สุภาษิต 20
20
1เหล้าองุ่นทำให้ชอบเยาะเย้ย และสุราก็ทำให้เกะกะระราน
ใครยอมให้มันพาเจิ่นไป ก็ไม่มีปัญญา
2ความกริ้วอันน่ากลัวของพระราชาก็เหมือนเสียงคำรามของสิงห์หนุ่ม
ใครยั่วพระองค์ให้กริ้วก็เสี่ยงชีวิตตนเอง
3ที่จะหลีกเลี่ยงการวิวาทก็เป็นเกียรติสำหรับคนเรา
แต่คนโง่ทุกคนจะทะเลาะวิวาทกัน
4คนเกียจคร้านไม่ไถนาในหน้านา
เขาจะมองหาพืชผลในฤดูเกี่ยวแต่ไม่พบอะไรเลย
5ความประสงค์ในใจคนเหมือนน้ำลึก
แต่คนที่มีความเข้าใจจะวิดมันออกมาได้
6คนมากมายป่าวร้องความจงรักภักดีของตัวเอง
แต่ใครจะหาคนซื่อสัตย์พบเล่า?
7คนชอบธรรมดำเนินในความซื่อสัตย์ของตน
ลูกหลานของเขาที่เกิดตามมาก็เป็นสุข
8พระราชาผู้ประทับบนบัลลังก์พิพากษา
ย่อมทรงฝัดร่อน#หมายถึง ทรงแยกแยะความชั่วทุกอย่างออกด้วยพระเนตรของพระองค์
9ใครจะพูดได้ว่า “ข้าทำให้ใจของข้าสะอาดแล้ว
ข้าบริสุทธิ์พ้นบาปแล้ว”
10ตุ้มน้ำหนักฉ้อฉลและเครื่องตวงขี้โกง
ทั้งคู่ต่างเป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
11แม้เด็กก็เผยตัวเองออกมาโดยการประพฤติของเขา
ว่าสิ่งที่เขาทำบริสุทธิ์และถูกต้องหรือไม่
12หูที่ได้ยินกับตาที่มองเห็น
พระยาห์เวห์ทรงสร้างทั้งสองอย่าง
13อย่ารักการนอน เกรงว่าเจ้าจะยากจน
จงลืมตาของเจ้า แล้วเจ้าจะได้กินอิ่ม
14ผู้ซื้อพูดว่า “ของไม่ดี ของไม่ดี”
แต่เมื่อเขาไปแล้วเขาจึงอวด
15มีทองคำและมีทับทิม#ดูเชิงอรรถ สภษ.8:11มากมาย
แต่ปากที่มีความรู้ก็เป็นของล้ำค่ายิ่ง
16จงริบเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้คนอื่น
และจงยึดมันไว้ เมื่อเขาประกันให้คนต่างด้าว
17อาหารที่ได้มาด้วยการหลอกลวงมีรสหวานแก่ผู้ได้มา
แต่ภายหลังปากของเขาจะเต็มไปด้วยกรวดทราย
18แผนงานดำรงอยู่ได้ด้วยคำแนะนำ
จงทำสงครามโดยมีการชี้แนะ
19คนที่เที่ยวซุบซิบย่อมเผยความลับ
ฉะนั้นอย่าเข้าสังคมกับคนปากบอน
20คนที่แช่งบิดาหรือมารดาของตน
ประทีปของเขาจะดับมืดมิด
21มรดกที่ได้มาอย่างชิงสุกก่อนห่าม
ที่สุดปลายก็ไม่เป็นมงคล
22อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นความชั่ว”
จงรอคอยพระยาห์เวห์ พระองค์จะทรงช่วยเจ้า
23ตุ้มน้ำหนักฉ้อฉลเป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
และตาชั่งขี้โกงก็ไม่ดี
24ย่างเท้าของมนุษย์นั้นพระยาห์เวห์ทรงกำหนด
แล้วคนจะเข้าใจทางของเขาเองได้อย่างไร?
