ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lyfr y Psalmau 5

แบ่งปัน

Ti, Arglwydd, o’th drugaredd wir, A lwyr fendithi ’r cyfion; A’th garedigrwydd nos a dydd, Fel tarian, fydd ei goron.

Yn fore, Arglwydd, ar fy nghais, Y clywi ’m llais o’m trallod; Yn fore dyrchaf, wrth fy rhaid, Fy llef a’m llygaid uchod.

Ond pawb a gredont ynot Ti, Eu Duw a’u Rhi maddeugar, Mewn llais gorfoledd pur di‐lyth Y canant byth yn llafar. Estynaist drostynt, megis llen, Dy law a’th aden noddawl; A charant hwythau d’ Enw cu Gan orfoleddu ’n ddidawl.

Arwain fi ’n gyfiawn ddydd a nos, O achos fy nghaseion; A gwna dy ffordd o’m blaen yn rhwydd Ac uniawn, Arglwydd cyfion.

Fy Nuw a’m Brenhin, clyw fy nghri, Sef arnat Ti ’rwy ’n gwaeddi.