สดุดี 31

(สดด.71:1-3)

(ถึงหัวหน้านักร้อง บทสดุดีของดาวิด)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ลี้ภัยในพระองค์

ขออย่าให้ข้าพระองค์อับอายเลย

ขอทรงกอบกู้ข้าพระองค์ในความชอบธรรมของพระองค์

2ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟัง

และเสด็จมาช่วยข้าพระองค์โดยเร็ว

ขอทรงเป็นศิลาให้ข้าพระองค์เข้าลี้ภัย

และเป็นป้อมปราการมั่นคงเพื่อช่วยข้าพระองค์ให้ปลอดภัย

3เพราะพระองค์ทรงเป็นศิลาและเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์

ฉะนั้นขอทรงนำและชี้ทางแก่ข้าพระองค์ โดยเห็นแก่พระนามของพระองค์

4ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากกับดักที่ดักข้าพระองค์ไว้

เพราะพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์

5ข้าพระองค์มอบจิตวิญญาณของข้าพระองค์ไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์

ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าผู้ทรงซื่อสัตย์ ขอทรงไถ่ข้าพระองค์เถิด

6ข้าพระองค์เกลียดชังผู้ที่ยึดมั่นในรูปเคารพอันไร้ค่า

ข้าพระองค์วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า

7ข้าพระองค์จะเปรมปรีดิ์และชื่นชมยินดีในความรักมั่นคงของพระองค์

เพราะพระองค์ทรงเห็นความทุกข์ลำเค็ญของข้าพระองค์

และทรงทราบความเจ็บปวดรวดร้าวในจิตใจของข้าพระองค์แล้ว

8พระองค์ไม่ได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้ในมือศัตรู

แต่ทรงวางย่างเท้าของข้าพระองค์ไว้ในที่กว้างขวาง

9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงเมตตาข้าพระองค์ เพราะข้าพระองค์กำลังทุกข์ใจ

ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก

ทั้งกายและวิญญาณบอบช้ำเพราะความทุกข์ระทม

10ชีวิตของข้าพระองค์สูญไปกับความปวดร้าว

และปีเดือนของข้าพระองค์สูญไปกับการคร่ำครวญ

กำลังวังชาของข้าพระองค์อ่อนลงเพราะความทุกข์ลำเค็ญ#31:10 หรือความผิดของข้าพระองค์

กระดูกของข้าพระองค์ก็เสื่อมไป

11เนื่องจากศัตรูทั้งปวงของข้าพระองค์

ข้าพระองค์ตกเป็นขี้ปากให้เพื่อนบ้านเย้ยหยัน

ข้าพระองค์เป็นที่น่าขยาดสำหรับเพื่อนฝูง

คนที่พบเห็นข้าพระองค์บนถนนก็รีบหนีไป

12ข้าพระองค์ถูกลืมประหนึ่งคนที่ตายแล้ว

ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนภาชนะที่แตก

13ข้าพระองค์ได้ยินคำนินทาว่าร้ายจากหลายฝ่าย

มีความหวาดผวาอยู่รอบด้าน

พวกเขาคบคิดกันเล่นงานข้าพระองค์

หมายเอาชีวิตของข้าพระองค์

14ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ข้าพระองค์วางใจในพระองค์

ข้าพระองค์กล่าวว่า “พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์”

15วันเวลาของข้าพระองค์อยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์

ขอทรงปลดปล่อยข้าพระองค์จากมือของเหล่าศัตรู

จากบรรดาผู้ที่ตามล่าเอาชีวิตของข้าพระองค์

16ขอพระพักตร์ของพระองค์ทอแสงเหนือ ผู้รับใช้ของพระองค์

โปรดช่วยข้าพระองค์ให้รอดโดยความรักมั่นคงของพระองค์

17ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าให้ข้าพระองค์ได้อาย

เพราะข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์

แต่ขอให้คนชั่วได้รับความอดสู

ขอให้เขานอนนิ่งเงียบในหลุมฝังศพ

18ขอให้ริมฝีปากโป้ปดของเขาต้องนิ่งเงียบ

เพราะด้วยความเย่อหยิ่งและการดูหมิ่นดูแคลน

เขาพูดว่าร้ายคนชอบธรรมอย่างยโสโอหัง

19ความประเสริฐของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่สักเท่าใด

ที่พระองค์ทรงสะสมไว้เพื่อเหล่าผู้ยำเกรงพระองค์

ที่พระองค์ทรงจัดเตรียมไว้ต่อหน้าคนทั้งหลาย

เพื่อผู้ที่ลี้ภัยในพระองค์

20ในร่มเงาที่พระองค์ทรงสถิตอยู่ พระองค์ทรงซ่อนเขาไว้

ให้พ้นจากการปองร้ายของมนุษย์

ในที่ประทับของพระองค์ พระองค์ทรงรักษาเขาไว้

ให้พ้นจากคำกล่าวหาทั้งปวง

21ขอถวายสรรเสริญแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

เพราะพระองค์ทรงแสดงความรักอันอัศจรรย์ต่อข้าพระองค์

เมื่อข้าพระองค์อยู่ในเมืองที่ถูกล้อมไว้

22ในยามตกใจ ข้าพระองค์กล่าวว่า

“ข้าพระองค์ถูกตัดออกจากสายพระเนตรของพระองค์!”

แต่พระองค์ทรงสดับฟังคำทูลขอพระเมตตาของข้าพระองค์

เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย

23ประชากรทั้งสิ้นของพระเจ้าเอ๋ย จงรักองค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปกป้องรักษาผู้ที่ซื่อสัตย์

แต่ผู้ที่เย่อหยิ่งอวดดี พระองค์ทรงลงโทษอย่างเต็มที่

24จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด

ท่านทั้งหลายที่ฝากความหวังในองค์พระผู้เป็นเจ้า

ที่ได้เลือกล่าสุด:

สดุดี 31: TNCV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย

Thai New Contemporary Version

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย