เพลงคร่ำครวญ 5
5
คำร้องขอพระกรุณา
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย
ดูเถิด ขอทรงพิจารณาความอดสูของพวกข้าพระองค์
2มรดกของพวกข้าพระองค์กลับเป็นของพวกต่างชาติ
บ้านเรือนของพวกข้าพระองค์เป็นของพวกต่างด้าว
3พวกข้าพระองค์เป็นลูกกำพร้าพ่อ
และแม่ของข้าพระองค์เป็นดั่งหญิงม่าย
4น้ำก็ต้องซื้อเขาดื่ม
ฟืนก็ต้องซื้อเขาใช้
5พวกข้าพระองค์ถูกไล่ล่าอย่างกระชั้นชิด
ทั้งอ่อนเพลียและไม่ได้พักผ่อนเลย
6พวกข้าพระองค์ยอมจำนนต่อ#ยอมจำนนต่อ ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ให้มือแก่อียิปต์และอัสซีเรีย
เพื่อจะได้อาหารกิน
7บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายทำบาปและตายแล้ว
พวกข้าพระองค์ต้องรับโทษเพราะบาปของพวกเขา
8พวกทาสปกครองข้าพระองค์ทั้งหลาย
ไม่มีผู้ใดช่วยพวกข้าพระองค์ให้พ้นมือของพวกเขาได้
9พวกข้าพระองค์ได้อาหารมาโดยเสี่ยงชีวิต
เพราะผู้ถือดาบในถิ่นทุรกันดาร#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพราะดาบแห่งถิ่นทุรกันดาร
10ผิวหนังของพวกข้าพระองค์ก็ร้อนปานเตาอบ
เพราะความร้อนแผดเผาแห่งการกันดารอาหาร
11ผู้หญิงในศิโยนถูกขืนใจ
รวมทั้งสาวพรหมจารีในเมืองต่างๆ ของยูดาห์
12เจ้านายต้องถูกมัดมือแขวนไว้
ไม่มีผู้ใดนับถือพวกผู้ใหญ่
13คนหนุ่มถูกบังคับให้โม่แป้ง
และเด็กต้องเดินโซเซเพราะแบกฟืนหนัก
14พวกคนแก่หายไปจากประตูเมือง
คนหนุ่มได้หยุดเล่นดนตรีแล้ว
15ความปลาบปลื้มก็หายไปจากใจของพวกข้าพระองค์
การเต้นรำของพวกข้าพระองค์กลายเป็นการไว้ทุกข์
16มงกุฎได้ร่วงหล่นจากศีรษะพวกข้าพระองค์แล้ว
วิบัติแก่พวกข้าพระองค์ เพราะพวกข้าพระองค์ทำบาป
17เพราะเหตุนี้เอง ใจพวกข้าพระองค์จึงอ่อนระอา
เพราะสิ่งเหล่านี้ ตาข้าพระองค์จึงมัวไป
18เพราะภูเขาศิโยนรกร้าง
สุนัขป่ามาเดินเพ่นพ่านอยู่ที่นั้น
19ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงครอบครองอยู่เป็นนิตย์
พระที่นั่งของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
20ไฉนพระองค์ทรงลืมพวกข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์?
ไฉนทรงทอดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียนานดังนี้?
21ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงช่วยพวกข้าพระองค์ให้กลับสู่พระองค์เถิด แล้วพวกข้าพระองค์จะกลับสู่พระองค์
ขอทรงฟื้นวันเวลาของข้าพระองค์ให้เหมือนดังก่อน
22เว้นเสียแต่พระองค์ทรงสลัดพวกข้าพระองค์ทิ้งเสียแล้ว
และพระองค์กริ้วพวกข้าพระองค์มากยิ่งนัก
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เพลงคร่ำครวญ 5: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
เพลงคร่ำครวญ 5
5
คำร้องขอพระกรุณา
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นแก่ข้าพระองค์ทั้งหลาย
ดูเถิด ขอทรงพิจารณาความอดสูของพวกข้าพระองค์
2มรดกของพวกข้าพระองค์กลับเป็นของพวกต่างชาติ
บ้านเรือนของพวกข้าพระองค์เป็นของพวกต่างด้าว
3พวกข้าพระองค์เป็นลูกกำพร้าพ่อ
และแม่ของข้าพระองค์เป็นดั่งหญิงม่าย
4น้ำก็ต้องซื้อเขาดื่ม
ฟืนก็ต้องซื้อเขาใช้
5พวกข้าพระองค์ถูกไล่ล่าอย่างกระชั้นชิด
ทั้งอ่อนเพลียและไม่ได้พักผ่อนเลย
6พวกข้าพระองค์ยอมจำนนต่อ#ยอมจำนนต่อ ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า ให้มือแก่อียิปต์และอัสซีเรีย
เพื่อจะได้อาหารกิน
7บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายทำบาปและตายแล้ว
พวกข้าพระองค์ต้องรับโทษเพราะบาปของพวกเขา
8พวกทาสปกครองข้าพระองค์ทั้งหลาย
ไม่มีผู้ใดช่วยพวกข้าพระองค์ให้พ้นมือของพวกเขาได้
9พวกข้าพระองค์ได้อาหารมาโดยเสี่ยงชีวิต
เพราะผู้ถือดาบในถิ่นทุรกันดาร#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพราะดาบแห่งถิ่นทุรกันดาร
10ผิวหนังของพวกข้าพระองค์ก็ร้อนปานเตาอบ
เพราะความร้อนแผดเผาแห่งการกันดารอาหาร
11ผู้หญิงในศิโยนถูกขืนใจ
รวมทั้งสาวพรหมจารีในเมืองต่างๆ ของยูดาห์
12เจ้านายต้องถูกมัดมือแขวนไว้
ไม่มีผู้ใดนับถือพวกผู้ใหญ่
13คนหนุ่มถูกบังคับให้โม่แป้ง
และเด็กต้องเดินโซเซเพราะแบกฟืนหนัก
14พวกคนแก่หายไปจากประตูเมือง
คนหนุ่มได้หยุดเล่นดนตรีแล้ว
15ความปลาบปลื้มก็หายไปจากใจของพวกข้าพระองค์
การเต้นรำของพวกข้าพระองค์กลายเป็นการไว้ทุกข์
16มงกุฎได้ร่วงหล่นจากศีรษะพวกข้าพระองค์แล้ว
วิบัติแก่พวกข้าพระองค์ เพราะพวกข้าพระองค์ทำบาป
17เพราะเหตุนี้เอง ใจพวกข้าพระองค์จึงอ่อนระอา
เพราะสิ่งเหล่านี้ ตาข้าพระองค์จึงมัวไป
18เพราะภูเขาศิโยนรกร้าง
สุนัขป่ามาเดินเพ่นพ่านอยู่ที่นั้น
19ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่พระองค์ทรงครอบครองอยู่เป็นนิตย์
พระที่นั่งของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์
20ไฉนพระองค์ทรงลืมพวกข้าพระองค์เสียเป็นนิตย์?
ไฉนทรงทอดทิ้งพวกข้าพระองค์เสียนานดังนี้?
21ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงช่วยพวกข้าพระองค์ให้กลับสู่พระองค์เถิด แล้วพวกข้าพระองค์จะกลับสู่พระองค์
ขอทรงฟื้นวันเวลาของข้าพระองค์ให้เหมือนดังก่อน
22เว้นเสียแต่พระองค์ทรงสลัดพวกข้าพระองค์ทิ้งเสียแล้ว
และพระองค์กริ้วพวกข้าพระองค์มากยิ่งนัก
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้