ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก ลู​กา 8

แบ่งปัน

ซึ่ง​ตก​ที่ดิน​ดี​นั้น​ได้แก่ คน​เหล่านั้น​ที่​ได้​ยิน​พระ​วจนะ​ด้วย​ใจ​เลื่อมใส​ศรัทธา, แล้ว​ก็​จดจำ​ไว้, จึง​เกิด​ผล​โดย​ความ​เพียร.”

ที่​ตก​กลาง​หนาม​นั้น​ได้แก่ คน​เหล่านั้น​ที่​ได้​ยิน​แล้ว​ก็​ออกไป, และ​ความ​ปรารภ​ปรารมภ์ และ​ทรัพย์​สมบัติ และ​ความ​สนุกสนาน​แห่ง​ชีวิต​นี้​ก็​ปก​คลุม​หุ้ม​ห่อ​เขา, ผล​ของ​เขา​จึง​ม้าน​ไป.

ซึ่ง​ตก​ที่​หิน​นั้น​ได้แก่ คน​เหล่านั้น​ที่​ได้​ยิน​แล้ว​ก็​รับ​พระ​วจนะ​นั้น​ด้วย​ความ​ยินดี แต่​ไม่​มี​ราก, เชื่อ​ได้​แต่​ชั่วคราว, เมื่อ​ถูก​ทดลอง​เขา​ก็​หลง​เสีย​ไป.

พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ความ​เชื่อ​ของ​ท่าน​อยู่​ที่​ไหน?” เขา​เหล่านั้น​กลัว​และ​ประหลาด​ใจ​พูด​กัน​ว่า, “ท่าน​นี้​เป็น​ผู้ใด​หนอ, จึง​สั่ง​บังคับ​ลม​และ​น้ำ​ได้, และ​ลม​กับ​นํ้า​นั้น​ก็​ฟัง​ท่าน?”

ที่​ตก​ริม​หนทาง​ได้แก่ คน​เหล่านั้น​ที่​ได้​ยิน, แล้ว​มาร​มา​ชิง​เอา​พระ​วจนะ​จาก​ใจ​ของ​เขา, เพื่อ​ไม่ให้​เขา​เชื่อ​และ​รอด​ได้.

ด้วย​ว่า​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​ซ่อน​ไว้​ซึ่ง​จะ​ไม่​ปรากฏ​แจ้ง, และ​ไม่​มี​สิ่ง​ใด​ที่​บด​บัง​ไว้​ซึ่ง​จะ​ไม่​รู้​จะ​ไม่​แพร่ง​พราย.

เมื่อ​ผู้หญิง​นั้น​เห็น​ว่า​จะ​ซ่อน​ตัว​ไม่ได้​แล้ว, เขา​ก็​เข้า​มา​ตัว​สั่น​กราบ​ลง​ตรึง​พระ​พักตร​พระ​องค์ ทูล​พระ​องค์​ต่อ​หน้า​คน​ทั้ง​ปวง​ว่า เขา​ได้​ถูกต้อง​พระ​องค์​เพราะ​เหตุ​อะไร, และ​ได้​หาย​โรค​ใน​ทันใด​นั้น. พระ​องค์​จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า, “ลูก​เอ๋ย, ความ​เชื่อ​ของ​เจ้า​ได้​กระทำ​ให้​ตัว​เจ้า​หาย​โรค​แล้ว, จง​ไป​เป็น​สุข​เถิด.”

เขา​จึง​มา​ปลูก​พระ​องค์​ว่า, “อาจารย์​เจ้า​ข้า, อาจารย์​เจ้า​ข้า, ข้าพ​เจ้า​กำลัง​จะ​พินาศ​อยู่​แล้ว.” พระ​องค์​จึง​ทรง​ลุก​ขึ้น​ห้าม​ลม​และ​คลื่น, แล้ว​คลื่น​ลม​ก็​หยุด​เงียบ​สงบ​ทีเดียว.