ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Yann 1

แบ่งปัน

Met d’ar re holl o deus e zegemeret, en deus roet ar galloud da vezañ graet bugale da Zoue, da c’houzout eo d’ar re holl a gred en e anv

Er penn-kentañ e oa ar Ger, hag ar Ger a oa gant Doue, hag ar Ger a oa Doue.

Ar sklêrijenn a lugern en deñvalijenn hag an deñvalijenn n’he deus ket he degemeret.

Ar Ger a zo bet graet kig hag en deus chomet en hon touez, leun a c’hras hag a wirionez, ha gwelet hon eus e c’hloar, ur gloar evel hini ar Mab nemetañ deuet eus an Tad.

An holl draoù a zo bet graet drezañ, ha netra eus ar pezh a zo bet graet n’eo bet graet heptañ. Ennañ e oa ar vuhez, hag ar vuhez a oa sklêrijenn an dud.

An deiz war-lerc’h, Yann a welas Jezuz o tont d’e gavout hag a lavaras: Setu Oan Doue, an hini a lam kuit pec’hed ar bed.

Er bed e oa hag ar bed a zo bet graet gantañ, met ar bed n’en deus ket e anavezet. Deuet eo da gavout e re, hag e re n’o eus ket e zegemeret.

ar sklêrijenn wirion hag a sklaera kement den a zeu er bed.

Rak al lezenn a zo bet roet dre Voizez, ar c’hras hag ar wirionez a zo deuet dre Jezuz-Krist.