ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Матфей 17

แบ่งปัน

– Бӱтпей турганыгар учун – деп, Иисус каруу јандырды. – Чынын айдадым слерге: Бӱдӱмјигер горчицаныҥ ӱренинче болуп, бу кырды мынаҥ кӧчӱп бар дезегер, ол кӧчӱп барар. Слердиҥ эдип албазыгар јок болор.

Ол мынайып айдып турганча, олорды јаркынду булут кӧлӧткӧлӧп, булуттаҥ эрмектенген ӱн угулды: – Бу Мениҥ сӱӱген Уулым, Оныҥ Бойында Мениҥ јакшылыкту табым. Оны угугар!

Иисус дезе каруу јандырып, айтты: – Э-э, бӱтпес, балыр ӱйе! Слерле кожо канчазын јӱрейин? Слерге канчазын чыдажайын? Оны Меге бери экелигер. Иисус шилемирге јакарып ийерде, ол чыга конды, уулчак бу тарый јазыла берди.