มาระโก 2

2
พระเยซู​รักษา​คน​อัมพาต
(มธ. 9:1-8; ลก. 5:17-26)
1ไม่​กี่​วัน​ต่อมา พระเยซู​ก็​เข้า​ไป​ใน​เมือง​คาเปอรนาอุม​อีก พอ​ชาวบ้าน​รู้​ข่าว​ว่า​พระองค์​กลับ​มา​อยู่​บ้าน​แล้ว 2ก็​พา​กัน​มา​เต็ม​บ้าน​จน​ล้น​ออก​มา​แออัด​ยัดเยียด​กัน​อยู่​หน้า​ประตู และ​พระเยซู​ก็​สั่งสอน​พระคำ​ของ​พระเจ้า​ให้​กับ​พวก​เขา 3มี​ชาย​สี่​คน​หาม​คน​เป็น​อัมพาต​มา​บน​เปล 4แต่​เข้า​ไป​ไม่​ถึง​พระเยซู​เพราะ​คน​แน่น​มาก พวก​เขา​จึง​รื้อ​หลังคา​ตรง​กับ​ที่​พระองค์​นั่ง​อยู่​ออก แล้ว​หย่อน​เปล​ที่​คน​เป็น​อัมพาต​นั้น​นอน​อยู่​ลง​ไป 5เมื่อ​พระองค์​เห็น​ความเชื่อ​ของ​พวก​เขา ก็​พูด​กับ​คน​เป็น​อัมพาต​ว่า “ลูก​รัก บาป​ของ​ลูก​ได้รับ​การอภัย​แล้ว”
6มี​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​นั่ง​อยู่​ที่​นั่น​หลาย​คน พวก​เขา​คิด​ใน​ใจ​ว่า 7“เอ๊ะ มัน​พูด​อย่างนี้​ได้​ไง แบบนี้​ดูหมิ่น​พระเจ้า​ชัดๆ​เพราะ​มี​แต่​พระเจ้า​เท่านั้น​ที่​ให้อภัย​บาป​ได้” 8พระเยซู​รู้​ทันที​ว่า​พวก​เขา​กำลัง​คิด​อะไร​อยู่​จึง​พูด​ว่า “ทำไม​พวก​คุณ​ถึง​คิด​อย่างนี้ 9จะ​ให้​เรา​พูด​กับ​คน​เป็น​อัมพาต​คนนี้​ว่า ‘บาป​ของ​คุณ​ได้รับ​การอภัย​แล้ว’ หรือ​พูด​ว่า ‘ลุก​ขึ้น​พับ​เปล​แล้ว​เดิน​เถิด’ อัน​ไหน​จะ​ง่าย​กว่า​กัน 10แต่​เพื่อ​ให้​พวก​คุณ​รู้​ว่า​บุตร​มนุษย์​มี​สิทธิอำนาจ​ใน​โลก​ที่​จะ​ให้อภัย​บาป​ได้” พระองค์​จึง​พูด​กับ​คน​เป็น​อัมพาต​ว่า 11“เรา​สั่ง​ให้​คุณ​ลุก​ขึ้น เก็บ​เปล​แล้ว​กลับ​บ้าน​ได้​แล้ว” 12เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​ทันที เก็บ​เปล แล้ว​เดิน​ออก​ไป​ต่อหน้า​ต่อตา​ทุก​คน​ที่​มอง​อยู่​ด้วย​ความ​งุนงง พวก​เขา​จึง​ร้อง​สรรเสริญ​พระเจ้า​และ​พูด​กัน​ว่า “พวก​เรา​ไม่​เคย​เห็น​อะไร​แบบนี้​มา​ก่อน​เลย”
พระเยซู​เลือก​เลวี
(มธ. 9:9-13; ลก. 5:27-32)
13พระเยซู​ไป​ที่​ทะเลสาบ​อีก มี​คน​มาหา​พระองค์​เยอะ​มาก พระองค์​ก็​สั่งสอน​พวก​เขา 14ขณะ​ที่​พระองค์​เดิน​มา​ตาม​ทาง​นั้น​ก็​เห็น​เลวี​ลูก​ของ​อัลเฟอัส​นั่ง​อยู่​ที่​ด่าน​เก็บ​ภาษี พระองค์​พูด​กับ​เขา​ว่า “ตาม​เรา​มา” เลวี​ก็​ลุก​ขึ้น​ตาม​พระองค์​ไป​ทันที
15เย็น​นั้น​เมื่อ​พระองค์​กิน​อาหาร​อยู่​ที่​บ้าน​เลวี ก็​มี​พวก​คน​เก็บ​ภาษี และ​คน​บาป​จำนวน​มาก มา​กิน​อาหาร​ร่วม​กับ​พระองค์​และ​พวก​ศิษย์ มี​คน​พวกนี้​ที่​มา​ติด​ตาม​พระองค์​เยอะ​มาก 16เมื่อ​ครู​สอน​กฎปฏิบัติ​บางคน​ที่​เป็น​พวก​ฟาริสี​เห็น​เข้า ก็​ถาม​พวก​ศิษย์​ของ​พระเยซู​ว่า “ทำไม​เขา​ถึง​กิน​อาหาร​กับ​พวก​คน​เก็บ​ภาษี​และ​พวก​คน​บาป”
