มัทธิว 20

20
เรื่อง​คน​งาน​ใน​สวนองุ่น
1อาณาจักร​แห่ง​สวรรค์​เปรียบ​เหมือน​กับ​เจ้า​ของ​สวน​คน​หนึ่ง ที่​ออก​จาก​บ้าน​ไป​แต่​เช้าตรู่ เพื่อ​ไป​จ้าง​คน​งาน​มา​ทำงาน​ใน​สวนองุ่น​ของ​เขา 2เขา​ตกลง​ที่​จะ​จ่าย​ค่าแรง​หนึ่ง​เหรียญ​เงิน#20:2 หนึ่ง​เหรียญ​เงิน หรือ หนึ่ง​เหรียญ​เดนาริอัน เป็น​หน่วย​เงิน​ของ​โรมัน หนึ่ง​เหรียญ​เป็น​ค่าจ้าง​ที่​จ่าย​กัน​สำหรับ​การ​ทำงาน 1 วัน ต่อ​วัน เขา​ก็​ส่ง​พวก​คน​งาน​เข้า​ไป​ทำงาน​ใน​สวนองุ่น
3ประมาณ​เก้า​โมง​เช้า เจ้า​ของ​สวน​เข้า​ไป​ที่​ตลาด​อีก และ​เห็น​บางคน​ยืน​อยู่​เฉยๆ​ไม่​ได้​ทำ​อะไร 4เขา​พูด​ว่า ‘ถ้า​พวก​เจ้า​ไป​ทำงาน​ใน​สวนองุ่น​ของ​ข้า ข้า​จะ​ให้​ค่าจ้าง​อย่าง​ยุติธรรม’ 5คน​พวก​นั้น​ตกลง​ไป และ​เจ้า​ของ​สวน​ได้​ออก​ไป​อีก​ตอน​ประมาณ​เที่ยง​และ​บ่าย​สาม​โมง แล้ว​ทำ​เหมือน​เดิม 6ประมาณ​ห้า​โมง​เย็น เจ้า​ของ​สวน​ออก​ไป​ตลาด​อีก​ครั้ง​หนึ่ง และ​เห็น​บางคน​ยืน​อยู่​เฉยๆ​ไม่​ได้​ทำ​อะไร เขา​เข้า​ไป​ถาม​ว่า ‘ทำไม​พวก​เจ้า​ถึง​ยืน​อยู่​เฉยๆ​ทั้ง​วัน​แบบนี้’
7คน​เหล่า​นั้น​ตอบ​ว่า ‘ไม่​มี​ใคร​จ้าง​พวก​เรา’ เจ้า​ของ​สวน​ก็​เลย​ชวน​ว่า ‘ไป​ทำงาน​ที่​สวนองุ่น​ของ​ข้า​สิ’
8เย็น​วัน​นั้น​เจ้า​ของ​สวน​สั่ง​หัวหน้า​คน​งาน​ว่า ‘ไป​เรียก​คน​งาน​มา แล้ว​จ่าย​ค่าแรง​ให้​พวก​เขา จ่าย​คน​ที่​เพิ่ง​มา​ทำ​ทีหลัง​นี้​ก่อน แล้ว​ค่อยๆ​จ่าย​ไป​จน​ถึง​คน​แรก’
9คน​งาน​ที่​เพิ่ง​จ้าง​มา​ตอน​ห้า​โมง​เย็น​ได้​ค่าแรง​ไป​คนละ​หนึ่ง​เหรียญ​เงิน 10แล้ว​พวก​คน​งาน​ที่​จ้าง​มา​ก่อน​ก็​เข้า​มา​รับ​ค่าแรง เขา​คิด​ว่า​จะ​ได้​มาก​กว่า​คน​อื่นๆ​แต่​กลับ​ได้​แค่​คนละ​หนึ่ง​เหรียญ​เงิน​เท่า​กัน 11เมื่อ​รับ​ค่าแรง​แล้ว พวก​เขา​ก็​ไป​ต่อว่า​เจ้า​ของ​สวน​ว่า 12‘พวก​นั้น​ทำงาน​แค่​ชั่วโมง​เดียว แต่​นาย​จ่าย​ค่าแรง​ให้​เท่า​กับ​พวก​เรา​ที่​ทำงาน​กลาง​แดด​ร้อนๆ​มา​ทั้ง​วัน’
