ลูกา 5

5
พระเยซู​เลือก​ลูกศิษย์
(มธ. 4:18-22; มก. 1:16-20)
1วัน​หนึ่ง​เมื่อ​พระเยซู​ยืน​อยู่​ที่​ริม​ฝั่ง​ทะเลสาบ​เยนเนซาเรท มี​คน​เป็น​จำนวน​มาก​เบียดเสียด​พระองค์ เพื่อ​ฟัง​คำสอน​ของ​พระเจ้า 2พระองค์​เห็น​เรือ​สอง​ลำ​ที่​ชาวประมง​จอด​ทิ้ง​ไว้​บน​ฝั่ง​เพื่อ​ล้าง​อวน 3พระเยซู​จึง​ขึ้น​ไป​บน​เรือ​ลำ​หนึ่ง​ที่​เป็น​ของ​ซีโมน และ​ขอ​ให้​เขา​เอา​เรือ​ออก​ห่าง​จาก​ฝั่ง​เล็กน้อย แล้ว​พระองค์​ก็​นั่ง​ลง​สอน​คน​จาก​เรือ​ลำ​นั้น
4เมื่อ​พระองค์​สอน​เสร็จ​แล้ว​ก็​พูด​กับ​ซีโมน​ว่า “ออก​ไป​ที่​น้ำ​ลึก​หน่อย จะ​ได้​หย่อน​อวน​ลง​จับ​ปลา”
5แต่​ซีโมน​ตอบ​ว่า “อาจารย์​ครับ พวก​เรา​ตรากตรำ​ลาก​อวน​กัน​มา​ทั้ง​คืน​แล้ว ก็​ยัง​จับ​ไม่​ได้​อะไร​เลย แต่​ถ้า​อาจารย์​บอก​ให้​ทำ ผม​ก็​จะ​ลอง​ใหม่” 6เมื่อ​พวก​เขา​ทำ​ตาม​ที่​พระเยซู​บอก ก็​จับ​ปลา​ได้​เยอะ​มาก​จน​อวน​เกือบ​ขาด 7พวก​เขา​ก็​เลย​ต้อง​ส่ง​สัญญาณ​เรียก​เพื่อน​ร่วม​งาน​ใน​เรือ​อีก​ลำ​หนึ่ง​ให้​มา​ช่วย ปรากฏ​ว่า​พวก​เขา​ได้​ปลา​มา​เต็ม​สอง​ลำ​เรือ​จน​เรือ​เกือบ​จะ​จม
8เมื่อ​ซีโมน​เห็น​อย่าง​นั้น​จึง​ก้ม​ลง​กราบ​ที่​เข่า​ของ​พระเยซู​และ​พูด​ว่า “อาจารย์ ไป​ให้​ห่าง​จาก​ผม​เถิด เพราะ​ผม​มัน​คน​บาป” 9ที่​พูด​อย่าง​นั้น​เพราะ​ตัว​เขา​และ​เพื่อนๆ​รู้สึก​ตกตะลึง​ที่​จับ​ปลา​ได้​มาก​ขนาด​นั้น 10ยากอบ​และ​ยอห์น ลูกชาย​ของ​เศเบดี​ที่​เป็น​เพื่อนร่วมงาน​กับ​ซีโมน​เอง​ก็​ตกตะลึง​เหมือน​กัน แล้ว​พระเยซู​ก็​พูด​กับ​ซีโมน​ว่า “ไม่​ต้อง​กลัว ต่อ​ไป​นี้​คุณ​จะ​จับ​คน​แทน​ปลา”
11เมื่อ​พวก​เขา​ลาก​เรือ​มา​ถึง​ฝั่ง พวก​เขา​ก็​ละทิ้ง​ทุกสิ่ง​ทุกอย่าง​แล้ว​ติดตาม​พระเยซู​ไป
พระเยซู​รักษา​คน​โรค​ผิวหนัง​ร้ายแรง
(มธ. 8:1-4; มก. 1:40-45)
12เมื่อ​พระเยซู​อยู่​ใน​เมืองๆ​หนึ่ง มี​ชาย​คน​หนึ่ง​ที่​เป็น​โรค​ผิวหนัง​ร้ายแรง​ทั่ว​ทั้ง​ตัว เมื่อ​เขา​เห็น​พระเยซู ก็​มา​ก้มกราบ​อ้อนวอน​ว่า “นาย​ท่าน ถ้า​ท่าน​อยาก​ช่วย ท่าน​ก็​ทำ​ให้​ผม​หาย​ได้”
13พระเยซู​จึง​ยื่น​มือ​ออก​ไป​แตะ​ตัว​เขา​แล้ว​พูด​ว่า “เรา​อยาก​ช่วย หาย​จาก​โรค​เถิด” เขา​ก็​หาย​จาก​โรค​ผิวหนัง​ร้ายแรง​ทันที 14แล้ว​พระเยซู​สั่ง​ว่า “อย่า​ไป​เล่า​ให้​ใคร​ฟัง แต่​ไป​ให้​นักบวช​ตรวจ​ดู และ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ตาม​ที่​โมเสส​สั่ง​ไว้​ให้​คน​ที่​หาย​จาก​โรค​ผิวหนัง​ร้ายแรง​ต้อง​ทำ​เพื่อ​คน​อื่น​จะ​ได้​รู้​ว่า​คุณ​หาย​แล้ว”
15ถึง​แม้ว่า​พระองค์​จะ​สั่ง​ห้าม​ไม่​ให้​เขา​พูด แต่​ข่าว​เกี่ยว​กับ​พระองค์​ก็​ยิ่ง​แพร่กระจาย​ออก​ไป​มาก​ขึ้น ดังนั้น​ชาวบ้าน​มากมาย​จึง​พา​กัน​มา​ฟัง​พระองค์​สั่งสอน และ​มา​รับ​การรักษา​ให้​หาย​จาก​โรค​ต่างๆ 16แต่​บ่อย​ครั้ง​ที่​พระเยซู​หลบ​ไป​ที่​สงบเงียบ​เพื่อ​อธิษฐาน
พระเยซู​รักษา​คน​ง่อย
(มธ. 9:1-8; มก. 2:1-12)
17อยู่​มา​วัน​หนึ่ง​ใน​ขณะ​ที่​พระเยซู​กำลัง​สอน​อยู่ มี​พวก​ฟาริสี​และ​พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​ที่​เดินทาง​มา​จาก​ทุก​หมู่บ้าน​ใน​แคว้น​กาลิลี แคว้น​ยูเดีย และ​เมือง​เยรูซาเล็ม​นั่ง​อยู่​ที่​นั่น​ด้วย และ​องค์​เจ้า​ชีวิต​ให้​ฤทธิ์​อำนาจ​กับ​พระเยซู​เพื่อ​จะ​รักษา​โรค​ได้ 18มี​บางคน​หาม​คน​เป็น​อัมพาต​ที่​นอน​อยู่​บน​เปล​มา และ​พยายาม​ที่​จะ​พา​เขา​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เพื่อ​วาง​ไว้​ต่อหน้า​พระเยซู 19แต่​ก็​ไม่​สำเร็จ​เพราะ​คน​แน่น​มาก พวก​เขา​จึง​พา​กัน​ขึ้น​ไป​บน​หลังคา​บ้าน รื้อ​หลังคา​ออก​เป็น​ช่อง แล้ว​หย่อน​ชาย​ที่​นอน​บน​เปล​นั้น​ลง​ไป​กลาง​ฝูงชน​ตรงหน้า​พระเยซู
20เมื่อ​พระเยซู​เห็น​ความเชื่อ​ของ​พวก​เขา พระองค์​ก็​พูด​ว่า “เพื่อน​เอ๋ย บาป​ของ​คุณ​ได้รับ​การอภัย​แล้ว”
21พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​และ​พวก​ฟาริสี​ก็​คิด​ใน​ใจ​ว่า “คนนี้​เป็น​ใคร​กัน บังอาจ​พูดจา​ดูหมิ่น​พระเจ้า มี​แต่​พระเจ้า​เท่า​นั้น​ที่​ให้​อภัย​บาป​ได้”
22แต่​พระเยซู​รู้​ถึง​ความคิด​เหล่า​นั้น ก็​เลย​ตอบ​พวก​เขา​ไป​ว่า “ทำไม​คุณ​ถึง​คิด​อย่าง​นั้น 23ระหว่าง​พูด​ว่า ‘บาป​ของ​คุณ​ได้รับ​การอภัย​แล้ว’ หรือ​พูด​ว่า ‘ลุก​ขึ้น​เดิน’ อย่าง​ไหน​จะ​ง่าย​กว่า​กัน 24แต่​เพื่อ​จะ​ให้​พวก​คุณ​รู้​ว่า ใน​โลกนี้​บุตร​มนุษย์​มี​สิทธิอำนาจ​ที่​จะ​ให้​อภัย​บาป​ได้” แล้ว​พระองค์​จึง​พูด​กับ​ชาย​ที่​เป็น​อัมพาต​ว่า “เรา​ขอ​สั่ง​คุณ​ให้​ลุก​ขึ้น เก็บ​เปล​แล้ว​กลับ​บ้าน​ไป​เถอะ”
25ชาย​คน​นั้น​ก็​ลุก​ขึ้น​ทันที​ต่อหน้า​คน​ทั้งหมด เขา​ยก​เปล​ที่​เขา​เคย​นอน​กลับ​ไป​บ้าน​และ​สรรเสริญ​พระเจ้า 26คน​ทั้งหลาย​ต่าง​ประหลาดใจ​และ​พา​กัน​สรรเสริญ​พระเจ้า พวก​เขา​รู้สึก​เกรง​กลัว​และ​พา​กัน​พูด​ว่า “วันนี้​พวก​เรา​ได้​เห็น​สิ่ง​มหัศจรรย์​จริงๆ”
