ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Mark 15

แบ่งปัน

Taı nìı̨ɂǫ ekìıyeè Zezì hòtł'ò whezeh, hadı, “Eloı, Eloı, lama sabahtanı?” (“Eloı, Eloı, lama sabahtanı?” gedı nı̨dè “Senǫ̀htsı̨, Senǫ̀htsı̨, ayìıha sets'ǫǫ̀ anejà?” gedıì-agedı.)

Eghǫǫ-dǫǫ̀ gha k'àowo Zezì gà nàwoo sìı ezeh yıìkw'o xè dànì ełaı̨wo yaɂı̨ ekò hadı, “Ehkw'ı t'à dıı dǫ Nǫ̀htsı̨ Weza hǫt'e!” hadı.

Ekìıyeè k'e Nǫ̀htsı̨kǫ̀-gocho goyìı enìı̨t'ı nedèe ı̨dòo gots'ǫ ı̨zhıì ts'ǫ̀ tanı łats'ı̨ı̨dla.

Zezì hòtł'ò whezeh tł'axǫǫ̀ nǫǫde xàèhjı.

Dzętanı nìı̨ɂǫ ekò taı sadzeè ts'ǫ̀ eyı nèk'e hazǫǫ̀ ts'ǫ̀ togoòtł'ò agòjà.

K'àowo Pılate dǫ hazǫǫ̀ gınì k'ę̀ę̀ ha nıwǫ t'à Barabas gots'ǫ̀ xàèhtłaà ayı̨į̀là. Zezì nàgı̨ı̨hkwaà ayı̨į̀là tł'axǫǫ̀ dechı̨et'aa k'e wedıìtsò ha eghǫǫ-dǫǫ̀ gotł'aàyį̀ı̨htı̨.