ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lukka 11

แบ่งปัน

Kar na nyi̱i̱di̱r re̱ ku̱me̱, ku̱ nyi̱m nyi̱ye̱ tu̱u̱ kwange̱ na be̱e̱bi̱ le̱ ku̱me̱ di̱, budim Ti̱ye̱ ku̱me̱ wu̱ a tu̱ri̱ e̱ yang nyi̱ye̱ Wuri Saksak e̱ na kar nu̱bu̱ kelkel she̱.”

“Ko̱ mi̱ nye̱r ku̱ne̱, ku̱ kel, lo̱b yang nyi̱ye̱ke̱l ku̱me̱, ku̱ labu̱ng, ku̱ yang faa shi̱, ku̱ bo̱b nyo̱o̱ko̱, lo̱b yang wumkel ku̱me̱.

Atti̱n kar du̱ro̱ nkel de, yang yi̱ shi̱, lo̱b du̱ro̱ labu̱ng de̱ yang faa shi̱, lo̱b nyo̱o̱ko̱ yang wum bu̱ti̱ na kar nu̱bu̱ bo̱b shi̱ e̱.

Ko̱ na ye̱rke̱l shiye so̱, na ku̱ yang maa fe̱e̱me̱ di̱, ku̱ ye̱ ku̱ so̱, “Ti̱ye̱, din ne̱ mo̱ wu̱ saksak e̱ du̱u̱ku̱ bu̱ti̱, di̱b kuu le̱ mo̱ bi̱yo̱.

Má nyi̱nu̱m sassalab le̱ nye̱, nang wu̱ nyi̱ mákke̱l we̱l kar nu̱bu̱ maake̱l nye̱ sassalab e̱. Yaati̱ nyi̱nu̱m de̱ a fii su̱wo̱ki̱n.”

Nyi̱ye̱ nyi̱ne̱ she̱l-dangme̱ le̱ fo̱o̱re̱ kwad we̱l su̱u̱ fo̱o̱ro̱.

Nunge le̱ mo̱ nang shuule fi̱ti̱la le̱ bu̱lle̱ mo̱. Na nunge le̱ mo̱ kwangdi̱, bu̱lle̱ mo̱ kar canjang. Fo̱no̱ ko̱du̱ nunge le̱ mo̱ nkwang bu̱ e̱ di̱, bu̱lle̱ mo̱ kar nkaa kunsule.

“Mandi̱ du̱ro̱ wiitin shuule a fi̱ti̱la lo̱b cumtin takale̱, ka a nyine le̱ cuwor di̱, a bo̱tti̱n ne̱ nangshi̱, shi̱ yang yo̱o̱ shi̱ a mfii yo̱o̱m ne̱ she̱ fo̱no̱ nu̱bu̱ yang di̱kki̱n e̱ kuwom canjang.