ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Eóin 17

แบ่งปัน

Náoṁuiġ íad léd ḟírinne: as í do ḃríaṫarsa an ḟírinne.

Agus as sí so an beaṫa ṁarrṫanaċ, go naiṫneóċaid síad ṫusa an táoin Día fírinneaċ, agus Iósa Críosd, do ċuir tú úait

Ní ar a sonsan aṁáin do ním guiḋe, aċd mar an gcéudna ar son na ndaóine ċreidfios ionnam tre na mbreiṫirsean; Ionnus go mbéidis uile náon; mar atá tusa, a Aṫair, ionnamsa, agus misi ionnadsa, ionnus go mbéidision mar an gcéadna na náon ionnuinne: ionnus go gcreidfeaḋ an sáoġal gur tusa do ċuir uáit mé.

Ní íarruim go mbéurfa íad as an tsáoġal, aċd go gcoiṁédfá íad air olc.

Agus tug misi ḋóiḃsean an ġlóir ṫug tusa ḋaṁsa: ionnus go mbeidís na náon, mar atámaoidne ar náon: Misi ionntasan, agus tusa ionnamsa, ionnus go mbeidís go hiomlán na náon; agus ionnus go mbíaḋ a ḟios ag an tsáoġal gur tusa do ċuir uáit mé, agus gur ġráḋuiġ tú íadsan, mar do ġráḋuiġ tú misi.