<div class="version vid3183 iso6393cym" data-vid="3183" data-iso6393="cym">
   <div class="book bkMAT">
      <div class="chapter ch14" data-usfm="MAT.14">
         <div class="label">14</div><div class="p"><span class="content">  </span><span class="verse v1 v2" data-usfm="MAT.14.1+MAT.14.2"><span class="label">1-2</span><span class="content">Y pryd hwnw, Herod y pedrarch, gwedi clywed s&#244;n am Iesu, &#225; ddywedodd wrth ei weision, Hwn yw I&#246;an y Trochiedydd; efe &#225; gyfododd oddwrth y meirw, ac am hyny y cyflawnir gwyrthiau ganddo.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v1 v2" data-usfm="MAT.14.1+MAT.14.2"><span class="content">  </span></span><span class="verse v3 v4 v5 v6 v7 v8 v9 v10 v11 v12" data-usfm="MAT.14.3+MAT.14.4+MAT.14.5+MAT.14.6+MAT.14.7+MAT.14.8+MAT.14.9+MAT.14.10+MAT.14.11+MAT.14.12"><span class="label">3-12</span><span class="content">Canys Herod &#225; berasai ddal Ioan, ei garcharu, a&#8217;i rwymo, o achos Herodias gwraig Phylip ei frawd; canys Ioan &#225; ddywedasai wrtho, Nid yw gyfreithlawn i ti ei chael hi. A m&#7923;nasai Herod ei roddi ef i farwolaeth, ond yr oedd arno ofn y lliaws, y rhai &#225;&#8217;i cyfrifent ef yn broffwyd. Ond pan gedwid dydd genedigaeth Herod, merch Herodias &#225; </span><span class="note f"><span class="label">#</span><span class=" body"><span class="fr">14:3 </span><span class="ft">Ddawnsiodd.</span></span></span><span class="content">gorelwodd g&#232;r bron y cymdeithion, ac &#225; foddiodd Herod; am hyny, efe &#225; dyngodd y rhoddai iddi bethbynag &#225; ofynai. Hithau gwedi ei chymhell g&#224;n ei mam, &#225; ddywedodd, Dyro i mi yma &#224;r ddysgl, ben Ioan y Trochiedydd. A drwg oedd g&#224;n y brenin; &#232;r hyny, o barch iddei lw a&#8217;i westeion, efe &#225; orchymynodd ei roddi iddi. Yn ganlynol, Ioan &#225; ddib&#232;nwyd yn y carchar wrth ei orchymyn ef. A&#8217;i ben ef &#225; ddygwyd &#224;r ddysgl, ac &#225; gyflwynwyd i&#8217;r ferch ieuanc; a hithau &#225;&#8217;i dyg ef iddei mam. Wedi hyny, ei ddysgyblion ef &#225; aethant ac &#225; ddygasant y corff, a gwedi ei gladdu ef, &#225; ddaethant ac &#225; fynegasant i Iesu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3 v4 v5 v6 v7 v8 v9 v10 v11 v12" data-usfm="MAT.14.3+MAT.14.4+MAT.14.5+MAT.14.6+MAT.14.7+MAT.14.8+MAT.14.9+MAT.14.10+MAT.14.11+MAT.14.12"><span class="content">  </span></span><span class="verse v13 v14" data-usfm="MAT.14.13+MAT.14.14"><span class="label">13-14</span><span class="content">Pan glybu Iesu hyn, efe &#225; longodd yn ddirgel, ac &#225; giliodd i le anial; a&#8217;r bobl pan glywsant hyny, &#225;&#8217;i canlynasant ef &#224;r hyd y tir allan o&#8217;r dinasoedd. Wedi canfod wrth dirio o hono, dyrfa fawr, efe &#225; dosturiodd wrthynt, ac &#225; iach&#226;odd eu cleifion hwynt.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13 v14" data-usfm="MAT.14.13+MAT.14.14"><span class="content">  </span></span><span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21" data-usfm="MAT.14.15+MAT.14.16+MAT.14.17+MAT.14.18+MAT.14.19+MAT.14.20+MAT.14.21"><span class="label">15-21</span><span class="content">Tu a&#8217;r hwyr, ei ddysgyblion &#225;&#8217;i cyfarchasant ef, g&#224;n ddywedyd, Y mae y lle hwn yn annghyfannedd, a&#8217;r amser weithian &#225; aeth heibio, gollwng ymaith y dyrfa, fel yr elont i&#8217;r pentrefydd, a phrynu iddynt eu hunain ymborth. Iesu &#225; atebodd, Ni raid iddynt fyned. Diwallwch hwynt eich hunain. Hwythau &#225; ddywedasant wrtho, Nid oes genym ni yma ond pumm torth a dau bysgodyn. Yntau &#225; atebodd, Dygwch hwynt yma ataf fi. Yna gwedi gorchymyn i&#8217;r bobl ledorwedd &#224;r y glaswellt, efe &#225; gymerodd y pumm torth a&#8217;r ddau bysgodyn, a ch&#224;n edrych tua&#8217;r nef, &#225;&#8217;u bendithiodd hwynt; yna gwedi t&#242;ri y torthau, efe &#225;&#8217;u rhoddes iddei ddysgyblion, a hwy &#225;&#8217;u rh&#224;nasant yn mhlith y bobl. Wedi i bawb fwyta a chael eu digoni, hwy &#225; ddygasant ymaith ddeg a dwy fasgedaid o&#8217;r briwfwyd gweddill. A&#8217;r rhai &#224; fwytasent, oeddynt yn nghylch pumm mil o w&#375;r, heblaw gwragedd a phlant.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15 v16 v17 v18 v19 v20 v21" data-usfm="MAT.14.15+MAT.14.16+MAT.14.17+MAT.14.18+MAT.14.19+MAT.14.20+MAT.14.21"><span class="content">  </span></span><span class="verse v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33" data-usfm="MAT.14.22+MAT.14.23+MAT.14.24+MAT.14.25+MAT.14.26+MAT.14.27+MAT.14.28+MAT.14.29+MAT.14.30+MAT.14.31+MAT.14.32+MAT.14.33"><span class="label">22-33</span><span class="content">Yn ddiannod efe &#225; ddirgymhellodd y dysgyblion i fyned i long, a myned drosodd o&#8217;i flaen ef, tra y byddai yntau yn gollwng ymaith y dyrfa. Gwedi iddo ollwng y dyrfa, efe &#225; enciliodd wrtho ei hun i fynydd i weddio, ac &#225; arosodd yno yn unig, nes ydoedd yn hwyr. Erbyn hyny, yr oedd y llong hanner y ffordd drosodd, yn cael ei lluchio g&#224;n y t&#242;nau, o herwydd bod y gwynt yn groes. Yn y pedwerydd gwylbryd o&#8217;r nos, Iesu &#225; aeth atynt, g&#224;n gerdded &#224;r y m&#244;r. Pan welodd y dysgyblion ef yn cerdded &#224;r y m&#244;r, hwy &#225; waeddasant, mewn dychryn, Drychiolaeth! ac &#225; lefasant g&#224;n ofn. Iesu yn ddiannod &#225; siaredodd &#226; hwynt, g&#224;n ddywedyd, Cymerwch gysur, Myfi yw, nac ofnwch. Pedr g&#224;n ateb, &#225; ddywedodd wrtho, Feistr, os tydi yw, par i mi ddyfod atat &#224;r y dwfr. Iesu &#225; ddywedodd, Dyred. Yna Pedr wedi dyfod i lawr o&#8217;r llong &#225; gerddodd &#224;r y dwfr tuagat Iesu. Ond wrth ganfod bod y gwynt yn dymhestlog, efe &#225; ddychrynodd; a phan yn dechreu suddo, efe &#225; waeddodd, Feistr, achub fi. Iesu yn ebrwydd g&#224;n estyn ei law, &#225;&#8217;i daliodd ef; ac &#225; ddywedodd wrtho, Ddyn anymddiriedus! paham yr ammheuaist? Wedi llongi o honynt, peidiodd y gwynt. Yna y rhai oedd yn y llong &#225; ddaethant, ac &#225; ymgrymasant o&#8217;i flaen ef, g&#224;n ddywedyd, Yn ddiau Mab Duw wyt ti.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22 v23 v24 v25 v26 v27 v28 v29 v30 v31 v32 v33" data-usfm="MAT.14.22+MAT.14.23+MAT.14.24+MAT.14.25+MAT.14.26+MAT.14.27+MAT.14.28+MAT.14.29+MAT.14.30+MAT.14.31+MAT.14.32+MAT.14.33"><span class="content">  </span></span><span class="verse v34 v35 v36" data-usfm="MAT.14.34+MAT.14.35+MAT.14.36"><span class="label">34-36</span><span class="content">Gwedi myned drosodd, hwy &#225; diriasant &#224;r diriogaeth Gennesaret, a thrigolion y lle hwnw, gwedi ei adnabod ef, &#225; ddanfonasant drwy yr holl wlad h&#242;no, ac &#225; ddygasant ato yr holl rai afiach, y rhai &#225; attolygasant arno adael iddynt gyfhwrdd ond &#226; siobyn ei fantell ef; a chynnifer ag &#225; gyfhyrddasant, &#225; iach&#226;wyd.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

Yr Oraclau Bywiol gan John Williams 1842. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.

Y pryd hwnw, Herod y pedrarch, gwedi clywed sôn am Iesu, á ddywedodd wrth ei weision, Hwn yw Iöan y Trochiedydd; efe á gyfododd oddwrth y meirw, ac am hyny y cyflawnir gwyrthiau ganddo.
