ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Zɛnɛse 4

แบ่งปัน

À kɛ̀ ƃà tùa a ǹɛ́lɛɛ, fé pâi ńyee seêi ímu? Kɛ́lɛ à kɛ̀ ƃà wàla tûa a ǹɛ́lɛɛ, gɛ̀ ní sɔnyɔ̂ŋ káa ípɛrɛi lá a gɛɛ ǹyée é pɔ̂ri yâ, kɛ́lɛ fɛ̂ɛ í ǹyée mɛi ɣále.”

Sɛ̂ ǹyaa máŋ è lóŋ-surɔ̂ŋ maa sɔlɔ ƃô, é ǹáa sée a Inɔsi. É síɣe maa tãi ma, núu-kpune è nâa pɛ̀lɛ Yâwɛɛ fɛliɛɛ mâ díɣâla-fɛliɛɛi su.

Nya ƃe Yâwɛɛ è mò Kîŋ ma ǹyɛɛi, “Ílêɣe Ebɛɛ kɔ̀ɔ?” Ńyɛɛ mai, “Fé gɛ̂i kɔ́lɔŋ. Ńyãa ƃa ńêɣe mɛi káa-nuu?”

Yâwɛɛ ǹyɛɛ mai, “Lé ƃé ŋí í gɛ̀i? Ílêɣe ŋãa wɔ́lɔ woo a serîi ḿâ gɛ́ kùla ǹɔii mu.

Yâwɛɛ è mò ma ǹyɛɛi, “Vé tí. Ǹúui kélee pâi í paâi, núu lɔ́ɔlu mɛi feerɛ a pâi saâi ŋɔsuui su.” Nya ƃe Yâwɛɛ è pɔ́ɔ kɛ̀ Kîŋ ma a ŋɛi-kɛ-maa a gɛɛ núu kélee à gàa, vé bàa.