สุภาษิต 4:18-27

ทางของคนชอบธรรมเป็นดั่งดวงอาทิตย์ยามรุ่งอรุณ ซึ่งส่องแสงเจิดจ้าขึ้นเรื่อยๆ จนเต็มวัน แต่ทางของคนชั่วดั่งความมืดมิด เขาไม่รู้ว่าตัวเองสะดุดอะไร ลูกเอ๋ย จงตั้งใจฟังสิ่งที่เรากล่าว เงี่ยหูฟังถ้อยคำของเรา อย่าให้มันคลาดสายตาของเจ้า จงรักษามันไว้ในใจของเจ้า เพราะมันเป็นชีวิตแก่ผู้ที่ค้นพบ เป็นพลานามัยแก่ร่างกายทั้งหมดของเขา ที่สำคัญที่สุด จงระแวดระวังใจของเจ้า เพราะทุกสิ่งที่เจ้าทำล้วนไหลออกมาจากใจ ให้ปากของเจ้าปราศจากคำตลบตะแลง ให้ริมฝีปากของเจ้าห่างไกลจากคำหลอกลวง จงให้ตาของเจ้ามองตรงไปข้างหน้า จดจ่อแน่วแน่ไม่หันเห จงเฝ้าระวังทุกย่างก้าวของเจ้า และเดินอยู่ในทางนั้นอย่างมั่นคง อย่าหันไปทางขวาหรือทางซ้าย จงยั้งเท้าของเจ้าไว้จากความชั่วร้าย