Canys Herod á berasai ddal Ioan, ei garcharu, a’i rwymo, o achos Herodias gwraig Phylip ei frawd; canys Ioan á ddywedasai wrtho, Nid yw gyfreithlawn i ti ei chael hi. A mỳnasai Herod ei roddi ef i farwolaeth, ond yr oedd arno ofn y lliaws, y rhai á’i cyfrifent ef yn broffwyd. Ond pan gedwid dydd genedigaeth Herod, merch Herodias á gorelwodd gèr bron y cymdeithion, ac á foddiodd Herod; am hyny, efe á dyngodd y rhoddai iddi bethbynag á ofynai. Hithau gwedi ei chymhell gàn ei mam, á ddywedodd, Dyro i mi yma àr ddysgl, ben Ioan y Trochiedydd. A drwg oedd gàn y brenin; èr hyny, o barch iddei lw a’i westeion, efe á orchymynodd ei roddi iddi. Yn ganlynol, Ioan á ddibènwyd yn y carchar wrth ei orchymyn ef. A’i ben ef á ddygwyd àr ddysgl, ac á gyflwynwyd i’r ferch ieuanc; a hithau á’i dyg ef iddei mam. Wedi hyny, ei ddysgyblion ef á aethant ac á ddygasant y corff, a gwedi ei gladdu ef, á ddaethant ac á fynegasant i Iesu.
Pan glybu Iesu hyn, efe á longodd yn ddirgel, ac á giliodd i le anial; a’r bobl pan glywsant hyny, á’i canlynasant ef àr hyd y tir allan o’r dinasoedd. Wedi canfod wrth dirio o hono, dyrfa fawr, efe á dosturiodd wrthynt, ac á iachâodd eu cleifion hwynt.
Tu a’r hwyr, ei ddysgyblion á’i cyfarchasant ef, gàn ddywedyd, Y mae y lle hwn yn annghyfannedd, a’r amser weithian á aeth heibio, gollwng ymaith y dyrfa, fel yr elont i’r pentrefydd, a phrynu iddynt eu hunain ymborth. Iesu á atebodd, Ni raid iddynt fyned. Diwallwch hwynt eich hunain. Hwythau á ddywedasant wrtho, Nid oes genym ni yma ond pumm torth a dau bysgodyn. Yntau á atebodd, Dygwch hwynt yma ataf fi. Yna gwedi gorchymyn i’r bobl ledorwedd àr y glaswellt, efe á gymerodd y pumm torth a’r ddau bysgodyn, a chàn edrych tua’r nef, á’u bendithiodd hwynt; yna gwedi tòri y torthau, efe á’u rhoddes iddei ddysgyblion, a hwy á’u rhànasant yn mhlith y bobl. Wedi i bawb fwyta a chael eu digoni, hwy á ddygasant ymaith ddeg a dwy fasgedaid o’r briwfwyd gweddill. A’r rhai à fwytasent, oeddynt yn nghylch pumm mil o wŷr, heblaw gwragedd a phlant.
Yn ddiannod efe á ddirgymhellodd y dysgyblion i fyned i long, a myned drosodd o’i flaen ef, tra y byddai yntau yn gollwng ymaith y dyrfa. Gwedi iddo ollwng y dyrfa, efe á enciliodd wrtho ei hun i fynydd i weddio, ac á arosodd yno yn unig, nes ydoedd yn hwyr. Erbyn hyny, yr oedd y llong hanner y ffordd drosodd, yn cael ei lluchio gàn y tònau, o herwydd bod y gwynt yn groes. Yn y pedwerydd gwylbryd o’r nos, Iesu á aeth atynt, gàn gerdded àr y môr. Pan welodd y dysgyblion ef yn cerdded àr y môr, hwy á waeddasant, mewn dychryn, Drychiolaeth! ac á lefasant gàn ofn. Iesu yn ddiannod á siaredodd â hwynt, gàn ddywedyd, Cymerwch gysur, Myfi yw, nac ofnwch. Pedr gàn ateb, á ddywedodd wrtho, Feistr, os tydi yw, par i mi ddyfod atat àr y dwfr. Iesu á ddywedodd, Dyred. Yna Pedr wedi dyfod i lawr o’r llong á gerddodd àr y dwfr tuagat Iesu. Ond wrth ganfod bod y gwynt yn dymhestlog, efe á ddychrynodd; a phan yn dechreu suddo, efe á waeddodd, Feistr, achub fi. Iesu yn ebrwydd gàn estyn ei law, á’i daliodd ef; ac á ddywedodd wrtho, Ddyn anymddiriedus! paham yr ammheuaist? Wedi llongi o honynt, peidiodd y gwynt. Yna y rhai oedd yn y llong á ddaethant, ac á ymgrymasant o’i flaen ef, gàn ddywedyd, Yn ddiau Mab Duw wyt ti.
Gwedi myned drosodd, hwy á diriasant àr diriogaeth Gennesaret, a thrigolion y lle hwnw, gwedi ei adnabod ef, á ddanfonasant drwy yr holl wlad hòno, ac á ddygasant ato yr holl rai afiach, y rhai á attolygasant arno adael iddynt gyfhwrdd ond â siobyn ei fantell ef; a chynnifer ag á gyfhyrddasant, á iachâwyd.

Lyssna på Matthew Lefi 14