พระเยซู​เรียก​เลวี
(มธ. 9:9-13; มก. 2:13-17)
27หลังจาก​นั้น​พระเยซู​ก็​เดิน​ออก​ไป และ​พบ​คน​เก็บ​ภาษี ชื่อ​เลวี นั่ง​อยู่​ที่​ด่าน​เก็บ​ภาษี พระเยซู​พูด​กับ​เขา​ว่า “ตาม​เรา​มา” 28เลวี​จึง​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง และ​ตาม​พระองค์​ไป
29แล้ว​เลวี​ก็​จัด​งานเลี้ยง​ใหญ่​ให้​กับ​พระเยซู​ที่​บ้าน​ของ​เขา มี​พวก​คน​เก็บ​ภาษี​เป็น​จำนวน​มาก และ​คน​อื่นๆ​มา​ร่วม​งาน​ด้วย 30พวก​ฟาริสี​และ​พวก​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​บ่น​กับ​ลูกศิษย์​ของ​พระองค์​ว่า “ทำไม​พวก​คุณ​ถึง​กิน​และ​ดื่ม​กับ​พวก​คน​เก็บ​ภาษี และ​พวก​คน​บาป​แบบนี้”
31พระเยซู​ก็​ตอบ​กลับ​ไป​ว่า “คน​ที่​สบาย​ดี​ไม่​ต้องการ​หมอ แต่​คน​เจ็บ​ป่วย​ต้องการ​หมอ 32เรา​ไม่​ได้​มา​เพื่อ​เรียก​คน​ดี แต่​มา​เพื่อ​เรียก​คน​บาป​ให้​กลับตัว​กลับใจ”
พระเยซู​ตอบ​คำถามเกี่ยวกับ​การอดอาหาร
(มธ. 9:14-17; มก. 2:18-22)
33พวก​เขา​พูด​กับ​พระองค์​ว่า “ลูกศิษย์​ของ​ยอห์น​ถือ​ศีล​อดอาหาร​และ​อธิษฐาน​บ่อยๆ ลูกศิษย์​ของ​พวก​ฟาริสี​ก็​เหมือน​กัน แต่​ทำไม​ลูกศิษย์​ของ​อาจารย์​ถึง​ทั้ง​กิน​ทั้ง​ดื่ม​อยู่​เรื่อย”
34พระเยซู​พูด​กับ​เขา​เหล่า​นั้น​ว่า “เพื่อน​เจ้าบ่าว​จะ​อดอาหาร​ตอน​ที่​เลี้ยง​ฉลอง​อยู่​กับ​เจ้าบ่าว​ได้​หรือ 35แต่​เมื่อ​ถึง​วัน​นั้น​ที่​เจ้าบ่าว​ถูก​พราก​ไป​จาก​พวก​เขา ใน​วันนั้น​แหละ​พวก​เขา​จะ​อดอาหาร”
36พระองค์​เล่า​เรื่อง​เปรียบเทียบนี้​ให้​ฟัง “คง​ไม่​มี​ใคร​ฉีก​ผ้า​จาก​เสื้อ​ใหม่​ไป​ปะ​รู​เสื้อ​เก่า​หรอก เพราะ​ถ้า​ทำ​อย่าง​นั้น เสื้อ​ใหม่​ก็​จะ​ฉีก​ขาด​และ​ชิ้น​ผ้า​ใหม่​ก็​ไม่​เข้า​กับ​เสื้อ​เก่า 37แล้ว​คง​ไม่​มี​ใคร​เอา​เหล้าองุ่น​ใหม่​ไป​ใส่​ไว้​ใน​ถุง​หนัง​เก่า​หรอก ถ้า​ทำ​อย่าง​นั้น​เหล้าองุ่น​ใหม่​จะ​ทำ​ให้​ถุง​หนัง​นั้น​แตก เหล้า​ก็​จะ​ไหล​ออก​มา​หมด และ​ถุง​หนัง​ก็​จะ​พัง​ไป​ด้วย 38แต่​เหล้าองุ่น​ใหม่​ต้อง​ใส่​ใน​ถุง​หนัง​ใหม่ 39ไม่​มี​ใคร​ที่​ดื่ม​เหล้าองุ่น​เก่า​แล้ว​ยัง​อยาก​ดื่ม​เหล้าองุ่น​ใหม่​อีก เพราะ​เขา​จะ​บอก​ว่า ‘เหล้าองุ่น​เก่า​ดี​กว่า’”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ลูกา 5: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้