โยบ 24

1“ทำไมหนอองค์ทรงฤทธิ์จึงไม่ทรงกำหนดเวลาไว้เพื่อการพิพากษา?

ทำไมบรรดาผู้ที่รู้จักพระองค์ต้องชะเง้อหาวันเวลาเช่นนั้นโดยเปล่าประโยชน์?

2มีคนโยกย้ายหลักเขต

พวกเขาขโมยฝูงสัตว์มาเลี้ยง

3พวกเขาริบเอาลาของลูกกำพร้าพ่อ

และยึดวัวของแม่ม่ายเป็นของค้ำประกัน

4พวกเขาผลักไสคนขัดสนออกไปให้พ้นทาง

และบีบบังคับคนยากไร้ให้ต้องหลบๆ ซ่อนๆ

5ดั่งลาป่าในถิ่นกันดาร

คนยากไร้ต้องตรากตรำ

กระเสือกกระสนหาอาหารจากถิ่นกันดารเพื่อเลี้ยงลูก

6เขาเก็บหญ้าแห้งตามท้องทุ่ง

และเก็บของเหลือในสวนองุ่นของคนชั่ว

7ยามค่ำคืนต้องนอนหนาวเหน็บไม่มีผ้าจะพันกาย

ไม่มีผ้าห่มกันหนาว

8กายของเขาเปียกโชกเพราะสายฝนแห่งภูเขา

และเขาเกาะหินแน่นเพราะไม่มีที่กำบัง

9ลูกกำพร้าพ่อถูกคร่าจากอกแม่

ทารกของคนยากไร้ถูกจับไปเพราะเป็นหนี้

10พวกเขาจึงต้องระหกระเหินไปด้วยกายเปลือยเปล่า

ต้องแบกฟ่อนข้าวทั้งๆ ที่หิวโซ

11เขาคั้นน้ำมันมะกอกในดงมะกอก#24:11 หรือคั้นน้ำมันมะกอกระหว่างหินโม่ ในภาษาฮีบรูคำนี้มีความหมายไม่ชัดเจน

และย่ำน้ำองุ่นทั้งๆ ที่กำลังทุกข์ทรมานด้วยความกระหาย

12เสียงครวญครางของคนใกล้ตายดังมาจากตัวเมือง

วิญญาณของผู้บาดเจ็บร้องวิงวอนขอความช่วยเหลือ

แต่พระเจ้าไม่เห็นเอาผิดกับใคร

13“มีผู้กบฏต่อความสว่าง

ผู้ไม่รู้จัก

และไม่ยอมดำเนินในทางของความสว่างนั้น

14เมื่อสิ้นแสงตะวันแล้ว ฆาตกรก็ลุกขึ้น

สังหารคนยากไร้และคนขัดสน

ยามค่ำคืนเขาลอบออกไปเหมือนขโมย

15ตาของคนล่วงประเวณีจ้องรอคอยเวลาพลบค่ำ

เขาคิดว่า ‘ไม่มีใครเห็นเรา’

และคลุมหน้าเพื่อพรางตาคน

16ในความมืดมีคนแอบย่องเข้าไปในบ้าน

แต่ตอนกลางวันเขาก็เก็บตัวอยู่

ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับความสว่าง

17สำหรับพวกเขาทุกคน ความมืดสนิทเป็นยามเช้า#24:17 หรือสำหรับพวกเขาทุกคน ยามเช้าของเขาก็เหมือนเงาแห่งความตาย

เขาเป็นมิตรกับความมืดมนอันน่าสยดสยอง#24:17 หรือเขาเป็นมิตรกับเงาแห่งความตาย

18“ถึงกระนั้นเขาก็เป็นฟองบนผิวน้ำ

ที่ดินส่วนของเขาถูกสาปแช่ง

จึงไม่มีใครไปที่สวนองุ่นของเขา

19ความร้อนระอุแห้งแล้งดูดซับหิมะที่ละลายไปฉันใด

แดนมรณาก็พรากผู้ที่ทำบาปไปฉันนั้น

20ครรภ์มารดาก็ลืมเขา

ตัวหนอนรุมกินเขา

ไม่มีใครจดจำคนชั่วร้ายอีกต่อไป

แต่พวกเขาถูกโค่นลงเหมือนต้นไม้

21เพราะพวกเขาเอารัดเอาเปรียบหญิงที่เป็นหมันและหญิงที่ไม่มีลูกๆ ดูแล

เขาไม่ปรานีหญิงม่าย

22แต่พระเจ้าทรงลากผู้ยิ่งใหญ่ไปด้วยฤทธิ์อำนาจของพระองค์

แม้พวกเขาเป็นปึกแผ่น แต่ก็ไม่มีความมั่นคงในชีวิต

23พระองค์อาจจะปล่อยให้เขาพักอยู่ด้วยความรู้สึกมั่นคงปลอดภัย

แต่ทรงจับตาดูวิถีทางของเขา

24เขาได้รับการยกย่องเทิดทูนอยู่ชั่วครู่หนึ่ง แล้วก็ผ่านพ้นไป

พวกเขาต้องตกต่ำลงและถูกรวบไปเหมือนคนอื่นๆ

เขาถูกตัดออกเหมือนยอดรวงข้าว

25“ถ้าไม่ได้เป็นอย่างนี้ ใครจะพิสูจน์ได้ว่าข้าพูดผิด

และทำให้เห็นว่าสิ่งที่ข้ากล่าวมานี้ไม่เป็นความจริง”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

โยบ 24: TNCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

Thai New Contemporary Version

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย