กิจการ 3
3
คนง่อยหายเดินได้
1ฝ่ายเปโตรกับโยฮันเมื่อกำลังขึ้นไปจะเข้าโบสถ์ในเวลาอธิษฐาน เป็นเวลาสามนาฬิกาหลังเที่ยง, 2มีคนหนึ่งเป็นง่อยตั้งแต่ครรภ์มารดา เขาหามมาวางไว้ริมประตูโบสถ์ซึ่งมีชื่อว่าประตุงามนั้นทุกวัน, เพื่อขอทานจากคนที่จะเข้าไปในโบสถ์. 3คนนั้นพอเห็นเปโตรกับโยฮันจะเข้าไปในโบสถ์ก็ขอทาน. 4ฝ่ายเปโตรกับโยฮันเพ่งดูเขานอกว่า, “จงดูเราเถิด.” 5คนขอทานนั้นได้เขม้นดูคิดว่าจะได้อะไรจากท่าน. 6แต่เปโตรได้กล่าวว่า, “เงินและทองเราไม่มี, แต่ซึ่งเรามีอยู่จะให้ท่าน, คือในพระนามแห่งพระเยซูคริสต์ชาวนาซาเร็ธ จงลุกขึ้นเดินไปเถิด.” 7แล้วเปโตรจับมือขวาของเขาพะยุงขึ้น และในทันใดนั้นเท้าและข้อเท้าของเขามีกำลัง, 8เขาจึงได้กะโดดยืนขึ้นเดินเข้าไปในโบสถ์ด้วยกันกับเปโตรและโยฮัน, เดินเต้นโลดสรรเสริญพระเจ้าไป. 9คนทั้งปวงได้เห็นเขาเดินสรรเสริญพระเจ้า, 10จึงรู้ว่าเป็นคนซึ่งเคยนั่งขอทานอยู่ที่ประตูงามแห่งโบสถ์นั้น เขาทั้งปวงจึงพากันมีความประหลาดอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะเหตุการณ์ที่เกิดแก่คนนั้น
เขาประหลาดใจเพราะคนง่อยหาย
11ฝ่ายคนง่อยที่หายนั้นเมื่อมือยังยึดเปโตรและโยฮันอยู่, บรรดาฝูงคนจึงไปหาท่านที่เฉลียงโบสถ์ ซึ่งเรียกว่าเฉลียงของซะโลโมด้วยความอัศจรรย์ใจยิ่งนัก. 12ครั้นเปโตรได้แลเห็นจึงกล่าวแก่คนทั้งหลายว่า, “ดูก่อนท่านชาติยิศราเอล, เหตุไฉนท่านพากันประหลาดใจด้วยคนนี้, ทั้งเขม้นดูเราทำไมเล่า, เหมือนหนึ่งเราได้ทำให้คนนี้เดินได้โดยฤทธิ์หรือความชอบธรรมของเราเอง? 13พระเจ้าของอับราฮาม, ยิศฮาคและยาโคบ, คือพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา ได้ทรงโปรดประทานพระเกียรติยศให้มีแก่พระเยซูพระบุตรของพระองค์ พระเยซูนั้นท่านทั้งหลายได้มอบไว้แล้ว, และได้ปฏิเสธพระองค์ต่อหน้าปีลาต เมื่อท่านตั้งใจจะปล่อยพระองค์ไป. 14แต่ท่านทั้งหลายได้ปฏิเสธพระองค์ซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์และชอบธรรม, และได้ขอให้ปล่อยผู้ฆ่าคนให้แก่ท่านทั้งหลาย, 15จึงได้ฆ่าพระองค์ผู้เป็นเจ้าชีวิตเสียแล้ว พระเจ้าได้ทรงโปรดให้พระองค์เป็นขึ้นมาอีก เราทั้งหลายเป็นพะยานถึงข้อนี้. 16โดยความเชื่อในพระนามของพระองค์ พระนามนั้นจึงได้ทรงทำให้คนนี้ซึ่งท่านทั้งหลายได้เห็นและรู้จักมีกำลังขึ้น คือความเชื่อซึ่งเป็นโดยพระองค์ ได้กระทำให้คนนี้หายปกติต่อหน้าท่านทั้งหลาย
