โยบ 21
21
โยบตอบว่า บ่อยครั้งที่คนอธรรมไม่ถูกลงโทษ
1แล้วโยบตอบว่า
2“ขอฟังถ้อยคำของข้าให้ดี
และให้คำนี้ปลอบใจพวกท่าน
3ขออดทนหน่อย และข้าจะพูด
และเมื่อข้าพูดแล้ว ก็เยาะเย้ยต่อไปเถอะ
4ส่วนข้านี้ ข้าบ่นต่อว่ามนุษย์หรือ?
ไฉนข้าจึงไม่ควรหุนหัน?
5มองดูข้าซี และจงตกตะลึงเถิด
และจงเอามือปิดปาก
6เมื่อระลึกขึ้นมาได้ ข้าก็หวาดผวา
และเนื้อตัวข้าสั่นระริก
7ไฉนพวกคนอธรรมจึงมีชีวิตอยู่
เออ จนแก่เฒ่า และเจริญมีกำลังมากขึ้น?
8ลูกหลานของเขาก็ตั้งมั่นคงอยู่ต่อหน้าเขา
และเชื้อสายของเขาก็อยู่ต่อหน้าต่อตาเขา
9เรือนของเขาก็ปลอดจากความกลัว
และไม้เรียวของพระเจ้าก็ไม่อยู่บนเขา
10พ่อวัวของเขาผสมพันธุ์ ไม่มีพลาด
แม่วัวของเขาตกลูก ไม่มีแท้ง
11เขาส่งเด็กเล็กออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะ
และเด็กๆ ของเขาก็เต้นรำ
12เขาร้องเพลงประสานเสียงรำมะนา#กลองขึงหนังหน้าเดียว รูปกลมแป้นและพิณเขาคู่
และเปรมปรีดิ์ตามเสียงปี่
13เขามั่งมีศรีสุขตลอดวันเวลาของเขา
และลงไปยังแดนคนตายอย่างสงบ
14เขาทูลพระเจ้าว่า ‘ขอไปเสียจากเรา
เพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของพระองค์
15องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่เราจะต้องปรนนิบัติพระองค์#พระองค์ ในข้อนี้และข้อ 19 เป็นคำสรรพนามบุรุษที่สาม?
ถ้าเราอธิษฐานต่อพระองค์ เราจะได้ประโยชน์อะไร?’
16ดูเถิด ความเจริญมิได้อยู่ในกำมือพวกเขาหรือ?
คำปรึกษาของคนอธรรมอยู่ห่างไกลจากข้า
17“ตะเกียงของคนอธรรมดับบ่อยเท่าใด?
ความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใด?
พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเจ็บปวดด้วยพระพิโรธบ่อยเท่าใด?
18เขาเป็นเหมือนฟางที่ลมพัดไป
และเป็นเหมือนแกลบที่พายุพัดไปบ่อยเท่าใด?
19ท่านว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมความบาปชั่วของเขาไว้ให้ลูกหลานของเขา’
ขอพระองค์ทรงตอบแทนแก่เขาทั้งหลายเอง
เพื่อเขาทั้งหลายจะได้ทราบ
20ขอให้นัยน์ตาของเขาเห็นความพินาศของเขา
และให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
21เพราะเขาจะสนใจอะไรเกี่ยวกับเชื้อสายที่เกิดมาภายหลัง
เมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดเสียแล้ว
22ผู้ใดจะอาจสอนความรู้แด่พระเจ้า
เมื่อพระองค์ทรงพิพากษาผู้อยู่ในที่สูง?
23คนหนึ่งตายเมื่อยังแข็งแรงเต็มที่
สบายและปลอดภัยทั้งสิ้น
24ตัวของเขาเต็มด้วยน้ำนม
และไขกระดูกของเขาก็ชุ่ม
25อีกคนหนึ่งตายด้วยใจขมขื่น
ไม่เคยได้ชิมของดี
26เขาทั้งสองนอนลงในผงคลีดินเหมือนกัน
และตัวหนอนก็คลุมเขาทั้งสองไว้
27“ดูเถิด ข้ารู้ความคิดของพวกท่าน
และอุบายของท่านที่จะทำผิดต่อข้า
28เพราะท่านว่า ‘วังของเจ้านายอยู่ที่ไหน?
เต็นท์ซึ่งคนอธรรมอาศัยนั้นอยู่ที่ไหน?’
29ท่านมิได้ถามนักเดินทาง
และท่านไม่ได้รับสักขีพยานของเขาหรือ?
30ว่าในคราวที่เกิดภัยพิบัตินั้น คนอธรรมมักรอดได้
ในวันแห่งพระพิโรธ เขาก็ได้รับการช่วยให้พ้น
31ผู้ใดแจ้งวิธีการของเขาให้เขาฟัง?
และผู้ใดสนองเขาในสิ่งที่เขาได้ทำ?
32และเมื่อคนหามเขาไปยังหลุมศพ
ก็มียามเฝ้าที่อุโมงค์
33สำหรับเขา ก้อนดินที่หุบเขา#หมายถึง ดินที่ปกคลุมหลุมศพก็เบาสบาย
คนทั้งปวงตามเขาไป
และคนที่ไปข้างหน้าก็นับไม่ถ้วน
34แล้วทำไมท่านจะมาปลอบใจข้าด้วยสิ่งว่างเปล่า?
