Nehemia 6:1-13
Nehemia 6:1-13 Bibla Shqip "Së bashku" 2020 (me DK) (AL1)
Kur Sanbalati, Tobia, Geshem Arabi dhe armiqtë e tjerë morën vesh se e kisha ndërtuar murin e nuk kishte të çara në të, edhe pse nuk ua kisha vënë ende kanatet portave, Sanbalati e Geshemi më dërguan njerëz për të më thënë: «Eja të takohemi në Kefirim, në rrafshin e Onosë», por ata synonin të më bënin keq. Atëherë unë u dërgova lajmëtarë, për t'u thënë: «Kam shumë punë e nuk mund të vij. Pse ta lë punën e të vij te ju?». Ata dërguan katër herë njerëz për të më thënë këtë gjë e unë iu përgjigja me të njëjtat fjalë. Herën e pestë Sanbalati dërgoi tek unë një shërbëtor, i cili mbante në dorë një letër të hapur, ku ishte shkruar: «Po dëgjohet ndër kombe, e kështu thotë edhe Gashmui, se ti dhe judenjtë po kurdisni një kryengritje, prandaj jeni duke e ndërtuar murin. Sipas këtyre njoftimeve, ti po përgatitesh të bëhesh mbreti i tyre, madje ke caktuar edhe profetë, të cilët duhet të kumtojnë për ty në Jerusalem: “Në Judë ka mbret!”. Mirëpo mbreti do t'i marrë vesh këto lajme, prandaj eja të këshillohemi bashkë». Unë i dërgova këtë përgjigje: «Gjërat nuk janë siç thua ti, por je ti që i ke shpikur». Në të vërtetë ata donin të na frikësonin e thoshin: «Do t'u kapiten duart e vepra nuk do të kryhet». Mirëpo duart e mia u bënë më të forta. Atëherë shkova në shtëpinë e Shemajahut, birit të Delajahut, të birit të Mehetabelit, i cili rrinte mbyllur brenda. Ai më tha: «Të takohemi në shtëpinë e Perëndisë, brenda tempullit e t'ia mbyllim dyert tempullit, sepse po vijnë të të vrasin. Brenda natës do të vijnë të të vrasin». Por unë thashë: «A mund të ikë një burrë si unë? A mund të hyjë në tempull, për të mbetur gjallë, një burrë si unë? Jo, nuk do të hyj». E kuptova se nuk e kishte dërguar Perëndia dhe se e kishin paguar Tobia e Sanbalati për profecinë që më shpalli. E kishin paguar, që unë të trembesha, të veproja ashtu e të mëkatoja, që ata të më përmendnin për keq e të më turpëronin.
Nehemia 6:1-13 Bibla Shqip 1994 (ALBB)
Kur Sanbalati, Tobiahu dhe Geshem arabi dhe armiqtë tanë të tjerë mësuan që unë kisha rindërtuar muret dhe që nuk kishte mbetur asnjë e çarë në to (megjithëse atëherë nuk i kisha vënë akoma kanatet e portave), Sanbalati dhe Geshemi më çuan për të thënë: "Eja dhe takohemi bashkë me një nga fshatrat e luginës së Onos". Por ata mendonin të ma punonin. Kështu unë u dërgova atyre lajmëtarë për t'u thënë: "Jam duke bërë një punë të madhe dhe nuk mund të zbres. Pse duhet ta ndërpresim punën, kur unë po e lë për të zbritur tek ju?". Plot katër herë ata më çuan njerëz për të thënë të njëjtën gjë, dhe unë u përgjigja në të njëjtën mënyrë. Atëherë Sanbalati më dërgoi shërbëtorin e tij që të më thotë po atë gjë për të pestën herë me një letër të hapur në dorë, në të cilën ishte shkruar: "Është përhapur fjala midis kombeve, dhe Gashmui e pohon këtë, që ti dhe judenjtë po kurdisni një rebelim; prandaj, sipas këtyre zërave, ti po rindërton muret, për t'u bërë mbreti i tyre, dhe ke caktuar madje profetë për të bërë shpalljen tënde në Jeruzalem, duke thënë: "Ka një mbret në Judë!". Tani, këto gjëra do t'i njoftohen mbretit. Prandaj eja dhe të këshillohemi bashkë". Por unë i çova për të thënë: "Punët nuk janë ashtu si thua ti, por ti i shpik në mendjen tënde". Tërë këta njerëz në fakt donin të na trembnin dhe thoshin: "Duart e tyre do ta lënë punën që do të mbetet e papërfunduar". Prandaj tani, o Perëndi, forco duart e mia! Atëherë unë shkova në shtëpinë e Shemajahut, birit të Delaiahut, që ishte bir i Mehetabeelit, që ishte mbyllur aty brenda; ai më tha: "Takohemi bashkë në shtëpinë e Perëndisë, brenda tempullit, dhe Por unë u përgjigja: "A mundet një njeri si unë të marrë arratinë? A mundet një njeri si unë të hyjë në tempull për të shpëtuar jetën? Jo, unë nuk do të hyj". Kuptova pastaj që Perëndia nuk e kishte dërguar, por kishte shqiptuar atë profeci kundër meje, sepse Tobiahu dhe Sanbalati e kishin paguar. Ishte paguar pikërisht për këtë: për të më trembur dhe për të më shtyrë të veproj në atë mënyrë dhe të mëkatoj, dhe kështu të më dilte një nam i keq dhe të mbulohesha me turp.