ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lûqa 12

แบ่งปัน

Awa hûn jî hazir bin, çimkî ew sihʼeta ku dilê werʼa derbaz nabe, Kurʼê Mêriv wê bê».

Lê ber wêva hûn li Pʼadşatîya Wî bigerʼin û ewê werʼa bêne dayînê.

Û gote wan: «Haş ji xwe hebin û hʼevza xwe ji her cûrʼe timayê bikin, çimkî eʼmirê însên zêdebûna hebûka wîva girêdayî nîne».

Çimkî xizna we kʼîderê be, dilê weyê jî li wê derê be.

Îdî ji we kʼî dikare bi xemêd xwe deqekê ser eʼmirê xweda zêde ke?

Hingê Ewî şagirtêd Xwerʼa got: «Lema Ez werʼa dibêjim, bona eʼmirê xwe xema nekin, ku hûnê çi bixwin, ne jî bona bedena xwe, ku hûnê çi li xwe kin.

Usa jî her tʼêlekî pʼorʼêd serê we jimartî ye. Netirsin, hûn ji gelek çʼivîka qîmettir in.

Netirse, kerîyê pêzî biçʼûk! Çimkî li Bavê we xweş hat, ku pʼadşatîyê bide we.

Dîna xwe bidine qarʼqarʼa, ne dirʼeşînin, ne didirûn û ne jî eʼmbar yan kʼîlerêd wan hene, lê Xwedê rʼisqê wan digihîne. Hûn çiqasî ji teyreda qîmettir in!

Li van tişta negerʼin, ku hûnê çi bixwin yan çi vexwin. Ber xwe nekʼevin.

Heger gîhayê çolê, ku îro heye û sibê davêjine nava êgir, Xwedê usa dixemilîne, lê çiqas zêde wê li we ke, kêmbawerno?

Tiştekî dizîva tʼune ku derneyê û ne jî veşartî ku kʼifş nebe.