Marc 14:32-42

Pan ddaeth Iesu a'i ddisgyblion i ardd Gethsemane, dwedodd wrthyn nhw, “Eisteddwch yma tra bydda i yn gweddïo.” Aeth â Pedr, Iago ac Ioan gydag ef, a dechreuodd deimlo'n drist ac isel ei ysbryd. Dwedodd, “Mae fy nghalon ar dorri. Arhoswch yma a gwyliwch.” Cerddodd ymlaen ychydig, a syrthiodd ar y llawr, a gweddïodd am i'r brofedigaeth fynd heibio iddo, os oedd hynny'n bosibl. Gweddïodd, “Abba! Dad! Mae popeth yn bosibl i ti. Cymer y cwpan yma oddi wrthyf fi. Ond eto, dydy fy ewyllys i ddim yn cyfrif, dy ddymuniad di sy'n bwysig.” Daeth yn ôl a'u gweld nhw'n cysgu. Dwedodd wrth Pedr, “Simon, wyt ti'n cysgu? Fedret ti ddim cadw ar ddihun am awr? Gwyliwch a gweddïwch nad ewch chi ddim i demtasiwn. Mae eich ysbryd yn ddigon parod ond mae'r cnawd yn wan.” Aeth i ffwrdd eilwaith i weddïo, a phan ddychwelodd, gwelodd eu bod nhw'n cysgu eto, a doedden nhw ddim yn gwybod beth i'w ddweud. Daeth Iesu'r trydydd tro a dwedodd wrthyn nhw, “Ydych chi'n dal i gysgu? Dyna ddigon. Mae'r amser wedi dod ac mae Mab y Dyn ar gael ei fradychu i ddynion drwg. Codwch, gadewch i ni fynd, oherwydd mae fy mradychwr ar ei ffordd yma.”