ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Luc 12

แบ่งปัน

Byddwch chithau hefyd yn barod, oherwydd fe ddaw Mab y Dyn pan na fyddwch chi’n ei ddisgwyl.”

Yn unig rhowch eich bryd ar ei Deyrnasiad ef, ac fe ddaw’r pethau hyn yn ychwanegol i chi.

Ac yna, meddai wrthyn nhw, “Sylwch chithau ar hyn, a gwyliwch rhag pob math o gybydd-dod, oherwydd er i ddyn fod uwchben ei ddigon nid ei gyfoeth fydd yn rhoi bywyd iddo.”

Oherwydd lle mae eich trysor, yno y bydd eich calon hefyd.

Pwy ohonoch, er ymdrechu’n ddiwyd, a fedr dyfu fodfedd yn dalach?

Yna ychwanegodd wrth y disgyblion, “Dyna pam rydw i’n dweud wrthych chi am beidio â phryderu am beth rydych yn ei fwyta neu beth a wisgwch amdanoch.

Mwy na hyn, y mae hyd yn oed pob blewyn ar eich pen wedi’i gyfrif! Peidiwch ag ofni, rych chi’n werth mwy na llawer o adar y to.

Braidd bychan, paid ag ofni! Dymuniad eich Tad yw rhoddi’r Deyrnasiad ichi.

Meddyliwch am y brain: dydyn nhw ddim yn hau nac yn medi, a does dim ystordy nac ysgubor ganddyn nhw, ac eto mae Duw yn eu bwydo nhw. Cymaint mwy gwerthfawr rydych chi na’r adar!

Rhowch y gorau i holi beth gewch i’w fwyta a’i yfed, a pheidiwch â phryderu.

Wel, ynteu, os yw Duw’n dilladu porfa’r maes, sy’n fyw heddiw, ac yn cael ei daflu i’r tân yfory, mae e’n siŵr o ofalu am eich dilladu chi — chi sydd mor wan eich ffydd!

Oherwydd does dim wedi ei guddio na chaiff ei ddatguddio, a does dim yn ddirgel na ddaw yn amlwg.