สุภาษิต 27
27
1ไม่ต้องคุยโวถึงวันพรุ่งนี้
เพราะเจ้าไม่รู้ว่า
แต่ละวันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
2ให้คนอื่นเยินยอเจ้า ไม่ใช่จากปากของเจ้าเอง
ให้คนอื่นเยินยอ ไม่ใช่ออกมาจากริมฝีปากของเจ้าเอง
3หินนั้นหนัก ทรายก็แบกยาก
แต่การยุแหย่ของคนโง่ ก็หนักยิ่งกว่าสองสิ่งนั้นอีก
4ความโกรธนั้นโหดร้าย ทำลายได้เหมือนน้ำท่วม
แต่ใครจะทนต่อความอิจฉาริษยาได้
5การต่อว่ากันต่อหน้า
ก็ยังดีกว่าความรักที่ไม่แสดงออก
6บาดแผลที่เกิดจากเพื่อน
ก็มาจากความตั้งใจที่ดี
แต่รอยจูบมากมายของศัตรูนั้น ก็ไม่จริงใจ
7คนที่อิ่มตื้อ รังเกียจแม้แต่น้ำผึ้ง
แต่คนที่หิวจัด ของขมก็ว่าหวาน
8คนที่เร่ร่อนไปไกลบ้าน
ก็เหมือนกับนกบินร่อนไปห่างรัง
9น้ำหอมและเครื่องหอมให้ความสุขกับเจ้า
แต่คำแนะนำอันอ่อนหวานของเพื่อน
ทำให้เจ้าสุขใจยิ่งกว่าความคิดตัวเอง
10อย่าได้ทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า
หรือเพื่อนของพ่อเจ้า
เจ้าจะได้ไม่ต้องไปหาพี่น้องของเจ้าตอนที่เจ้าเจอปัญหา
เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล
11ลูกเอ๋ย ให้ฉลาดไว้ แล้วพ่อจะดีใจ
แล้วถ้ามีใครมาว่าพ่อ พ่อจะได้โต้ตอบไป
12คนที่ฉลาดหลักแหลมเห็นอันตราย
ก็หลบเข้าที่กำบัง
แต่คนที่อ่อนต่อโลก
ก็เดินเข้าไปและได้รับอันตราย
13หากเขามาค้ำประกันให้กับคนแปลกหน้า
ให้ยึดเสื้อผ้าของเขาเป็นเครื่องมัดจำ
หากเขาค้ำประกันให้กับคนต่างด้าว
ก็ให้ยึดเครื่องประกันของเขาไว้
14คนที่มาอวยพรให้กับเพื่อนบ้านของเขา
ด้วยเสียงอันดังตอนเช้ามืด
เพื่อนบ้านคงถือว่าเป็นคำสาปแช่ง
15ภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท
ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุดในวันที่ฝนตก
16จะหยุดยั้งเธอไว้ก็เหมือนพยายามหยุดยั้งลม
หรือพยายามกำน้ำมันด้วยมือ
17เหล็กลับเหล็กให้คมได้
คนก็ลับเพื่อนของเขาได้
18คนที่คอยดูแลต้นมะเดื่อ ก็ได้กินผลของมัน
คนที่คอยเอาใจใส่ดูแลเจ้านายของเขา
ก็จะได้รับรางวัล
19จิตใจสะท้อนให้เห็นตัวตนที่แท้จริง
เหมือนกับน้ำที่สะท้อนให้เห็นใบหน้า
20แดนคนตายและแดนพินาศไม่เคยอิ่ม
กิเลสของตาก็ไม่เคยอิ่มเหมือนกัน
21เบ้าหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของเงิน
เตาหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของทอง
คำสรรเสริญทำให้รู้ธาตุแท้ของคน
22ถึงจะเอาคนโง่ใส่ครก
แล้วตำด้วยสาก เหมือนตำเมล็ดข้าว
ความโง่ก็ยังไม่หลุดออกไปจากเขาอยู่ดี
23ให้รู้จักสภาพฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี
ให้เอาใจใส่ดูแลฝูงสัตว์เหล่านั้น
24เพราะความมั่งคั่งไม่อยู่ถาวรตลอดไป
และมงกุฎก็ไม่อยู่ตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน
25ให้ตัดหญ้าเอามาเป็นฟาง
แล้วหญ้าใหม่ก็จะขึ้นมาแทน
และให้ขึ้นไปเก็บเกี่ยวหญ้าบนเนินเขา
26แล้วเจ้าจะได้ตัดขนแกะมาทำเสื้อผ้า
เจ้าจะได้ขายแพะบางส่วนมาซื้อท้องทุ่ง
27เจ้าจะมีนมแพะเหลือเฟือ
เป็นอาหารของเจ้าและของครัวเรือนเจ้า
และมีอาหารเลี้ยงดูพวกสาวใช้ของเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 27: THA-ERV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International