คำตอบของท่านไม่มีอะไรเหลือแล้ว นอกจากการหลอกลวง”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 21: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
โยบ 21
21
โยบตอบว่า บ่อยครั้งที่คนอธรรมไม่ถูกลงโทษ
1แล้วโยบตอบว่า
2“ขอฟังถ้อยคำของข้าให้ดี
และให้คำนี้ปลอบใจพวกท่าน
3ขออดทนหน่อย และข้าจะพูด
และเมื่อข้าพูดแล้ว ก็เยาะเย้ยต่อไปเถอะ
4ส่วนข้านี้ ข้าบ่นต่อว่ามนุษย์หรือ?
ไฉนข้าจึงไม่ควรหุนหัน?
5มองดูข้าซี และจงตกตะลึงเถิด
และจงเอามือปิดปาก
6เมื่อระลึกขึ้นมาได้ ข้าก็หวาดผวา
และเนื้อตัวข้าสั่นระริก
7ไฉนพวกคนอธรรมจึงมีชีวิตอยู่
เออ จนแก่เฒ่า และเจริญมีกำลังมากขึ้น?
8ลูกหลานของเขาก็ตั้งมั่นคงอยู่ต่อหน้าเขา
และเชื้อสายของเขาก็อยู่ต่อหน้าต่อตาเขา
9เรือนของเขาก็ปลอดจากความกลัว
และไม้เรียวของพระเจ้าก็ไม่อยู่บนเขา
10พ่อวัวของเขาผสมพันธุ์ ไม่มีพลาด
แม่วัวของเขาตกลูก ไม่มีแท้ง
11เขาส่งเด็กเล็กออกไปอยู่อย่างฝูงแพะแกะ
และเด็กๆ ของเขาก็เต้นรำ
12เขาร้องเพลงประสานเสียงรำมะนา#กลองขึงหนังหน้าเดียว รูปกลมแป้นและพิณเขาคู่
และเปรมปรีดิ์ตามเสียงปี่
13เขามั่งมีศรีสุขตลอดวันเวลาของเขา
และลงไปยังแดนคนตายอย่างสงบ
14เขาทูลพระเจ้าว่า ‘ขอไปเสียจากเรา
เพราะเราไม่ปรารถนาความรู้ในทางของพระองค์
15องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์คืออะไร ที่เราจะต้องปรนนิบัติพระองค์#พระองค์ ในข้อนี้และข้อ 19 เป็นคำสรรพนามบุรุษที่สาม?
ถ้าเราอธิษฐานต่อพระองค์ เราจะได้ประโยชน์อะไร?’
16ดูเถิด ความเจริญมิได้อยู่ในกำมือพวกเขาหรือ?
คำปรึกษาของคนอธรรมอยู่ห่างไกลจากข้า
17“ตะเกียงของคนอธรรมดับบ่อยเท่าใด?
ความยากลำบากมาเหนือเขาบ่อยเท่าใด?
พระเจ้าทรงแจกจ่ายความเจ็บปวดด้วยพระพิโรธบ่อยเท่าใด?
18เขาเป็นเหมือนฟางที่ลมพัดไป
และเป็นเหมือนแกลบที่พายุพัดไปบ่อยเท่าใด?
19ท่านว่า ‘พระเจ้าทรงสะสมความบาปชั่วของเขาไว้ให้ลูกหลานของเขา’
ขอพระองค์ทรงตอบแทนแก่เขาทั้งหลายเอง
เพื่อเขาทั้งหลายจะได้ทราบ
20ขอให้นัยน์ตาของเขาเห็นความพินาศของเขา
และให้เขาดื่มพระพิโรธขององค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์
21เพราะเขาจะสนใจอะไรเกี่ยวกับเชื้อสายที่เกิดมาภายหลัง
เมื่อจำนวนเดือนของเขาถูกตัดขาดเสียแล้ว
22ผู้ใดจะอาจสอนความรู้แด่พระเจ้า
เมื่อพระองค์ทรงพิพากษาผู้อยู่ในที่สูง?
23คนหนึ่งตายเมื่อยังแข็งแรงเต็มที่
สบายและปลอดภัยทั้งสิ้น
24ตัวของเขาเต็มด้วยน้ำนม
และไขกระดูกของเขาก็ชุ่ม
25อีกคนหนึ่งตายด้วยใจขมขื่น
ไม่เคยได้ชิมของดี
26เขาทั้งสองนอนลงในผงคลีดินเหมือนกัน
และตัวหนอนก็คลุมเขาทั้งสองไว้
27“ดูเถิด ข้ารู้ความคิดของพวกท่าน
และอุบายของท่านที่จะทำผิดต่อข้า
28เพราะท่านว่า ‘วังของเจ้านายอยู่ที่ไหน?
เต็นท์ซึ่งคนอธรรมอาศัยนั้นอยู่ที่ไหน?’
29ท่านมิได้ถามนักเดินทาง
และท่านไม่ได้รับสักขีพยานของเขาหรือ?
30ว่าในคราวที่เกิดภัยพิบัตินั้น คนอธรรมมักรอดได้
ในวันแห่งพระพิโรธ เขาก็ได้รับการช่วยให้พ้น
31ผู้ใดแจ้งวิธีการของเขาให้เขาฟัง?
และผู้ใดสนองเขาในสิ่งที่เขาได้ทำ?
32และเมื่อคนหามเขาไปยังหลุมศพ
ก็มียามเฝ้าที่อุโมงค์
33สำหรับเขา ก้อนดินที่หุบเขา#หมายถึง ดินที่ปกคลุมหลุมศพก็เบาสบาย
คนทั้งปวงตามเขาไป
และคนที่ไปข้างหน้าก็นับไม่ถ้วน
34แล้วทำไมท่านจะมาปลอบใจข้าด้วยสิ่งว่างเปล่า?
คำตอบของท่านไม่มีอะไรเหลือแล้ว นอกจากการหลอกลวง”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้