เพลงโซโลมอน 5:1-2

ผมเข้ามาในสวนของผมแล้ว นวลน้องของพี่ เจ้าสาวของผม ผมได้เก็บมดยอบและเครื่องหอม กินรวงผึ้งกับน้ำผึ้งของผม ดื่มเหล้าองุ่นกับน้ำนมของผมแล้ว เพื่อนๆ เอ๋ย กินและดื่มเถิด คู่รักเอ๋ย ดื่มให้อิ่มเอมเปรมอุรา ดิฉันหลับไปแต่หัวใจยังตื่นอยู่ ฟังสิ! ที่รักของดิฉันกำลังเคาะประตู และพร่ำว่า “นวลน้องของพี่ ยอดรักของผม เปิดประตูรับผมเถิด แม่นกพิราบน้อยๆ ของผม แม่คนงามไม่มีที่ติ ศีรษะของผมชุ่มด้วยน้ำค้าง และเส้นผมชุ่มด้วยละอองน้ำยามราตรี”