สุภาษิต 20
20
1เหล้าทำให้คนปากพล่อย ของมึนเมาทำให้คนเอะอะโวยวาย
และผู้ใดยอมให้มันพาหลงเตลิดไปก็ไม่ฉลาด
2พระพิโรธของกษัตริย์ทำให้คนหวาดผวาดั่งฟังเสียงคำรามของราชสีห์
การยั่วยุพระพิโรธของพระองค์เป็นการเอาชีวิตไปทิ้ง
3หลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้งถือเป็นเกียรติอย่างหนึ่ง
มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ชอบหาเรื่อง
4คนเกียจคร้านไม่ยอมไถหว่านเมื่อถึงฤดู
ดังนั้นเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยวก็จะไม่มีอะไรกิน
5ความคิดดีเหมือนน้ำที่อยู่ลึกในใจคน
แต่คนที่มีความเข้าใจก็ตักมันออกมาได้
6คนมากมายอ้างว่าตนมีความรักมั่นคง
แต่ใครเล่าจะพบคนซื่อสัตย์?
7คนชอบธรรมดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติ
ลูกหลานของเขาย่อมได้รับพร
8เมื่อกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์พิพากษา
พระเนตรของพระองค์ทรงฝัดร่อนความชั่วทั้งปวงออก
9ไม่มีใครกล่าวได้ว่า “ข้าพเจ้าได้รักษาใจของตนให้บริสุทธิ์
ข้าพเจ้าสะอาดปราศจากบาป”
10ตราชั่งไม่เที่ยงกับเครื่องตวงไม่ได้ขนาด
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทั้งคู่
11แม้เด็กๆ เราก็มองออกได้จากการกระทำของเขา
ดังนั้นชีวิตของเขาบริสุทธิ์ถูกต้องจริงหรือ?
12ทั้งหูที่ได้ยินและตาที่มองเห็น
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้าง
13อย่ารักการนอน มิฉะนั้นจะยากจน
จงเปิดตาแล้วจะมีอาหารเหลือเก็บ
14คนซื้อมักจะพูดว่า “ของไม่ดีเลย! ของไม่ดีเลย!”
แต่พอได้ของแล้วก็ไปคุยอวด
15ทองก็มี ทับทิมก็ดาษดื่น
แต่ริมฝีปากที่เผยความรู้เป็นอัญมณีที่หายาก
16จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้า
ยึดไว้เป็นมัดจำเมื่อเขาค้ำประกันให้คนต่างถิ่น
17อาหารที่โกงมาก็มีรสหวานแก่ผู้นั้น
แต่ลงเอยด้วยก้อนกรวดเต็มปาก
18แผนการสำเร็จได้ด้วยคำปรึกษาหารือ
ดังนั้นการทำสงครามก็ต้องอาศัยคำแนะนำ
19คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ
ฉะนั้นอย่าไปยุ่งกับคนปากบอน
20หากผู้ใดแช่งด่าพ่อแม่
ชีวิตของเขาจะดับมืด
21มรดกที่โกยมาอย่างรวดเร็วในตอนแรก
จะไม่เป็นพระพรในบั้นปลาย
22อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นเจ้าสำหรับความผิดครั้งนี้!”
จงรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะทรงแก้แค้นแทนเจ้า
23 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังตาชั่งไม่เที่ยง
และไม่พอพระทัยเครื่องตวงไม่ได้ขนาด
24 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำกับย่างก้าวของมนุษย์
แล้วมนุษย์คนใดเล่าจะเข้าใจวิถีทางของตนได้
25อย่าวางกับดักตัวเองโดยหุนหันให้คำปฏิญาณว่าจะถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใด
แล้วค่อยมาคิดได้เมื่อสาบานไปแล้ว
26กษัตริย์ผู้ปรีชาสามารถทรงฝัดร่อนคนชั่วออกมา
และทรงขัดสีเขาด้วยล้อนวดข้าว
27จิตวิญญาณ#20:27 หรือถ้อยคำของมนุษย์เป็นดวงประทีปขององค์พระผู้เป็นเจ้า
มันส่องให้เห็นส่วนลึกที่สุดของเขา
28ความรักเมตตาและความซื่อสัตย์ปกป้องกษัตริย์ให้ปลอดภัย
และราชบัลลังก์มั่นคงได้โดยความรัก
29ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือพลังของเขา
แต่ความสง่างามของคนชราคือผมหงอก
30บาดแผลและรอยเฆี่ยนขจัดความชั่วออกไป
การโบยก็ขัดเกลาส่วนลึกที่สุด
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 20: TNCV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
สงวนลิขสิทธิ์ © 1999, 2001, 2007 โดยองค์การอมตธรรม
Thai New Contemporary Version
Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission of Biblica, Inc.® All rights reserved worldwide.
