ลูกา 14

14
ผิด​หรือ​ไม่​ที่​รักษาใน​วันหยุด​ทาง​ศาสนา
1ครั้งหนึ่ง​ใน​วันหยุดทางศาสนา พระเยซู​ไป​กิน​อาหาร​ที่​บ้าน​ของ​ผู้นำ​ฟาริสี​คน​หนึ่ง พวก​ฟาริสี​ก็​จับตา​มอง​พระองค์​อย่าง​ใกล้ชิด 2มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​แขน​ขา​บวม​มาก​มา​ยืน​อยู่​ตรง​หน้า​พระองค์ 3พระเยซู​จึง​ถาม​พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ และ​พวก​ฟาริสี​ว่า “ผิด​กฎปฏิบัติ​หรือ​เปล่า​ที่​จะ​รักษา​โรค​ใน​วัน​หยุด” 4แต่​พวก​เขา​ไม่​ตอบ พระเยซู​จึง​จับ​ต้อง​ตัว​ชาย​คน​นั้น และ​รักษา​เขา​แล้ว​ส่ง​เขา​กลับ​ไป 5พระองค์​หัน​มา​ถาม​พวก​นั้น​ว่า “ถ้า​ลูก​ของ​คุณ​หรือ​วัว​ของ​คุณ​ตก​บ่อ​ใน​วันหยุด พวก​คุณ​จะ​ไม่​รีบ​ช่วย​ดึง​ขึ้น​มา​หรือ” 6พวก​เขา​ก็​เงียบ ไม่​รู้​จะ​ตอบ​อย่างไร
อย่า​คิด​ว่า​ตัวเอง​สำคัญ​กว่า​คน​อื่น
7เมื่อ​พระเยซู​เห็น​ว่า​แขก​ที่​มา​ใน​งาน​ชอบ​เลือก​นั่ง​ใน​ที่​ที่​มี​เกียรติ พระองค์​ก็​เลย​ใช้​เรื่อง​เปรียบเทียบ​สอน​ว่า 8“เมื่อ​มี​คน​เชิญ​คุณ​ไป​งาน​แต่งงาน อย่า​ไป​เลือก​นั่ง​ใน​ที่​ที่​มี​เกียรติ เพราะ​เจ้าภาพ​อาจ​จะ​เชิญ​แขก​ที่​สำคัญ​กว่า​คุณ​มา 9แล้ว​เจ้าภาพ​จะ​มา​บอก​กับ​คุณ​ว่า ‘ช่วย​ลุก​ให้​แขก​คนนี้​นั่ง​หน่อย’ คุณ​ก็​จะ​เสียหน้า และ​ต้อง​เลื่อน​ไป​นั่ง​ที่​ที่​ไม่​มี​เกียรติ 10ทำ​อย่างนี้​สิ เวลา​ไป​งานเลี้ยง​ให้​ไป​นั่ง​ใน​ที่​ที่​ไม่​มี​เกียรติ ซึ่ง​เมื่อ​เจ้าภาพ​เห็น​ก็​จะ​มา​บอก​กับ​คุณ​ว่า ‘เพื่อน​รัก ย้าย​ขึ้น​มา​นั่ง​ใน​ที่​ที่​มี​เกียรติ​นี้​เถิด’ คุณ​ก็​จะ​ได้หน้า​ต่อ​หน้า​แขก​คน​อื่นๆ 11เพราะ​คน​ที่​ยก​ตัวเอง​จะ​ต้อง​ถูก​กด​ลง และ​คน​ที่​ถ่อมตัว​จะ​ถูก​ยก​ขึ้น”
คุณ​จะ​ได้รับ​รางวัล
12แล้ว​พระเยซู​ก็​หัน​มา​พูด​กับ​เจ้าของ​บ้าน​ว่า “เมื่อ​คุณ​จัด​งานเลี้ยง​มื้อ​กลาง​วัน หรือ​มื้อ​เย็น​ก็​ตาม อย่า​เชิญ​เพื่อนฝูง ญาติพี่น้อง​หรือ​เพื่อน​บ้าน​ที่​มี​อัน​จะ​กิน​มา เพราะ​คน​พวกนี้​จะ​เลี้ยง​ตอบแทน 13แต่​เมื่อ​คุณ​จัด​งานเลี้ยง ให้​เชิญ​คนยากจน คนพิการ คนขาเป๋ คนตาบอด 14เพราะ​คน​พวกนี้​ไม่​สามารถ​จ่าย​คืน​ได้ แต่​พระเจ้า​จะ​ให้​เกียรติ และ​ให้​รางวัล​กับ​คุณ ใน​วัน​ที่​คน​ที่​ทำ​ตามใจ​พระเจ้า​จะ​ฟื้นขึ้น​จาก​ความตาย”
เรื่องราว​เกี่ยวกับ​งานเลี้ยง​ครั้งใหญ่
(มธ. 22:1-10)
15มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​กิน​อยู่​ที่​นั่น เมื่อ​ได้ยิน​เรื่องนี้​ก็​พูด​กับ​พระเยซู​ว่า “ถือ​ว่า​เป็น​เกียรติ​จริงๆ​สำหรับ​คน​ที่​ได้​กิน​อาหาร​ที่​งานเลี้ยง​ใน​อาณาจักร​ของ​พระเจ้า”
16พระเยซู​ก็​ตอบ​เป็น​เรื่อง​เปรียบเทียบ​ว่า “มี​ชาย​คน​หนึ่ง​จัด​งานเลี้ยง​ใหญ่โต และ​เชิญ​แขก​มา​มากมาย 17เมื่อ​เตรียม​ทุก​อย่าง​เรียบร้อย​แล้ว เขา​ก็​ส่ง​คนใช้​ออก​ไป​บอก​กับ​แขก​ทั้งหลาย​ว่า ‘มา​ได้​แล้ว​ครับ ทุก​อย่าง​พร้อม​แล้ว’ 18แต่​แขก​แต่​ละ​คน​ก็​แก้​ตัว​กัน​ต่างๆ​นานา คน​แรก​บอก​ว่า ‘ขอโทษ​ที ไป​ไม่​ได้ ต้อง​ไป​ดูแล​นา​ที่​เพิ่ง​ซื้อ​มา​ใหม่’ 19อีก​คน​หนึ่ง​ก็​บอก​ว่า ‘ขอโทษ​ที​ไป​ไม่​ได้ เพิ่ง​ซื้อ​วัว​มา​ห้า​คู่ ต้อง​ไป​ทด​สอบ​มัน​ดู​หน่อย’ 20อีก​คน​หนึ่ง​ก็​บอก​ว่า ‘เพิ่ง​แต่งงาน ไป​ไม่​ได้​หรอก’
21เมื่อ​คนใช้​กลับ​มา​เล่า​เรื่อง​ทั้งหมด​ให้​เจ้านาย​ฟัง เจ้านาย​ก็​โกรธ​มาก จึง​สั่ง​คนใช้​ว่า ‘รีบ​ไป​ที่​ถนน​ตาม​ตรอก​ซอกซอย​ใน​เมืองนี้ และ​พา​คนยากจน คนพิการ คนขาเป๋​และ​คนตาบอด​มา​ที่​นี่’ 22ต่อมา​คนใช้​นั้น​มา​รายงาน​เจ้านาย​ว่า ‘ผม​ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​สั่ง​แล้ว แต่​ก็​ยัง​มี​ที่​ว่าง​เหลือ​อยู่​อีก’ 23เจ้านาย​จึง​สั่ง​ว่า ‘ถ้า​งั้น ให้​ออก​ไป​ถนน​นอก​เมือง​และ​ตาม​ถนน​ใน​ชนบท ไป​เร่งเร้า​พวก​เขา​มา ให้​บ้าน​ของ​เรา​เต็ม​ให้​ได้ 24เรา​ขอ​บอก​ให้​รู้​ว่า พวก​นั้น​ที่​เรา​ได้​เชิญ​ใน​ตอน​แรก​จะ​ไม่​มี​ใคร​ได้​ชิม​อาหาร​ใน​งานเลี้ยง​ของ​เรา​เลย’”
