Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018 Bible Society of Armenia, 2018

Եւ եղեւ ի միում աւուրցն յայնցանէ, մինչդեռ ուսուցանէր զժողովուրդն ի տաճարի անդ եւ աւետարանէր, հասին ի վերայ քահանայապետքն եւ դպիրք ծերովքն հանդերձ, եւ ասեն ցնա. Ասա մեզ, որո՞վ իշխանութեամբ գործես դու զայդ, կամ ո՞վ է որ ետ քեզ զայդ իշխանութիւն։ Պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Հարցից եւ ես ցձեզ բան մի, եւ ասացէք ինձ։ Մկրտութիւնն Յովհաննու յերկնի՞ց էր եթէ ի մարդկանէ։ Եւ նոքա խորհեցան ի միտս իւրեանց եւ ասեն. Եթէ ասեմք. Յերկնից, ասէ. Իսկ ընդէ՞ր ոչ հաւատացէք նմա. եւ եթէ ասեմք. Ի մարդկանէ, ամենայն ժողովուրդն քարկոծ առնեն զմեզ. զի հաստատեալ է ի միտս զՅովհաննէ, թէ մարգարէ է։ Եւ պատասխանի ետուն չգիտել թէ ուստի իցէ։ Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Եւ ոչ ես ասեմ ձեզ որով իշխանութեամբ առնեմ զայս։

Սկսաւ ասել առ ժողովուրդն զառակս զայս. Այր ոմն տնկեաց այգի, եւ ետ զնա մշակաց. եւ ինքն գնաց ճանապարհ ժամանակս բազումս։ Եւ ի ժամու առաքեաց առ մշակսն ծառայ, զի ի պտղոյ այգւոյն տացեն նմա. եւ մշակքն գան հարին զնա, եւ արձակեցին ունայն։ Եւ յաւել մեւս եւս ծառայ յղել. նոքա եւ զնա եւս գան հարին, անարգեցին եւ առաքեցին ունայն։ Եւ յաւել զերրորդն առաքել. նոքա եւ զնա վիրաւորեցին եւ հանին արտաքս։ Ասէ տէր այգւոյն. Զի՞նչ արարից. առաքեցից զորդի իմ սիրելի, թերեւս ի սմանէ պատկառեսցեն։ Իբրեւ տեսին զնա մշակքն, խորհեցան ընդ միմեանս եւ ասեն. Սա է ժառանգն, սպանցուք զսա, զի մեր լինիցի ժառանգութիւնն։ Եւ հանին զնա արտաքս քան զայգին եւ սպանին. արդ զի՞նչ արասցէ ընդ նոսա տէր այգւոյն. ո՞չ ապաքէն գայցէ եւ կորուսանիցէ զմշակսն զայնոսիկ եւ տացէ զայգին այլոց։ Իբրեւ լուան՝ ասեն. Քաւ, մի՛ լիցի։ Եւ նա հայեցեալ ընդ նոսա՝ ասէ. Իսկ զի՞նչ իցէ այն որ գրեալն է եթէ՝ Վէմն զոր անարգեցին շինողքն՝ նա եղեւ գլուխ անկեան։ Ամենայն որ ընդհարցի ընդ վէմս ընդ այս՝ խորտակեսցի, եւ յորոյ վերայ անկցի՝ հոսեսցէ զնա։ Եւ խնդրէին դպիրքն եւ քահանայապետք արկանել ի նա ձեռս ի նմին ժամու, եւ երկեան ի ժողովրդենէն, զի գիտացին թէ առ նոսա ասաց զառակն զայն։

Եւ ապա սպասեցին, եւ առաքեցին դաւաճանս կեղծաւորեալս զանձինս առ արդարս ունել, զի ըմբռնեսցեն զնա բանիւք, առ ի մատնել զնա պետութեան եւ իշխանութեան դատաւորին։ Հարցին ցնա եւ ասեն. Վարդապետ, գիտեմք եթէ ուղիղ խօսիս եւ ուսուցանես, եւ ոչ առնուս ակն, այլ ճշմարտութեամբ զճանապարհն Աստուծոյ ուսուցանես. արժա՞ն է մեզ կայսեր հարկս տալ թէ ոչ։ Եւ նայեցեալ ընդ խորամանկութիւն նոցա՝ ասէ ցնոսա. Ցուցէք՝՝ ինձ զդահեկանն։ Եւ նոքա ցուցին. եւ ասէ.՝՝ Զո՞յր պատկեր եւ զգիր ունի։ Պատասխանի ետուն եւ ասեն. ԶԿայսեր։ Եւ նա ասէ ցնոսա. Արդ երթայք տուք զկայսերն կայսեր, եւ զԱստուծոյն՝ Աստուծոյ։ Եւ ոչ կարացին զնա ըմբռնել բանիւք առաջի ժողովրդեանն. եւ զարմացեալ ընդ պատասխանին նորա՝ լռեցին։

Մատուցեալ ոմանք ի սադուկեցւոցն, որք հակառակէին չլինել յարութեան, հարցին ցնա եւ ասեն. Վարդապետ, Մովսէս գրեաց մեզ. Եթէ ուրուք եղբայր մեռանիցի, որոյ իցէ կին, եւ նա անորդի իցէ, զի առնուցու եղբայր նորա զկինն, եւ յարուսցէ զաւակ եղբօր իւրում։ Արդ եւթն եղբարք էին. եւ առաջնոյն առեալ կին՝ մեռաւ անորդի։ Առ զնա եւ երկրորդն, մեռաւ եւ նա անորդի։ Առ զնա եւ երրորդն, նոյնպէս եւ եւթանեքին, եւ ոչ թողին որդիս։ Մեռաւ՝՝ եւ կինն։ Արդ ի յարութեան ո՞ւմ ի նոցանէ լինիցի կին. զի եւթանեքին կալան զնա կին։ Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Որդիք աշխարհիս այսորիկ կանայս առնեն եւ արանց լինին. իսկ որ արժանի լինիցին այնմ աշխարհի հասանել եւ յարութեանն որ ի մեռելոց՝ ոչ կանայս առնեն եւ ոչ արանց լինին։ Քանզի եւ ոչ մեռանել եւս կարեն, զի հաւասար հրեշտակաց են, եւ որդիք Աստուծոյ, քանզի յարութեան որդիք են։ Այլ զի յառնեն մեռեալք, եւ Մովսէս գուշակեաց ի մորենւոջն, որպէս ասէ զՏեառնէ Աստուծոյ Աբրահամու եւ զԱստուծոյ Իսահակայ եւ զԱստուծոյ Յակովբայ։ Եւ Աստուած չէ մեռելոց, այլ՝ կենդանեաց, զի ամենեքին նմա կենդանի են։ Պատասխանի ետուն ոմանք ի դպրացն եւ ասեն. Վարդապետ, բարւոք ասացեր։ Եւ ոչ եւս ոք իշխէր հարցանել զնա եւ ոչինչ։

Ասէ եւ առ նոսա. Զիա՞րդ ասեն զՔրիստոսէ թէ որդի է Դաւթի. զի ինքն Դաւիթ ասէ ի գիրս Սաղմոսաց. Ասաց Տէր ցՏէր իմ. Նիստ ընդ աջմէ իմմէ, մինչեւ եդից զթշնամիս քո պատուանդան ոտից քոց։ Իսկ արդ եթէ Դաւիթ զնա Տէր կոչէ, զիա՞րդ որդի նորա իցէ։
Եւ լու ի լու ամենայն ժողովրդեանն ասէ ցաշակերտսն, զգոյշ լերուք ի դպրացն, որ կամին պատմուճանօք շրջել, եւ սիրեն ողջոյնս ի հրապարակս, եւ զնախաթոռս ի ժողովուրդս, եւ զբարձերէցս յընթրիս. որ ուտեն զտունս այրեաց, եւ պատճառանօք յերկարեն զաղօթս. նոքա ընկալցին աւելի դատաստանս։

Lyssna på ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ի