ฮีบรู 8
8
มหาปุโรหิตแห่งพันธสัญญาใหม่อันประเสริฐกว่า
1สรุปประเด็นสำคัญของเรื่องที่เราพูดอยู่นี้คือ เรามีมหาปุโรหิตอย่างนี้ ผู้ประทับเบื้องขวาพระที่นั่งของพระเจ้า#ภาษากรีกแปลตรงตัวว่า ขององค์ผู้ยิ่งใหญ่ในสวรรค์# สดด.110:1 2เป็นผู้ปฏิบัติกิจในสถานศักดิ์สิทธิ์และในพลับพลาแท้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้า#คำว่า องค์พระผู้เป็นเจ้า ในข้อนี้ ข้อ 8, 9, 10 และ 11 หมายถึง พระเจ้าทรงตั้งไว้ ไม่ใช่มนุษย์ตั้ง 3เพราะว่ามหาปุโรหิตทุกคนได้รับการแต่งตั้งขึ้นเพื่อนำของถวายและเครื่องบูชามาถวาย เพราะเหตุนี้มหาปุโรหิตผู้นี้จึงจำเป็นจะต้องมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดถวายด้วย 4ถ้าพระองค์ทรงอยู่ในโลก พระองค์ก็คงไม่ได้เป็นปุโรหิต เพราะว่ามีปุโรหิตที่นำของมาถวายตามธรรมบัญญัติอยู่แล้ว 5ปุโรหิตเหล่านั้นปฏิบัติกิจในพลับพลา ที่เป็นแต่แบบจำลองและเงาของสิ่งที่อยู่ในสวรรค์ ดังโมเสสเมื่อท่านจะตั้งพลับพลานั้น พระเจ้าก็ตรัสสั่งว่า “จงระวังที่จะทำทุกสิ่งตามแบบที่เราแจ้งแก่เจ้าบนภูเขา” # อพย.25:40 6แต่บัดนี้พระเยซู#ภาษากรีกแปลตรงตัวว่า พระองค์ ทรงได้รับพันธกิจที่สูงส่งกว่าของพวกเขา เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงเป็นคนกลางแห่งพันธสัญญาอันประเสริฐกว่า ซึ่งตั้งอยู่บนพระสัญญาที่ประเสริฐกว่า 7เพราะว่าถ้าพันธสัญญาเดิมนั้นไม่มีข้อบกพร่องแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องมีพันธสัญญาที่สองอีก
8เพราะพระเจ้าทรงติเตียนพวกเขาว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่านี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง
เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่กับชนชาติอิสราเอล
และกับชนชาติยูดาห์
9 ที่ไม่เหมือนกับพันธสัญญาซึ่งเราเคยทำกับบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย
ในวันที่เราจูงมือพวกเขาเพื่อพาออกจากแผ่นดินอียิปต์
เพราะพวกเขาไม่ได้ดำรงอยู่ในพันธสัญญาของเรา
เราจึงละทิ้งพวกเขาไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แหละ
10 นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับชนชาติอิสราเอล
ภายหลังจากสมัยนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
เราจะบรรจุธรรมบัญญัติของเราไว้ในจิตใจของพวกเขา
และเราจะจารึกมันไว้ในดวงใจของพวกเขา
และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา
11 และพวกเขาจะไม่สอนเพื่อนบ้าน
และพี่น้องของตนแต่ละคนว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า’
เพราะเขาทุกคนจะรู้จักเรา
ตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด
12 เพราะเราจะเมตตาต่อการอธรรมของพวกเขา
และจะไม่จดจำบรรดาบาปของพวกเขาไว้เลย” # ยรม.31:31-34