สุภาษิต 27
27
1ไม่ต้องคุยโวถึงวันพรุ่งนี้
เพราะเจ้าไม่รู้ว่า
แต่ละวันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
2ให้คนอื่นเยินยอเจ้า ไม่ใช่จากปากของเจ้าเอง
ให้คนอื่นเยินยอ ไม่ใช่ออกมาจากริมฝีปากของเจ้าเอง
3หินนั้นหนัก ทรายก็แบกยาก
แต่การยุแหย่ของคนโง่ ก็หนักยิ่งกว่าสองสิ่งนั้นอีก
4ความโกรธนั้นโหดร้าย ทำลายได้เหมือนน้ำท่วม
แต่ใครจะทนต่อความอิจฉาริษยาได้
5การต่อว่ากันต่อหน้า
ก็ยังดีกว่าความรักที่ไม่แสดงออก
6บาดแผลที่เกิดจากเพื่อน
ก็มาจากความตั้งใจที่ดี
แต่รอยจูบมากมายของศัตรูนั้น ก็ไม่จริงใจ
7คนที่อิ่มตื้อ รังเกียจแม้แต่น้ำผึ้ง
แต่คนที่หิวจัด ของขมก็ว่าหวาน
8คนที่เร่ร่อนไปไกลบ้าน
ก็เหมือนกับนกบินร่อนไปห่างรัง
9น้ำหอมและเครื่องหอมให้ความสุขกับเจ้า
แต่คำแนะนำอันอ่อนหวานของเพื่อน
ทำให้เจ้าสุขใจยิ่งกว่าความคิดตัวเอง
10อย่าได้ทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า
หรือเพื่อนของพ่อเจ้า
เจ้าจะได้ไม่ต้องไปหาพี่น้องของเจ้าตอนที่เจ้าเจอปัญหา
เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล
11ลูกเอ๋ย ให้ฉลาดไว้ แล้วพ่อจะดีใจ
แล้วถ้ามีใครมาว่าพ่อ พ่อจะได้โต้ตอบไป
12คนที่ฉลาดหลักแหลมเห็นอันตราย
ก็หลบเข้าที่กำบัง
แต่คนที่อ่อนต่อโลก
ก็เดินเข้าไปและได้รับอันตราย
13หากเขามาค้ำประกันให้กับคนแปลกหน้า
ให้ยึดเสื้อผ้าของเขาเป็นเครื่องมัดจำ
หากเขาค้ำประกันให้กับคนต่างด้าว
ก็ให้ยึดเครื่องประกันของเขาไว้
14คนที่มาอวยพรให้กับเพื่อนบ้านของเขา
ด้วยเสียงอันดังตอนเช้ามืด
เพื่อนบ้านคงถือว่าเป็นคำสาปแช่ง
15ภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท
ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุดในวันที่ฝนตก
16จะหยุดยั้งเธอไว้ก็เหมือนพยายามหยุดยั้งลม
หรือพยายามกำน้ำมันด้วยมือ
17เหล็กลับเหล็กให้คมได้
คนก็ลับเพื่อนของเขาได้
18คนที่คอยดูแลต้นมะเดื่อ ก็ได้กินผลของมัน
คนที่คอยเอาใจใส่ดูแลเจ้านายของเขา
ก็จะได้รับรางวัล
19จิตใจสะท้อนให้เห็นตัวตนที่แท้จริง
เหมือนกับน้ำที่สะท้อนให้เห็นใบหน้า
20แดนคนตายและแดนพินาศไม่เคยอิ่ม
กิเลสของตาก็ไม่เคยอิ่มเหมือนกัน
21เบ้าหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของเงิน
เตาหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของทอง
คำสรรเสริญทำให้รู้ธาตุแท้ของคน
22ถึงจะเอาคนโง่ใส่ครก
แล้วตำด้วยสาก เหมือนตำเมล็ดข้าว
ความโง่ก็ยังไม่หลุดออกไปจากเขาอยู่ดี
23ให้รู้จักสภาพฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี
ให้เอาใจใส่ดูแลฝูงสัตว์เหล่านั้น
24เพราะความมั่งคั่งไม่อยู่ถาวรตลอดไป
และมงกุฎก็ไม่อยู่ตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน
25ให้ตัดหญ้าเอามาเป็นฟาง
แล้วหญ้าใหม่ก็จะขึ้นมาแทน
และให้ขึ้นไปเก็บเกี่ยวหญ้าบนเนินเขา
26แล้วเจ้าจะได้ตัดขนแกะมาทำเสื้อผ้า
เจ้าจะได้ขายแพะบางส่วนมาซื้อท้องทุ่ง
27เจ้าจะมีนมแพะเหลือเฟือ
เป็นอาหารของเจ้าและของครัวเรือนเจ้า
และมีอาหารเลี้ยงดูพวกสาวใช้ของเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
Bible League International