เฉลยธรรมบัญญัติ 1:39-46

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:39-46 THA-ERV

ส่วน​ลูกๆ​ของ​พวก​เจ้า ที่​พวกเจ้า​พูด​ว่า จะ​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลยนั้น พวก​นี้แหละ​จะ​ได้​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดินนั้น เพราะ​ใน​วันนี้​พวก​ลูกๆ​ของ​เจ้า​ที่​ยัง​ไร้​เดียงสา และ​ยัง​พึ่ง​ตัวเอง​ไม่​ได้ เรา​จะ​ให้​แผ่นดิน​นั้น​กับ​พวกเขา​และ​พวกเขา​ก็​จะ​ได้​เป็น​เจ้า​ของ​มัน ส่วน​พวกเจ้า​จะ​ต้อง​หวน​กลับ​ไป​ใน​ที่​เปล่าเปลี่ยว​แห้งแล้ง ตาม​เส้นทาง​ที่​มุ่ง​ไป​ทะเล​แดง’ และ​พวกท่าน​ก็​ตอบ​ว่า ‘พวก​เรา​ได้​ทำ​บาป​ต่อ​พระยาห์เวห์​แล้ว พวกเรา​จะ​ขึ้น​ไป​สู้รบ​ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​เรา​สั่ง​พวกเรา​ไว้’ แล้ว​พวกท่าน​ก็​เตรียม​ตัว​ไปรบ พวกท่าน​คิด​ว่า​มัน​เป็น​เรื่อง​ง่ายๆ​ที่​จะ​ขึ้น​ไป​บน​เนินเขา​นั้น แล้ว​พระยาห์เวห์​ได้​พูด​กับ​เรา​ว่า ‘บอก​พวกเขา​ว่า ห้าม​ขึ้น​ไป​บนนั้น​และ​ห้าม​ไป​รบ เพราะ​เรา​ไม่​ได้​อยู่​กับ​พวกเจ้า ถ้า​พวกเจ้า​ฟัง​คำเตือน​ของ​เรา พวกเจ้า​จะ​ไม่​ถูก​ฆ่า​ต่อหน้า​ศัตรู​ของ​พวกเจ้า’ และ​เรา​ก็​ได้​บอก​พวกท่าน​แล้ว​ว่า​พระยาห์เวห์​พูด​อะไร แต่​พวกท่าน​ก็​ไม่​ยอม​ฟัง ขัดขืน​คำเตือน​ของ​พระยาห์เวห์​และ​บุ่มบ่าม​ขึ้น​ไป​บน​เนินเขานั้น ชาว​อาโมไรต์​ที่​อาศัย​อยู่​บน​เขา​นั้น ก็​ออก​มา​เผชิญหน้า​กับ​พวกท่าน และ​ขับไล่​พวกท่าน​เหมือน​ฝูง​ผึ้ง​ขับไล่​ศัตรู พวกเขา​ได้​ไล่​บี้​พวกท่าน​ที่​เสอีร์ ไป​จน​ถึง​โฮรมาห์ แล้ว​พวกท่าน​ก็​ซมซาน​กลับ​มา​ร้องห่ม​ร้องไห้​ต่อหน้า​พระยาห์เวห์ แต่​พระองค์​ก็​ไม่​สนใจ​ที่​จะ​ฟัง​เสียง​ร้อง​ของ​พวกท่าน แล้ว​พวก​ท่าน​ก็​อยู่​ที่​เคเดช​เป็น​เวลา​นาน​หลาย​วัน