25การพูดพล่อยๆ ว่า “นี่เป็นของบริสุทธิ์” ก็เป็นบ่วงดักตนเอง
แล้วจึงมาคิดได้หลังจากปฏิญาณไปแล้ว
26พระราชาที่มีปัญญาย่อมทรงฝัดร่อนคนอธรรม
แล้วทรงขับล้อเกวียนทับพวกเขา
27มโนธรรมของมนุษย์เป็นประทีปของพระยาห์เวห์
ส่องดูทุกส่วนภายในเขา
28ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์เฝ้ารักษาพระราชาไว้
และพระราชาจะทรงค้ำชูพระที่นั่งไว้ด้วยความชอบธรรม
29ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือกำลังของเขา
แต่ความภูมิฐานของคนแก่คือผมหงอก
30การเฆี่ยนที่ให้เป็นบาดแผลก็ขจัดความชั่วเสีย
การโบยตีชำระล้างส่วนลึกภายใน
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 20: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
สุภาษิต 20
20
1เหล้าองุ่นทำให้ชอบเยาะเย้ย และสุราก็ทำให้เกะกะระราน
ใครยอมให้มันพาเจิ่นไป ก็ไม่มีปัญญา
2ความกริ้วอันน่ากลัวของพระราชาก็เหมือนเสียงคำรามของสิงห์หนุ่ม
ใครยั่วพระองค์ให้กริ้วก็เสี่ยงชีวิตตนเอง
3ที่จะหลีกเลี่ยงการวิวาทก็เป็นเกียรติสำหรับคนเรา
แต่คนโง่ทุกคนจะทะเลาะวิวาทกัน
4คนเกียจคร้านไม่ไถนาในหน้านา
เขาจะมองหาพืชผลในฤดูเกี่ยวแต่ไม่พบอะไรเลย
5ความประสงค์ในใจคนเหมือนน้ำลึก
แต่คนที่มีความเข้าใจจะวิดมันออกมาได้
6คนมากมายป่าวร้องความจงรักภักดีของตัวเอง
แต่ใครจะหาคนซื่อสัตย์พบเล่า?
7คนชอบธรรมดำเนินในความซื่อสัตย์ของตน
ลูกหลานของเขาที่เกิดตามมาก็เป็นสุข
8พระราชาผู้ประทับบนบัลลังก์พิพากษา
ย่อมทรงฝัดร่อน#หมายถึง ทรงแยกแยะความชั่วทุกอย่างออกด้วยพระเนตรของพระองค์
9ใครจะพูดได้ว่า “ข้าทำให้ใจของข้าสะอาดแล้ว
ข้าบริสุทธิ์พ้นบาปแล้ว”
10ตุ้มน้ำหนักฉ้อฉลและเครื่องตวงขี้โกง
ทั้งคู่ต่างเป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
11แม้เด็กก็เผยตัวเองออกมาโดยการประพฤติของเขา
ว่าสิ่งที่เขาทำบริสุทธิ์และถูกต้องหรือไม่
12หูที่ได้ยินกับตาที่มองเห็น
พระยาห์เวห์ทรงสร้างทั้งสองอย่าง
13อย่ารักการนอน เกรงว่าเจ้าจะยากจน
จงลืมตาของเจ้า แล้วเจ้าจะได้กินอิ่ม
14ผู้ซื้อพูดว่า “ของไม่ดี ของไม่ดี”
แต่เมื่อเขาไปแล้วเขาจึงอวด
15มีทองคำและมีทับทิม#ดูเชิงอรรถ สภษ.8:11มากมาย
แต่ปากที่มีความรู้ก็เป็นของล้ำค่ายิ่ง
16จงริบเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้คนอื่น
และจงยึดมันไว้ เมื่อเขาประกันให้คนต่างด้าว
17อาหารที่ได้มาด้วยการหลอกลวงมีรสหวานแก่ผู้ได้มา
แต่ภายหลังปากของเขาจะเต็มไปด้วยกรวดทราย
18แผนงานดำรงอยู่ได้ด้วยคำแนะนำ
จงทำสงครามโดยมีการชี้แนะ
19คนที่เที่ยวซุบซิบย่อมเผยความลับ
ฉะนั้นอย่าเข้าสังคมกับคนปากบอน
20คนที่แช่งบิดาหรือมารดาของตน
ประทีปของเขาจะดับมืดมิด
21มรดกที่ได้มาอย่างชิงสุกก่อนห่าม
ที่สุดปลายก็ไม่เป็นมงคล
22อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นความชั่ว”
จงรอคอยพระยาห์เวห์ พระองค์จะทรงช่วยเจ้า
23ตุ้มน้ำหนักฉ้อฉลเป็นที่เกลียดชังต่อพระยาห์เวห์
และตาชั่งขี้โกงก็ไม่ดี
24ย่างเท้าของมนุษย์นั้นพระยาห์เวห์ทรงกำหนด
แล้วคนจะเข้าใจทางของเขาเองได้อย่างไร?
25การพูดพล่อยๆ ว่า “นี่เป็นของบริสุทธิ์” ก็เป็นบ่วงดักตนเอง
แล้วจึงมาคิดได้หลังจากปฏิญาณไปแล้ว
26พระราชาที่มีปัญญาย่อมทรงฝัดร่อนคนอธรรม
แล้วทรงขับล้อเกวียนทับพวกเขา
27มโนธรรมของมนุษย์เป็นประทีปของพระยาห์เวห์
ส่องดูทุกส่วนภายในเขา
28ความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์เฝ้ารักษาพระราชาไว้
และพระราชาจะทรงค้ำชูพระที่นั่งไว้ด้วยความชอบธรรม
29ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือกำลังของเขา
แต่ความภูมิฐานของคนแก่คือผมหงอก
30การเฆี่ยนที่ให้เป็นบาดแผลก็ขจัดความชั่วเสีย
การโบยตีชำระล้างส่วนลึกภายใน
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้