13เจ้า​ของ​ไร่​ตอบ​คน​หนึ่ง​ไป​ว่า ‘เพื่อน​เอ๋ย ข้า​ไม่​ได้​โกง​เจ้า​นะ เจ้า​ตกลง​ค่าแรง​ไว้​หนึ่ง​เหรียญ​เงิน​ไม่​ใช่​หรือ 14รับ​ค่าแรง​ของ​เจ้า​แล้ว​ไป​ซะ ข้า​พอใจ​จะ​จ่าย​คน​ที่​ข้า​จ้าง​มา​หลัง​สุด​เท่า​กับ​ที่​ข้า​จ่าย​เจ้า 15ข้า​ไม่​มี​สิทธิ์​ที่​จะ​ใช้​เงิน​ของ​ข้า​ตามใจ​ตัวเอง​หรือ​ยังไง เจ้า​อิจฉา​เพราะ​ข้า​ใจดี​หรือ’
16อย่าง​นี้​แหละ คน​สุดท้าย​จะ​กลับ​เป็น​คน​แรก และ​คน​แรก​จะ​กลับ​เป็น​คน​สุดท้าย”
พระเยซู​พูด​ถึง​การตาย​ของ​พระองค์
(มก. 10:32-34; ลก. 18:31-34)
17ขณะ​ที่​พระเยซู​กำลัง​เดิน​ทาง​ไป​เมือง​เยรูซาเล็ม พระองค์​พา​ศิษย์​ทั้ง​สิบสอง​คน​ปลีก​ตัว​ออก​มา​อยู่​กัน​ตาม​ลำพัง และ​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า 18“ฟัง​นะ พวก​เรา​กำลัง​จะ​ขึ้น​ไป​เมือง​เยรูซาเล็ม และ​บุตร​มนุษย์​จะ​ถูก​จับ​ส่ง​ไป​ให้​กับ​พวก​หัวหน้า​นักบวช และ​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ แล้ว​พวก​นั้น​จะ​ตัดสิน​ประหาร​ชีวิต​เขา 19จาก​นั้น​ก็​จะ​ส่ง​มอบ​เขา​ไป​ให้​กับ​คน​ที่​ไม่​ใช่​ชาว​ยิว เพื่อ​พวก​นั้น​จะ​ได้​หัวเราะ​เยาะ​เขา เฆี่ยน​ตี​เขา และ​ตรึง​เขา​ที่​กางเขน แต่​เขา​ก็​จะ​ฟื้น​ขึ้น​จาก​ความ​ตาย​ใน​วันที่​สาม”
แม่​ของ​ยากอบ​และ​ยอห์นขอ​ตำแหน่ง​ให้​ลูก
(มก. 10:35-45)
20ภรรยา​ของ​เศเบดี พร้อม​กับ​ลูก​สอง​คน​มา​หา​พระเยซู นาง​กราบ​ลง​และ​ขอ​ให้​พระองค์​ทำ​สิ่ง​หนึ่ง​ให้​กับ​นาง
21พระเยซู​ถาม​นาง​ว่า “มี​อะไร​หรือ” นาง​ตอบ​ว่า “เมื่อ​พระองค์​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์ ขอ​ให้​ลูกชาย​ทั้ง​สอง​คนนี้​ของ​ฉัน​นั่ง​อยู่​ทาง​ขวา​ของ​พระองค์​คน​หนึ่ง และ​นั่ง​อยู่​ทาง​ซ้าย​อีก​คน​หนึ่ง​ด้วย​เถิด​ค่ะ”
22พระเยซู​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “พวก​คุณ​ไม่​รู้​ว่า​กำลัง​ขอ​อะไร​อยู่ คุณ​จะ​ดื่ม​จาก​จอก​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ความทุกข์ทรมาน​ที่​เรา​กำลัง​จะ​ดื่ม​ได้​หรือ” ทั้ง​สอง​คน​ตอบ​ว่า “ได้​ครับ”
23พระเยซู​พูด​กับ​ทั้ง​สอง​คน​ว่า “พวก​คุณ​จะ​ได้​ดื่ม​แน่ แต่​จะ​ให้​ใคร​นั่ง​ทาง​ขวา​หรือ​ทาง​ซ้าย​ของ​เรา​นั้น เรา​ไม่​ได้​เป็น​คน​เลือก พระบิดา​ของ​เรา​จะ​เป็น​ผู้​เลือก​เอง”
24เมื่อ​ศิษย์​ที่​เหลือ​อีก​สิบ​คน​รู้​เรื่องนี้​เข้า ก็​โกรธ​สอง​คน​พี่น้อง​นั้น​มาก 25พระเยซู​ก็​เลย​เรียก​พวก​เขา​ทั้งหมด​เข้า​มา​และ​พูด​ว่า “พวก​คุณ​ก็​รู้​ว่า ผู้ครอบ​ครอง​ของ​คน​ที่​ไม่​ใช่​ชาว​ยิว​ชอบ​ทำ​ตัว​เป็น​เจ้า​เป็น​นาย​เหนือ​ประชาชน และ​พวก​ผู้นำ​ชอบ​วาง​อำนาจ​เหนือ​ประชาชน 26แต่​สำหรับ​พวก​คุณ มัน​จะ​ไม่​เป็น​อย่าง​นั้น ใน​หมู่​พวก​คุณ​ถ้า​คน​ไหน​อยาก​จะ​เป็น​ใหญ่ ก็​ให้​เขา​เป็น​ผู้รับใช้​คุณ 27และ​ถ้า​คน​ไหน​อยาก​เป็น​คน​สำคัญ​ที่สุด ก็​ให้​เขา​เป็น​ทาส​รับใช้​ใน​หมู่​พวก​คุณ 28เหมือน​กับ​บุตร​มนุษย์ ที่​ไม่​ได้​มา​เพื่อ​ให้​คน​อื่น​รับใช้ แต่​มา​เพื่อ​รับใช้​คน​อื่น และ​ยอม​สละ​ชีวิต​เพื่อ​ปลดปล่อย​ให้​คน​มาก​มาย​เป็น​อิสระ”
พระเยซู​รักษา​คน​ตาบอด​สอง​คน
(มก. 10:46-52; ลก. 18:35-43)
29เมื่อ​พระเยซู​และ​พวก​ศิษย์​กำลัง​ออก​จาก​เมือง​เยริโค ก็​มี​ฝูงชน​เดิน​ตาม​เป็น​จำนวน​มาก 30มี​ชาย​ตาบอด​สอง​คน​นั่ง​อยู่​ริม​ถนน เมื่อ​ได้ยิน​ว่า​พระเยซู​กำลัง​ผ่าน​มา ก็​เริ่ม​ร้อง​ตะโกน​ว่า “องค์​เจ้า​ชีวิต บุตร​ของ​ดาวิด สงสาร​พวก​เรา​ด้วย​เถอะ”
31ฝูงชน​ต่อว่า​พวก​เขา​ให้​เงียบ แต่​เขา​ทั้ง​สอง​ยิ่ง​ตะโกน​ดัง​ขึ้น​อีก​ว่า “องค์​เจ้า​ชีวิต บุตร​ของ​ดาวิด สงสาร​พวก​เรา​ด้วย​เถอะ”
32พระเยซู​จึง​หยุด​และ​เรียก​พวก​เขา​เข้า​มาถาม​ว่า “อยาก​ให้​เรา​ช่วย​อะไร”
33พวก​เขา​ตอบ​ว่า “องค์​เจ้า​ชีวิต พวก​เรา​อยาก​จะ​มอง​เห็น”
34พระเยซู​รู้สึก​สงสาร​พวก​เขา จึง​แตะ​ดวงตา​พวก​เขา พวก​เขา​ก็​มอง​เห็น​ได้​ทันที แล้ว​ก็​ติดตาม​พระองค์​ไป

ที่ได้เลือกล่าสุด:

มัทธิว 20: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้