สุภาษิต 20
20
1เหล้าทำให้คนปากพล่อย ของมึนเมาทำให้คนเอะอะโวยวาย
และผู้ใดยอมให้มันพาหลงเตลิดไปก็ไม่ฉลาด
2พระพิโรธของกษัตริย์ทำให้คนหวาดผวาดั่งฟังเสียงคำรามของราชสีห์
การยั่วยุพระพิโรธของพระองค์เป็นการเอาชีวิตไปทิ้ง
3หลีกเลี่ยงการทะเลาะเบาะแว้งถือเป็นเกียรติอย่างหนึ่ง
มีแต่คนโง่เท่านั้นที่ชอบหาเรื่อง
4คนเกียจคร้านไม่ยอมไถหว่านเมื่อถึงฤดู
ดังนั้นเมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยวก็จะไม่มีอะไรกิน
5ความคิดดีเหมือนน้ำที่อยู่ลึกในใจคน
แต่คนที่มีความเข้าใจก็ตักมันออกมาได้
6คนมากมายอ้างว่าตนมีความรักมั่นคง
แต่ใครเล่าจะพบคนซื่อสัตย์?
7คนชอบธรรมดำเนินชีวิตอย่างไร้ที่ติ
ลูกหลานของเขาย่อมได้รับพร
8เมื่อกษัตริย์ประทับบนบัลลังก์พิพากษา
พระเนตรของพระองค์ทรงฝัดร่อนความชั่วทั้งปวงออก
9ไม่มีใครกล่าวได้ว่า “ข้าพเจ้าได้รักษาใจของตนให้บริสุทธิ์
ข้าพเจ้าสะอาดปราศจากบาป”
10ตราชั่งไม่เที่ยงกับเครื่องตวงไม่ได้ขนาด
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทั้งคู่
11แม้เด็กๆ เราก็มองออกได้จากการกระทำของเขา
ดังนั้นชีวิตของเขาบริสุทธิ์ถูกต้องจริงหรือ?
12ทั้งหูที่ได้ยินและตาที่มองเห็น
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสร้าง
13อย่ารักการนอน มิฉะนั้นจะยากจน
จงเปิดตาแล้วจะมีอาหารเหลือเก็บ
14คนซื้อมักจะพูดว่า “ของไม่ดีเลย! ของไม่ดีเลย!”
แต่พอได้ของแล้วก็ไปคุยอวด
15ทองก็มี ทับทิมก็ดาษดื่น
แต่ริมฝีปากที่เผยความรู้เป็นอัญมณีที่หายาก
16จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้า
ยึดไว้เป็นมัดจำเมื่อเขาค้ำประกันให้คนต่างถิ่น
17อาหารที่โกงมาก็มีรสหวานแก่ผู้นั้น
แต่ลงเอยด้วยก้อนกรวดเต็มปาก
18แผนการสำเร็จได้ด้วยคำปรึกษาหารือ
ดังนั้นการทำสงครามก็ต้องอาศัยคำแนะนำ
19คำซุบซิบนินทาแพร่งพรายความลับ
ฉะนั้นอย่าไปยุ่งกับคนปากบอน
20หากผู้ใดแช่งด่าพ่อแม่
ชีวิตของเขาจะดับมืด
21มรดกที่โกยมาอย่างรวดเร็วในตอนแรก
จะไม่เป็นพระพรในบั้นปลาย
22อย่าพูดว่า “ข้าจะแก้แค้นเจ้าสำหรับความผิดครั้งนี้!”
จงรอคอยองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระองค์จะทรงแก้แค้นแทนเจ้า
23 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังตาชั่งไม่เที่ยง
และไม่พอพระทัยเครื่องตวงไม่ได้ขนาด
24 องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำกับย่างก้าวของมนุษย์
แล้วมนุษย์คนใดเล่าจะเข้าใจวิถีทางของตนได้
25อย่าวางกับดักตัวเองโดยหุนหันให้คำปฏิญาณว่าจะถวายสิ่งหนึ่งสิ่งใด
แล้วค่อยมาคิดได้เมื่อสาบานไปแล้ว
26กษัตริย์ผู้ปรีชาสามารถทรงฝัดร่อนคนชั่วออกมา
และทรงขัดสีเขาด้วยล้อนวดข้าว
27จิตวิญญาณ#20:27 หรือถ้อยคำของมนุษย์เป็นดวงประทีปขององค์พระผู้เป็นเจ้า
มันส่องให้เห็นส่วนลึกที่สุดของเขา
28ความรักเมตตาและความซื่อสัตย์ปกป้องกษัตริย์ให้ปลอดภัย
และราชบัลลังก์มั่นคงได้โดยความรัก
29ศักดิ์ศรีของคนหนุ่มคือพลังของเขา
แต่ความสง่างามของคนชราคือผมหงอก
30บาดแผลและรอยเฆี่ยนขจัดความชั่วออกไป
การโบยก็ขัดเกลาส่วนลึกที่สุด
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย
สงวนลิขสิทธิ์ © 1999, 2001, 2007 โดยองค์การอมตธรรม
Thai New Contemporary Version
Copyright © 1999, 2001, 2007 by Biblica, Inc.®
Used by permission of Biblica, Inc.® All rights reserved worldwide.