เยเรมีย์ 13
13
ผ้าป่านคาดเอว
1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผืนหนึ่ง คาดเอวของเจ้าไว้และอย่าจุ่มน้ำ” 2ข้าพเจ้าจึงซื้อผ้าคาดเอวผืนหนึ่งตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ และคาดเอวของข้าพเจ้าไว้ 3และพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า 4“จงเอาผ้าคาดเอวซึ่งเจ้าได้ซื้อมา และคาดอยู่ที่เอวของเจ้า ลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส#แม่น้ำยูเฟรติส ในข้อนี้ ข้อ 5 ข้อ 6 และข้อ 7 อาจหมายถึงแม่น้ำเพรัทซึ่งอยู่ห่างจากตำบลอานาโธทไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 5 กิโลเมตร แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง” 5ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้านั้นไว้ข้างแม่น้ำยูเฟรติส ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาข้าพเจ้า 6ต่อมาอีกหลายวันพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส และเอาผ้าคาดเอวซึ่งเราได้สั่งเจ้าให้ซ่อนไว้นั้นมาเสียจากที่นั่น” 7แล้วข้าพเจ้าก็ไปที่แม่น้ำยูเฟรติส และขุดเอาผ้าคาดเอวมาจากที่ซึ่งข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ นี่แน่ะ ผ้าคาดเอวนั้นเสียหมด จะใช้การอะไรก็ไม่ได้
8แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์ก็มายังข้าพเจ้าว่า 9“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เราจะทำลายความทะนงใจของยูดาห์และความทะนงใจใหญ่หลวงของเยรูซาเล็มเสียอย่างนั้นแหละ 10คือชนชาติชั่วร้ายนี้ ผู้ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา ผู้ดื้อที่ทำตามใจของตนเอง และได้ติดตามพระอื่นๆ ไป เพื่อจะปรนนิบัติและนมัสการพระเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้ซึ่งจะใช้การอะไรก็ไม่ได้ 11เพราะผ้าคาดเอวติดอยู่ที่เอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้ทำให้ประชาชนทั้งสิ้นของอิสราเอลและประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เพื่อเขาทั้งหลายจะเป็นประชากร ชื่อเสียง คำสรรเสริญ และความภูมิใจของเรา แต่พวกเขาก็ไม่ฟัง
สัญลักษณ์ของไหเหล้า
12“ฉะนั้น เจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้แก่พวกเขา ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เหล้าองุ่นจะเต็มไหทุกลูก’ และเขาทั้งหลายจะพูดกับเจ้าว่า ‘เราไม่รู้หรือว่าเหล้าองุ่นจะต้องเต็มไหทุกลูก?’ 13แล้วเจ้าจงพูดกับพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษัตริย์ทั้งหลายผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้เผยพระวจนะ และชาวกรุงเยรูซาเล็มทั้งสิ้น 14และพระยาห์เวห์ตรัสว่า เราจะเหวี่ยงพวกเขาให้ชนกัน พวกพ่อกับพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่จะไม่ทำลายเขา’ ”
คำเตือนว่าจะต้องเป็นเชลย
15จงฟังและตั้งใจฟัง อย่ายโสไปเลย
เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสแล้ว
16จงถวายพระสิริแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย
ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา
ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุด
บนภูเขาที่มีแสงสลัว
และขณะเมื่อพวกเจ้ามองหาความสว่าง
พระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดคลุ้ม
และทรงทำให้เป็นความมืดทึบ
17แต่ถ้าพวกเจ้าไม่ฟัง
จิตใจของข้าพเจ้าก็จะร้องไห้ในที่ลับ เพราะความหยิ่งของเจ้า
ตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างหนักและมีน้ำตาอาบหน้า
เพราะฝูงแกะของพระยาห์เวห์ถูกต้อนไปเป็นเชลย
18จงกล่าวแก่กษัตริย์และพระชนนีว่า
“ขอประทับ ณ ที่ต่ำ
เพราะว่ามงกุฎอันงดงามของพระองค์
ได้หล่นมาจากพระเศียรของพระองค์แล้ว”
19เมืองต่างๆ ทางทิศใต้ก็ถูกปิด
โดยไม่มีใครจะเปิดได้
ยูดาห์ทั้งหมดถูกกวาดไปเป็นเชลยแล้ว
ถูกกวาดไปเป็นเชลยจนหมดสิ้น
20“จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นดู
เขาเหล่านั้นที่มาจากทิศเหนือ
ฝูงแกะที่ได้มอบไว้ให้แก่เจ้านั้นอยู่ที่ไหน?
คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่นน่ะ
21เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาตั้งคนเหล่านั้น
ผู้ซึ่งตัวเจ้าเองได้สอนให้เป็นมิตรกับเจ้า
ไว้เป็นประมุขของเจ้า?
