Psalmet 74
74
1Himn i Asafit.
Përse na hodhe poshtë përgjithnjë, o Perëndi?
Përse vlon zemërimi yt kundër deleve të kullotës sate?
2Kujto bashkësinë tënde që nga kohët e lashta fitove,
fisin, që shpëtove dhe trashëgiminë tënde e bëre,
malin e Sionit, ku banesën vure.
3Drejtoji hapat e tu drejt këtyre rrënojave të përhershme,
armiku shkatërroi gjithçka në shenjtërore.
4Armiqtë e tu ulërijnë në vendin tënd të shenjtë,
kanë ngritur emblemat e tyre.
5Na u dukën si ata që vërvitin sëpatat
brenda në pyllin e dendur.
6E tani me sëpata e me sakica
po ia thyejnë të gjitha gdhendjet.
7I vunë zjarrin shenjtërores sate,
e rrafshuan, e përdhosën banesën e emrit tënd.
8E thanë me vete: «T'i shfarosim të gjithë!».
I dogjën të gjitha vendet e shenjta të Perëndisë në këtë tokë.
9Nuk i shohim më emblemat tona,
as profet nuk ka më,
e askush nga ne nuk e di
edhe sa kohë do të zgjatë.
10Deri kur, o Perëndi, do të të poshtërojë armiku?
Përgjithmonë do ta përbuzë kundërshtari emrin tënd?
11Përse e ke tërhequr dorën tënde?
Të djathtën tënde përse e mban në gji?#74.11 të tjerë: Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji
12O Perëndi, ti je mbreti im që në lashtësi,
ai që sjell shpëtimin mbi tokë.
13Me fuqinë tënde e ndave detin,
përbindëshave të ujit u thërrmove kokën.
14Ti ia shtype kokën Leviatanit,
ia dhe për ushqim popullit të shkretëtirës.
15Ti bëre të gëlojnë burime e përrenj,
ti thave lumenj të pashtershëm.
16Jotja është dita, jotja edhe nata,
ti e krijove ndriçuesin dhe diellin.
17Ti i caktove tërë kufijtë tokës,
ti e përftove verën edhe dimrin.
18Kujtohu, o Zot, se armiku të ka poshtëruar,
se një popull i marrë ka përbuzur emrin tënd.
19Mos ua jep bishave shpirtin e turtulleshës sate,
mos e harro kurrë jetën e skamnorëve të tu.
20Përfille besëlidhjen tënde,
se vendet e errëta të tokës
janë mbushur me strofka dhune.
21I shtypuri mos u ktheftë i poshtëruar,
skamnori e nevojtari përlëvdofshin emrin tënd.
22Ngrihu, o Perëndi, mbroje çështjen tënde,
kujto poshtërimet që të bën i marri tërë ditën!
23Mos e harro britmën e armiqve të tu,
ulërimën e kundërshtarëve të tu,
që ngjitet lart pa pushim.
Aktualisht i përzgjedhur:
Psalmet 74: AL1
Thekso
Ndaje
Copy
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
© Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë 2020
© Interconfessional Bible Society of Albania 2020
Psalmet 74
74
1Himn i Asafit.
Përse na hodhe poshtë përgjithnjë, o Perëndi?
Përse vlon zemërimi yt kundër deleve të kullotës sate?
2Kujto bashkësinë tënde që nga kohët e lashta fitove,
fisin, që shpëtove dhe trashëgiminë tënde e bëre,
malin e Sionit, ku banesën vure.
3Drejtoji hapat e tu drejt këtyre rrënojave të përhershme,
armiku shkatërroi gjithçka në shenjtërore.
4Armiqtë e tu ulërijnë në vendin tënd të shenjtë,
kanë ngritur emblemat e tyre.
5Na u dukën si ata që vërvitin sëpatat
brenda në pyllin e dendur.
6E tani me sëpata e me sakica
po ia thyejnë të gjitha gdhendjet.
7I vunë zjarrin shenjtërores sate,
e rrafshuan, e përdhosën banesën e emrit tënd.
8E thanë me vete: «T'i shfarosim të gjithë!».
I dogjën të gjitha vendet e shenjta të Perëndisë në këtë tokë.
9Nuk i shohim më emblemat tona,
as profet nuk ka më,
e askush nga ne nuk e di
edhe sa kohë do të zgjatë.
10Deri kur, o Perëndi, do të të poshtërojë armiku?
Përgjithmonë do ta përbuzë kundërshtari emrin tënd?
11Përse e ke tërhequr dorën tënde?
Të djathtën tënde përse e mban në gji?#74.11 të tjerë: Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji
12O Perëndi, ti je mbreti im që në lashtësi,
ai që sjell shpëtimin mbi tokë.
13Me fuqinë tënde e ndave detin,
përbindëshave të ujit u thërrmove kokën.
14Ti ia shtype kokën Leviatanit,
ia dhe për ushqim popullit të shkretëtirës.
15Ti bëre të gëlojnë burime e përrenj,
ti thave lumenj të pashtershëm.
16Jotja është dita, jotja edhe nata,
ti e krijove ndriçuesin dhe diellin.
17Ti i caktove tërë kufijtë tokës,
ti e përftove verën edhe dimrin.
18Kujtohu, o Zot, se armiku të ka poshtëruar,
se një popull i marrë ka përbuzur emrin tënd.
19Mos ua jep bishave shpirtin e turtulleshës sate,
mos e harro kurrë jetën e skamnorëve të tu.
20Përfille besëlidhjen tënde,
se vendet e errëta të tokës
janë mbushur me strofka dhune.
21I shtypuri mos u ktheftë i poshtëruar,
skamnori e nevojtari përlëvdofshin emrin tënd.
22Ngrihu, o Perëndi, mbroje çështjen tënde,
kujto poshtërimet që të bën i marri tërë ditën!
23Mos e harro britmën e armiqve të tu,
ulërimën e kundërshtarëve të tu,
që ngjitet lart pa pushim.
Aktualisht i përzgjedhur:
:
Thekso
Ndaje
Copy
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
© Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë 2020
© Interconfessional Bible Society of Albania 2020