Vargje biblike të njohura nga Ҳастӣ 22

Ndaje

Иброҳим ав макуни "Худованд муҳайё кунчӣ" нум акун. Анипти бахша то инориса вошт, ки "Худованди ғари муҳайё вичӣ".

Худо аво: "Ягуна жутайтк, азиз доришт, яъне Исҳоқи носу Муриё замини шав. Авока ави ӣ ғари сарик, тав нишун туфарумишт, сухсунтагӣ қурбунӣ кун".

Худованди фарешта аво: "Жутайт даст нарасун, ави ҳиҷ арки накун! Акнун ағиривимк, чи Худо чукайришт, ке яккаву ягуна жутайт чи Ман дареғ наадорӣ".

Иброҳим аво: "Жутам, Худо Хапиш сухсунтагӣ қурбунӣ руҳуни муҳайё кунчӣ". Аниранка ахтит тираки авоор.

тав бисёр баракат туфарумишт, ке тав насли осмуни ситораву баҳри лапи реги мета, зиёт кунумишт. Тав насл душманти молу мулкшинт соҳиб воошт. Ке ҳама замини сари халқт чи тав насли баракат вирошт, чобахшак ту Ман гап ғуш адорӣ".

Баъди чуф вахт, Худо Иброҳими асанҷу ависа аво: "Иброҳим!" Аво: "Лаббай!"

Аммо Худованди фарешта чи осмун ави фарёд акуну аво: "Иброҳим! Иброҳим!" Аво: "Лаббай!"

Худованди фарешта тик чи осмун Иброҳими фарёд акуну аво: "Ит арки бахшатк, яккаву ягуна жутайт чи Ман дареғ наадорӣ, Хап нумипим қасам харумиштк

Вахтик ав макуник, Худой вота ой, арасор, Иброҳим авока қурбунгоҳ соз акуну ави сар изим апичин, ке жутайш Исҳоқи аванту изимти сар амун.