ความเจ็บปวดจะไม่เข้ามาครอบงำเจ้า
อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ?
22และถ้าเจ้าพูดในใจของเจ้าว่า
‘ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดกับข้า?’
ก็เพราะความผิดบาปอันมากมายของเจ้า
เสื้อคลุมของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น
และเจ้าจึงถูกข่มขืน
23คนคูชเปลี่ยนสีผิวของตนเอง
หรือเสือดาวเปลี่ยนลายของมันได้หรือ?
ถ้าได้แล้วพวกเจ้าผู้ที่เคยชินต่อการทำความชั่ว
จึงจะมาทำความดีได้
24เราจะกระจายพวกเขาไปเหมือนแกลบ
ที่ถูกลมจากถิ่นทุรกันดารพัดไป
25นี่เป็นส่วนของเจ้า
เป็นส่วนที่เราได้ตวงออกให้แก่เจ้า
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เพราะเจ้าได้ลืมเราเสีย
และไว้วางใจในการมุสา
26ฉะนั้น เราเองจะถลกเสื้อคลุมของเจ้ามาปกหน้าเจ้า
คือให้เห็นความอับอายขายหน้าของเจ้า
27เราได้เห็นการที่น่าสะอิดสะเอียน
การล่วงประเวณี ความกำหนัดโหยหา และการเล่นชู้ด้วยตัณหาของเจ้า
บนเนินเขาทั้งหลายที่ในทุ่งนา
โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย วิบัติแก่เจ้า อีกนานสักเท่าใด เจ้าจึงจะยอมทำให้ตนสะอาดได้?”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 13: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
เยเรมีย์ 13
13
ผ้าป่านคาดเอว
1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผืนหนึ่ง คาดเอวของเจ้าไว้และอย่าจุ่มน้ำ” 2ข้าพเจ้าจึงซื้อผ้าคาดเอวผืนหนึ่งตามพระวจนะของพระยาห์เวห์ และคาดเอวของข้าพเจ้าไว้ 3และพระวจนะของพระยาห์เวห์มาถึงข้าพเจ้าครั้งที่สองว่า 4“จงเอาผ้าคาดเอวซึ่งเจ้าได้ซื้อมา และคาดอยู่ที่เอวของเจ้า ลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส#แม่น้ำยูเฟรติส ในข้อนี้ ข้อ 5 ข้อ 6 และข้อ 7 อาจหมายถึงแม่น้ำเพรัทซึ่งอยู่ห่างจากตำบลอานาโธทไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือประมาณ 5 กิโลเมตร แล้วซ่อนผ้านั้นไว้ในซอกหินแห่งหนึ่ง” 5ข้าพเจ้าก็ไปและซ่อนผ้านั้นไว้ข้างแม่น้ำยูเฟรติส ดังที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาข้าพเจ้า 6ต่อมาอีกหลายวันพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงลุกขึ้นไปยังแม่น้ำยูเฟรติส และเอาผ้าคาดเอวซึ่งเราได้สั่งเจ้าให้ซ่อนไว้นั้นมาเสียจากที่นั่น” 7แล้วข้าพเจ้าก็ไปที่แม่น้ำยูเฟรติส และขุดเอาผ้าคาดเอวมาจากที่ซึ่งข้าพเจ้าได้ซ่อนไว้ นี่แน่ะ ผ้าคาดเอวนั้นเสียหมด จะใช้การอะไรก็ไม่ได้
8แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์ก็มายังข้าพเจ้าว่า 9“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า เราจะทำลายความทะนงใจของยูดาห์และความทะนงใจใหญ่หลวงของเยรูซาเล็มเสียอย่างนั้นแหละ 10คือชนชาติชั่วร้ายนี้ ผู้ปฏิเสธไม่ฟังถ้อยคำของเรา ผู้ดื้อที่ทำตามใจของตนเอง และได้ติดตามพระอื่นๆ ไป เพื่อจะปรนนิบัติและนมัสการพระเหล่านั้น จะเป็นเหมือนผ้าคาดเอวนี้ซึ่งจะใช้การอะไรก็ไม่ได้ 11เพราะผ้าคาดเอวติดอยู่ที่เอวของมนุษย์ฉันใด เราก็ได้ทำให้ประชาชนทั้งสิ้นของอิสราเอลและประชาชนทั้งสิ้นของยูดาห์ติดอยู่กับเราฉันนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เพื่อเขาทั้งหลายจะเป็นประชากร ชื่อเสียง คำสรรเสริญ และความภูมิใจของเรา แต่พวกเขาก็ไม่ฟัง
สัญลักษณ์ของไหเหล้า
12“ฉะนั้น เจ้าจงกล่าวถ้อยคำนี้แก่พวกเขา ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เหล้าองุ่นจะเต็มไหทุกลูก’ และเขาทั้งหลายจะพูดกับเจ้าว่า ‘เราไม่รู้หรือว่าเหล้าองุ่นจะต้องเต็มไหทุกลูก?’ 13แล้วเจ้าจงพูดกับพวกเขาว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะให้ชาวแผ่นดินนี้ทั้งสิ้นเต็มไปด้วยความมึนเมา คือกษัตริย์ทั้งหลายผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด พวกปุโรหิต พวกผู้เผยพระวจนะ และชาวกรุงเยรูซาเล็มทั้งสิ้น 14และพระยาห์เวห์ตรัสว่า เราจะเหวี่ยงพวกเขาให้ชนกัน พวกพ่อกับพวกลูก เราจะไม่สงสารหรือไว้ชีวิต หรือมีความเมตตาที่จะไม่ทำลายเขา’ ”
คำเตือนว่าจะต้องเป็นเชลย
15จงฟังและตั้งใจฟัง อย่ายโสไปเลย
เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสแล้ว
16จงถวายพระสิริแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของเจ้าทั้งหลาย
ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา
ก่อนที่เท้าของเจ้าจะสะดุด
บนภูเขาที่มีแสงสลัว
และขณะเมื่อพวกเจ้ามองหาความสว่าง
พระองค์ทรงกลับให้เป็นความมืดคลุ้ม
และทรงทำให้เป็นความมืดทึบ
17แต่ถ้าพวกเจ้าไม่ฟัง
จิตใจของข้าพเจ้าก็จะร้องไห้ในที่ลับ เพราะความหยิ่งของเจ้า
ตาของข้าพเจ้าจะร้องไห้อย่างหนักและมีน้ำตาอาบหน้า
เพราะฝูงแกะของพระยาห์เวห์ถูกต้อนไปเป็นเชลย
18จงกล่าวแก่กษัตริย์และพระชนนีว่า
“ขอประทับ ณ ที่ต่ำ
เพราะว่ามงกุฎอันงดงามของพระองค์
ได้หล่นมาจากพระเศียรของพระองค์แล้ว”
19เมืองต่างๆ ทางทิศใต้ก็ถูกปิด
โดยไม่มีใครจะเปิดได้
ยูดาห์ทั้งหมดถูกกวาดไปเป็นเชลยแล้ว
ถูกกวาดไปเป็นเชลยจนหมดสิ้น
20“จงเงยหน้าของเจ้าขึ้นดู
เขาเหล่านั้นที่มาจากทิศเหนือ
ฝูงแกะที่ได้มอบไว้ให้แก่เจ้านั้นอยู่ที่ไหน?
คือฝูงแกะที่งดงามของเจ้านั่นน่ะ
21เจ้าจะว่าอย่างไรเมื่อเขาตั้งคนเหล่านั้น
ผู้ซึ่งตัวเจ้าเองได้สอนให้เป็นมิตรกับเจ้า
ไว้เป็นประมุขของเจ้า?
ความเจ็บปวดจะไม่เข้ามาครอบงำเจ้า
อย่างความเจ็บปวดของผู้หญิงที่กำลังคลอดบุตรหรือ?
22และถ้าเจ้าพูดในใจของเจ้าว่า
‘ทำไมสิ่งเหล่านี้จึงเกิดกับข้า?’
ก็เพราะความผิดบาปอันมากมายของเจ้า
เสื้อคลุมของเจ้าจึงต้องถูกถลกขึ้น
และเจ้าจึงถูกข่มขืน
23คนคูชเปลี่ยนสีผิวของตนเอง
หรือเสือดาวเปลี่ยนลายของมันได้หรือ?
ถ้าได้แล้วพวกเจ้าผู้ที่เคยชินต่อการทำความชั่ว
จึงจะมาทำความดีได้
24เราจะกระจายพวกเขาไปเหมือนแกลบ
ที่ถูกลมจากถิ่นทุรกันดารพัดไป
25นี่เป็นส่วนของเจ้า
เป็นส่วนที่เราได้ตวงออกให้แก่เจ้า
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เพราะเจ้าได้ลืมเราเสีย
และไว้วางใจในการมุสา
26ฉะนั้น เราเองจะถลกเสื้อคลุมของเจ้ามาปกหน้าเจ้า
คือให้เห็นความอับอายขายหน้าของเจ้า
27เราได้เห็นการที่น่าสะอิดสะเอียน
การล่วงประเวณี ความกำหนัดโหยหา และการเล่นชู้ด้วยตัณหาของเจ้า
บนเนินเขาทั้งหลายที่ในทุ่งนา
โอ เยรูซาเล็มเอ๋ย วิบัติแก่เจ้า อีกนานสักเท่าใด เจ้าจึงจะยอมทำให้ตนสะอาดได้?”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้