17“พี่น้องทั้งหลาย, ข้าพเจ้าทราบว่าท่านทั้งหลายได้ทำการนั้นเพราะไม่มีความรู้, ทั้งคณะขุนนางของท่านก็ได้กระทำเหมือนกันด้วย. 18แต่ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นซึ่งพระเจ้าได้ทรงประกาศไว้ล่วงหน้าโดยปากของศาสดาพยากรณ์ทั้งหลายว่า พระคริสต์ของพระองค์ต้องทนทุกข์ทรมาน, พระองค์จงทรงให้สำเร็จตามเหตุเหล่านั้น. 19เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงหันกลับและตั้งใจเสียไหม่, เพื่อความผิดบาปของท่านจะได้ลบล้างเสีย เพื่อเวลาชื่นใจยินดีจะได้มาจากพระพักตรพระเจ้า 20เพื่อพระองค์จะได้ทรงใช้พระคริสต์ซึ่งกำหนดไว้แล้วมาเพื่อท่านทั้งหลายคือพระเยซู 21พระองค์นั้นสวรรค์จะต้องรับไว้จนเวลาเมื่อสิ่งสารพัตรจะตั้งขึ้นใหม่, ตามซึ่งพระเจ้าได้ตรัสไว้โดยปากบรรดาศาสดาพยากรณ์บริสุทธิ์ของพระองค์ตั้งแต่กาลโบราณมา. 22ที่จริงโมเซได้กล่าวไว้ว่า, พระองค์ซึ่งเป็นพระเจ้าของท่านทั้งหลายจะทรงโปรดประทานศาสดาพยากรณ์คนหนึ่ง เหมือนอย่างเราให้แก่ท่านจากจำพวกพี่น้องของท่าน ท่านทั้งหลายจงฟังผู้นั้นในสิ่งสารพัตรซึ่งพระองค์จะได้ตรัสแก่ท่าน. 23ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดไม่เชื่อฟังศาสดาพยากรณ์ผู้นั้น, เขาจะต้องถูกตัดขาดให้พินาศไปจากพลเมือง. 24บรรดาศาสดาพยากรณ์ผู้ที่ได้กล่าวแล้ว ตั้งแต่ซะมูเอลเป็นลำดับมาก็กล่าวถึงกาลครั้งนี้. 25ท่านทั้งหลายเป็นลูกหลานของศาสดาพยากรณ์นั้น, และของคำปฏิญาณซึ่งพระเจ้าได้ทรงตั้งไว้แก่บรรพบุรุษของท่าน, คือได้ตรัสแก่อับราฮามว่า, ‘ครอบครัวทั้งปวงทั่วแผ่นดินโลกจะได้ความสุขสำราญโดยเผ่าพันธุ์ของท่าน’. 26ครั้นพระเจ้าได้ทรงโปรดให้พระราชบุตรของพระองค์เป็นขึ้นแล้ว, จึงได้ทรงใช้พระบุตรนั้นมาอวยพระพรให้แก่ท่านทั้งหลายก่อน คือให้ท่านทั้งหลายทุกคนกลับจากบาปของตน.”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
กิจการ 3: TH1940
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
กิจการ 3
3
คนง่อยหายเดินได้
1ฝ่ายเปโตรกับโยฮันเมื่อกำลังขึ้นไปจะเข้าโบสถ์ในเวลาอธิษฐาน เป็นเวลาสามนาฬิกาหลังเที่ยง, 2มีคนหนึ่งเป็นง่อยตั้งแต่ครรภ์มารดา เขาหามมาวางไว้ริมประตูโบสถ์ซึ่งมีชื่อว่าประตุงามนั้นทุกวัน, เพื่อขอทานจากคนที่จะเข้าไปในโบสถ์. 3คนนั้นพอเห็นเปโตรกับโยฮันจะเข้าไปในโบสถ์ก็ขอทาน. 4ฝ่ายเปโตรกับโยฮันเพ่งดูเขานอกว่า, “จงดูเราเถิด.” 5คนขอทานนั้นได้เขม้นดูคิดว่าจะได้อะไรจากท่าน. 6แต่เปโตรได้กล่าวว่า, “เงินและทองเราไม่มี, แต่ซึ่งเรามีอยู่จะให้ท่าน, คือในพระนามแห่งพระเยซูคริสต์ชาวนาซาเร็ธ จงลุกขึ้นเดินไปเถิด.” 7แล้วเปโตรจับมือขวาของเขาพะยุงขึ้น และในทันใดนั้นเท้าและข้อเท้าของเขามีกำลัง, 8เขาจึงได้กะโดดยืนขึ้นเดินเข้าไปในโบสถ์ด้วยกันกับเปโตรและโยฮัน, เดินเต้นโลดสรรเสริญพระเจ้าไป. 9คนทั้งปวงได้เห็นเขาเดินสรรเสริญพระเจ้า, 10จึงรู้ว่าเป็นคนซึ่งเคยนั่งขอทานอยู่ที่ประตูงามแห่งโบสถ์นั้น เขาทั้งปวงจึงพากันมีความประหลาดอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะเหตุการณ์ที่เกิดแก่คนนั้น
