ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lúcás 5

แบ่งปัน

Agus nuair do ḃí deireaḋ ráiḋte aige, aduḃairt sé le Síomón, Buail amaċ ar an doiṁneaċt, agus taḃraiḋ dol eangaiġe ag iascaċ.

Agus d’ḟreagair Síomón agus aduḃairt, A Ṁáiġistir, Do ḃíomar ag obair ar feaḋ na h‐oiḋċe, agus níor ṫógamar éinniḋ; aċt ċeana, ó deirir‐se an focal, cuirfead amaċ an líon. Agus nuair do ḃí sé déanta aca, do ġaḃadar a lán mór iasc; agus do ḃí na líonta d’á mbriseaḋ

Aċt d’imṫiġeaḋ seisean uaṫa isteaċ sa ḃfásaċ, agus do‐ġníoḋ sé urnaiġe ann.

Ní ċum fíréin do ġlaoḋaċ ċum aiṫriġe ṫánag‐sa, aċt ċum peacaiġ do ġlaoḋaċ.

Aċt nuair do ċonnaic Síomón Peadar sin, do ṫuit sé ag glúnaiḃ Íosa, agus aduḃairt sé, Imṫiġ uaim, a Ṫiġearna, mar is duine peacaṁail mé.

Agus d’ḟreagair Íosa agus aduḃairt sé leo, Ní h‐ag daoiniḃ sláinteaṁla atá gáḃaḋ le liaiġ; aċt ag daoiniḃ breoite.

Agus tar a éis dóiḃ a mbáid do ṫaḃairt ċum tíre, d’ḟágadar gaċ uile niḋ ’n‐a ndiaiḋ, agus do leanadar é.

Agus ṫarla, nuair do ḃí sé i gceann de na caṫraċaiḃ, féaċ, fear do ḃí lán de loḃra; agus ar ḟeicsin Íosa ḋó, do ṫuit sé ar a aġaiḋ roiṁe, agus do ċuir sé aṫċuinġe air, g‐á ráḋ, A Ṫiġearna, má’s toil leat é, is féidir leat mise do ġlanaḋ. Agus do ṡín sé amaċ a láṁ, agus do ċuir sé air í, agus aduḃairt, Is toil liom é; glantar ṫú.

Aċt ba ṁóide do leaṫ na scéala ’n‐a ṫaoḃ go mór: agus ṫáinig na sluaiġte móra i n‐éinḟeaċt le ċéile ċum éisteaċta leis, agus ċum go leiġeasfaiḋe a ngalair.