17เมื่อ​พระองค์​ได้ยิน​ก็​ตอบ​ว่า “คน​สบาย​ดี​ไม่​ต้องการ​หมอ​หรอก แต่​คน​ป่วย​ต้องการ​หมอ เรา​ไม่​ได้​มา​เพื่อ​เรียก​คนดี แต่​มา​เพื่อ​เรียก​คนบาป”
พระเยซู​แตกต่าง​จาก​ผู้นำ​ศาสนา
(มธ. 9:14-17; ลก. 5:33-39)
18เวลา​นั้น​ศิษย์​ของ​ยอห์น​และ​ของ​พวก​ฟาริสี​กำลัง​อด​อาหาร​กัน​อยู่ มี​บาง​คน​มา​ถาม​พระเยซู​ว่า “ทำไม​ศิษย์​ของ​ยอห์น​และ​ของ​พวก​ฟาริสี​อด​อาหาร​กัน แต่​ทำไม​ศิษย์​ของ​ท่าน​ถึง​ไม่​ทำ​บ้าง​ล่ะ”
19พระองค์​ตอบ​ว่า “เมื่อ​เจ้าบ่าว​ยัง​อยู่ เพื่อนๆ​ของ​เขา​จะ​อด​อาหาร​ได้​อย่าง​ไร เขา​จะ​ไม่​อด​อาหาร​ตอน​ที่​เจ้าบ่าว​ยัง​อยู่​หรอก 20แต่​เมื่อ​ถึง​วัน​นั้น ที่​เจ้าบ่าว​ถูก​พราก​ไป​จาก​พวก​เขา แล้ว​พวก​เขา​ถึง​จะ​อด​อาหาร
21ไม่​มี​ใคร​เอา​ผ้า​ที่​ยัง​ไม่​หด​มา​ปะ​เข้า​กับ​ผ้า​เก่า​หรอก เพราะ​เมื่อ​ชิ้น​ผ้า​ใหม่​หด ก็​จะ​ดึง​ผ้า​เก่า​ให้​ขาด​มาก​กว่า​เดิม 22ไม่​มี​ใคร​เอา​เหล้า​องุ่น​ใหม่​เท​ใส่​ถุง​หนัง​เก่า​กัน เพราะ​เหล้า​องุ่น​ใหม่​จะ​ทำ​ให้​ถุง​หนัง​เก่า​แตก เสีย​ทั้ง​เหล้า​องุ่น​และ​ถุง​หนัง​เก่า เขา​ถึง​ได้​เอา​เหล้า​องุ่น​ใหม่​ใส่​ใน​ถุง​หนัง​ใหม่​กัน”
ชาวยิว​บางคน​วิจารณ์​พระเยซู
(มธ. 12:1-8; ลก. 6:1-5)
23มี​ครั้ง​หนึ่ง​ใน​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา พระเยซู​เดิน​ผ่าน​ทุ่ง​ข้าวสาลี ระหว่าง​นั้น​พวก​ศิษย์​ของ​พระองค์​ก็​เด็ด​ยอด​รวงข้าว​มา​ขยี้​เปลือก​ออก​แล้ว​กิน​กัน 24เมื่อ​พวก​ฟาริสี​เห็น จึง​ถาม​พระเยซู​ว่า “ดู​นั่น​สิ พวก​ศิษย์​ของ​คุณ​กำลัง​ทำ​ผิด​กฎ​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา”
25พระองค์​ก็​ตอบ​ว่า “พวก​คุณ​ไม่​เคย​อ่าน​หรือ​ว่า​กษัตริย์​ดาวิด​ทำ​อะไร​ตอน​ที่​เขา​และ​ลูกน้อง​อดอยาก​หิวโหย 26เขา​ได้​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​พระเจ้า​ซึ่ง​อาบีอาธาร์​เป็น​นักบวช​สูงสุด​อยู่​ใน​ตอน​นั้น และ​กิน​ขนมปัง​ศักดิ์สิทธิ์​ซึ่ง​ตาม​กฎ​แล้ว​มี​แต่​พวก​นักบวช​เท่านั้น​ที่​กิน​ได้ แล้ว​ยัง​แบ่ง​ให้​ลูกน้อง​กิน​อีก​ด้วย” 27พระเยซู​ตอบ​พวก​เขา​ว่า “พระเจ้า​ตั้ง​วัน​หยุด​ไว้​เพื่อ​ช่วย​มนุษย์ ไม่​ใช่​ให้​มนุษย์​ต้อง​มา​ลำบาก เพราะ​วัน​หยุด​นั้น 28ยิ่งกว่า​นั้น บุตร​มนุษย์​ก็​เป็น​นาย​เหนือ​วัน​หยุด​ทาง​ศาสนา​ด้วย”

ที่ได้เลือกล่าสุด:

มาระโก 2: THA-ERV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้