ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lukka 2

แบ่งปัน

A di̱ye̱n ko̱nu̱ng o̱, a kam kangka-lo̱o̱ Dawu̱da, di̱ mbi ku̱nu̱m fáng mwata fi̱m wu̱ di̱ shi̱ Fáng-Te̱ndu̱m Ti̱ye̱du̱u̱r wu̱ ni̱bi̱ kanti̱ shi̱ e̱ wu̱.

Ko̱ dokoli na ye̱rke̱l shiye so̱, “Ku̱ nyu̱wo̱ de̱ taadi̱, atti̱n mi̱ mbi̱yo̱to̱ ku̱nu̱mo̱ mmu̱kam wu̱ li̱mbi̱r, wu̱ yang di̱k kar ni̱bi̱ shii maa bi̱li̱n swi̱swi̱ e̱.

“Su̱nge̱ na Yamba a fere kam tu̱ri̱! A te̱ti̱me̱ yim wu̱ li̱mbi̱r yi diin na nu̱bu̱ Yamba nyu̱wo̱ li̱ma le̱ shiye!”

Ko̱ Yeso ndu̱u̱rki̱n na nyi̱mki̱n na ku̱u̱ra ke̱e̱di̱ wu̱ kwange̱ na tiir kwange̱ a sang Yamba na ni̱bi̱ kar.

Wu̱ko̱ di̱ shi̱ yang bwangke̱l ku̱me̱ nu̱ngki̱n, ku̱ yang faa bwi̱yo̱ salu̱m na koddi, lo̱bto̱k di̱ mbanti̱ bu̱ti̱ a kam kellere.”

A nyaba le̱ lo̱o̱ ko̱ nwe̱ na ti̱b fang kaaki̱n daam a to̱o̱ tame̱, ke̱ri̱ng tu̱u̱ a lo̱o̱ shii e na fe̱de̱. Mandi̱ mu̱kam ko̱ dokoli le̱ Ti̱ye̱ Yamba na nu̱ng dure she̱ a sang shiye, to̱k du̱we̱ le̱ Yamba nyi̱laki̱n a sang shiye. Ko̱ shii na nyu̱wo̱ taadi̱ swi̱swi̱.