มถิ: 2:12-13

ปศฺจาทฺ เหโรทฺ ราชสฺย สมีปํ ปุนรปิ คนฺตุํ สฺวปฺน อีศฺวเรณ นิษิทฺธา: สนฺโต 'เนฺยน ปถา เต นิชเทศํ ปฺรติ ปฺรตสฺถิเรฯ อนนฺตรํ เตษุ คตวตฺมุ ปรเมศฺวรสฺย ทูโต ยูษเผ สฺวปฺเน ทรฺศนํ ทตฺวา ชคาท, ตฺวมฺ อุตฺถาย ศิศุํ ตนฺมาตรญฺจ คฺฤหีตฺวา มิสรฺเทศํ ปลายสฺว, อปรํ ยาวทหํ ตุภฺยํ วารฺตฺตำ น กถยิษฺยามิ, ตาวตฺ ตไตฺรว นิวส, ยโต ราชา เหโรทฺ ศิศุํ นาศยิตุํ มฺฤคยิษฺยเตฯ