seion, y brenhinoedd a’r awdurdodau gwrthwynebus i ddysgu y ddoethineb o ymostwng i awdurdod Brenin Seion, a thrwy hyny ragflaenu y dinystr bygythiedig arnynt.
Y mae y salm mewn rhan yn gymmhwysiadol i Dafydd, a’i frenhiniaeth dymmhorol ef, yr hon oedd yn gysgod o frenhiniaeth ysbrydol y Messiah, o’i hâd ef. Ond y mae ynddi fwy o lawer o’r gwrthgysgod nag sydd o’r cysgod — ymadroddion nad ydynt yn briodol i Dafydd a’i deyrnas ef, ond yn arbenig felly i Grist a’i deyrnas.
Cymmhwysa yr eglwys yn ei gweddi yn Act . ii. 23, ymadroddion y salm hon at amgylchiadau marwolaeth Crist, a sefydliad ei deyrnas efengylaidd yn y byd, drwy bregethiad yr apostolion, a gweinidogaeth yr Ysbryd ar ddydd y Pentecost. O hyny hyd yn awr, y mae yr ail salm wedi bod yn gordial cysur, ac yn atteg i ffydd yr eglwys, yn sicrwydd o fuddugoliaeth a llwyddiant cyffredinol teyrnas Crist yn y diwedd, er pob gwrthwynebiad.