คุ้มไหม​ที่​จะ​ติดตาม​พระเยซู
(มธ. 10:37-38)
25ผู้คน​มากมาย​เดิน​ตาม​พระเยซู​ไป พระองค์​หัน​มา​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า 26“ถ้า​พวก​คุณ​อยาก​เป็น​ศิษย์​ของ​เรา คุณ​ต้อง​เกลียด#14:26 เกลียด ใน​ที่นี้​มี​ความ​หมาย​ว่า ให้​คุณค่า​น้อย​กว่า หรือ ให้​ความ​สำคัญ​น้อย​กว่า พ่อ​แม่ เมีย ลูกๆ​รวมทั้ง​พี่น้อง​และ​ชีวิต​ของ​ตัวเอง 27คน​ที่​ไม่​ได้​แบก​ไม้กางเขน​ของ​ตัวเอง​ตาม​เรา​มา ก็​เป็น​ศิษย์​ของ​เรา​ไม่​ได้ 28สมมุติ​ว่า คุณ​ต้องการ​จะ​สร้าง​หอคอย สิ่ง​แรก​ที่​คุณ​ต้อง​ทำ​คือ ต้อง​คิด​ราคา​ค่า​ก่อสร้าง​ก่อน ดู​ว่า​มี​เงิน​พอ​หรือ​เปล่า 29เพราะ​ไม่​อย่าง​นั้น เมื่อ​คุณ​ลง​ฐาน​แล้ว​เกิด​เงิน​หมด​ก็​ต้อง​หยุด​สร้าง คน​อื่น​เห็น​ก็​จะ​หัวเราะ​เยาะ​เอา​ได้ 30ว่า ‘คนนี้​ลงมือ​สร้าง แต่​ไม่​มี​ปัญญา​สร้าง​ให้​เสร็จ’
31หรือ​สมมุติ​ว่า​กษัตริย์​องค์​หนึ่ง​จะ​ออก​ไป​ทำ​สงคราม​กับ​กษัตริย์​อีก​องค์​หนึ่ง เขา​จะ​ไม่​นั่ง​ลง​วางแผน​ก่อน​หรือ ว่า​ทหาร​หนึ่ง​หมื่น​คน​ของ​เขา​จะ​ไป​สู้​ชนะ​ทหาร​สอง​หมื่น​คน​ที่​ยกทัพ​มา​ได้​หรือ​เปล่า 32ถ้า​เขา​คิด​ว่า​สู้​ไม่​ได้ เขา​จะ​ต้อง​รีบ​ส่ง​คน​ไป​เจรจา​ขอ​สงบศึก ใน​ขณะ​ที่​กองทัพ​นั้น​ยัง​อยู่​อีก​ไกล 33ก็​เหมือน​กัน ถ้า​คุณ​ไม่​ยอม​สละ​ทุก​สิ่ง​ที่​คุณ​มี​อยู่ คุณ​ก็​เป็น​ศิษย์​ของ​เรา​ไม่​ได้”
เกลือ​ที่​หมด​ค่า
(มธ. 5:13; มก. 9:50)
34“เกลือ​เป็น​สิ่ง​ดี แต่​ถ้า​เกลือ​นั้น​หมด​รส​เค็ม​แล้ว ก็​จะ​ทำ​ให้​มัน​เค็ม​อีก​ได้​อย่างไร 35จะ​เอา​ไป​ใส่​ดิน​หรือ​ผสม​กับ​ปุ๋ย​ก็​ไม่​ได้ มี​แต่​ต้อง​โยน​ทิ้ง​ไป​เท่า​นั้น คน​ที่​มี​หู​ก็​ฟัง​เอา​ไว้​ให้​ดี”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ลูกา 14: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้