13เมื่อพระองค์ตรัสถึงพันธสัญญาใหม่ พระองค์ก็ทรงถือว่าพันธสัญญาเดิมนั้นล้าสมัยแล้ว สิ่งที่กำลังล้าสมัยและเก่าไปนั้นก็ใกล้จะเสื่อมสูญ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ฮีบรู 8: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
ฮีบรู 8
8
มหาปุโรหิตแห่งพันธสัญญาใหม่อันประเสริฐกว่า
1สรุปประเด็นสำคัญของเรื่องที่เราพูดอยู่นี้คือ เรามีมหาปุโรหิตอย่างนี้ ผู้ประทับเบื้องขวาพระที่นั่งของพระเจ้า#ภาษากรีกแปลตรงตัวว่า ขององค์ผู้ยิ่งใหญ่ในสวรรค์# สดด.110:1 2เป็นผู้ปฏิบัติกิจในสถานศักดิ์สิทธิ์และในพลับพลาแท้ที่องค์พระผู้เป็นเจ้า#คำว่า องค์พระผู้เป็นเจ้า ในข้อนี้ ข้อ 8, 9, 10 และ 11 หมายถึง พระเจ้าทรงตั้งไว้ ไม่ใช่มนุษย์ตั้ง 3เพราะว่ามหาปุโรหิตทุกคนได้รับการแต่งตั้งขึ้นเพื่อนำของถวายและเครื่องบูชามาถวาย เพราะเหตุนี้มหาปุโรหิตผู้นี้จึงจำเป็นจะต้องมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดถวายด้วย 4ถ้าพระองค์ทรงอยู่ในโลก พระองค์ก็คงไม่ได้เป็นปุโรหิต เพราะว่ามีปุโรหิตที่นำของมาถวายตามธรรมบัญญัติอยู่แล้ว 5ปุโรหิตเหล่านั้นปฏิบัติกิจในพลับพลา ที่เป็นแต่แบบจำลองและเงาของสิ่งที่อยู่ในสวรรค์ ดังโมเสสเมื่อท่านจะตั้งพลับพลานั้น พระเจ้าก็ตรัสสั่งว่า “จงระวังที่จะทำทุกสิ่งตามแบบที่เราแจ้งแก่เจ้าบนภูเขา” # อพย.25:40 6แต่บัดนี้พระเยซู#ภาษากรีกแปลตรงตัวว่า พระองค์ ทรงได้รับพันธกิจที่สูงส่งกว่าของพวกเขา เช่นเดียวกับที่พระองค์ทรงเป็นคนกลางแห่งพันธสัญญาอันประเสริฐกว่า ซึ่งตั้งอยู่บนพระสัญญาที่ประเสริฐกว่า 7เพราะว่าถ้าพันธสัญญาเดิมนั้นไม่มีข้อบกพร่องแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องมีพันธสัญญาที่สองอีก
8เพราะพระเจ้าทรงติเตียนพวกเขาว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่านี่แน่ะ วันเวลาจะมาถึง
เมื่อเราจะทำพันธสัญญาใหม่กับชนชาติอิสราเอล
และกับชนชาติยูดาห์
9 ที่ไม่เหมือนกับพันธสัญญาซึ่งเราเคยทำกับบรรพบุรุษของเขาทั้งหลาย
ในวันที่เราจูงมือพวกเขาเพื่อพาออกจากแผ่นดินอียิปต์
เพราะพวกเขาไม่ได้ดำรงอยู่ในพันธสัญญาของเรา
เราจึงละทิ้งพวกเขาไว้ องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แหละ
10 นี่คือพันธสัญญาที่เราจะทำกับชนชาติอิสราเอล
ภายหลังจากสมัยนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
เราจะบรรจุธรรมบัญญัติของเราไว้ในจิตใจของพวกเขา
และเราจะจารึกมันไว้ในดวงใจของพวกเขา
และเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา
11 และพวกเขาจะไม่สอนเพื่อนบ้าน
และพี่น้องของตนแต่ละคนว่า ‘จงรู้จักองค์พระผู้เป็นเจ้า’
เพราะเขาทุกคนจะรู้จักเรา
ตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนใหญ่โตที่สุด
12 เพราะเราจะเมตตาต่อการอธรรมของพวกเขา
และจะไม่จดจำบรรดาบาปของพวกเขาไว้เลย” # ยรม.31:31-34
13เมื่อพระองค์ตรัสถึงพันธสัญญาใหม่ พระองค์ก็ทรงถือว่าพันธสัญญาเดิมนั้นล้าสมัยแล้ว สิ่งที่กำลังล้าสมัยและเก่าไปนั้นก็ใกล้จะเสื่อมสูญ
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้