เขาประหลาดใจเพราะคนง่อยหาย
11ฝ่ายคนง่อยที่หายนั้นเมื่อมือยังยึดเปโตรและโยฮันอยู่, บรรดาฝูงคนจึงไปหาท่านที่เฉลียงโบสถ์ ซึ่งเรียกว่าเฉลียงของซะโลโมด้วยความอัศจรรย์ใจยิ่งนัก. 12ครั้นเปโตรได้แลเห็นจึงกล่าวแก่คนทั้งหลายว่า, “ดูก่อนท่านชาติยิศราเอล, เหตุไฉนท่านพากันประหลาดใจด้วยคนนี้, ทั้งเขม้นดูเราทำไมเล่า, เหมือนหนึ่งเราได้ทำให้คนนี้เดินได้โดยฤทธิ์หรือความชอบธรรมของเราเอง? 13พระเจ้าของอับราฮาม, ยิศฮาคและยาโคบ, คือพระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเรา ได้ทรงโปรดประทานพระเกียรติยศให้มีแก่พระเยซูพระบุตรของพระองค์ พระเยซูนั้นท่านทั้งหลายได้มอบไว้แล้ว, และได้ปฏิเสธพระองค์ต่อหน้าปีลาต เมื่อท่านตั้งใจจะปล่อยพระองค์ไป. 14แต่ท่านทั้งหลายได้ปฏิเสธพระองค์ซึ่งเป็นผู้บริสุทธิ์และชอบธรรม, และได้ขอให้ปล่อยผู้ฆ่าคนให้แก่ท่านทั้งหลาย, 15จึงได้ฆ่าพระองค์ผู้เป็นเจ้าชีวิตเสียแล้ว พระเจ้าได้ทรงโปรดให้พระองค์เป็นขึ้นมาอีก เราทั้งหลายเป็นพะยานถึงข้อนี้. 16โดยความเชื่อในพระนามของพระองค์ พระนามนั้นจึงได้ทรงทำให้คนนี้ซึ่งท่านทั้งหลายได้เห็นและรู้จักมีกำลังขึ้น คือความเชื่อซึ่งเป็นโดยพระองค์ ได้กระทำให้คนนี้หายปกติต่อหน้าท่านทั้งหลาย
17“พี่น้องทั้งหลาย, ข้าพเจ้าทราบว่าท่านทั้งหลายได้ทำการนั้นเพราะไม่มีความรู้, ทั้งคณะขุนนางของท่านก็ได้กระทำเหมือนกันด้วย. 18แต่ว่าเหตุการณ์เหล่านั้นซึ่งพระเจ้าได้ทรงประกาศไว้ล่วงหน้าโดยปากของศาสดาพยากรณ์ทั้งหลายว่า พระคริสต์ของพระองค์ต้องทนทุกข์ทรมาน, พระองค์จงทรงให้สำเร็จตามเหตุเหล่านั้น. 19เหตุฉะนั้นท่านทั้งหลายจงหันกลับและตั้งใจเสียไหม่, เพื่อความผิดบาปของท่านจะได้ลบล้างเสีย เพื่อเวลาชื่นใจยินดีจะได้มาจากพระพักตรพระเจ้า 20เพื่อพระองค์จะได้ทรงใช้พระคริสต์ซึ่งกำหนดไว้แล้วมาเพื่อท่านทั้งหลายคือพระเยซู 21พระองค์นั้นสวรรค์จะต้องรับไว้จนเวลาเมื่อสิ่งสารพัตรจะตั้งขึ้นใหม่, ตามซึ่งพระเจ้าได้ตรัสไว้โดยปากบรรดาศาสดาพยากรณ์บริสุทธิ์ของพระองค์ตั้งแต่กาลโบราณมา. 22ที่จริงโมเซได้กล่าวไว้ว่า, พระองค์ซึ่งเป็นพระเจ้าของท่านทั้งหลายจะทรงโปรดประทานศาสดาพยากรณ์คนหนึ่ง เหมือนอย่างเราให้แก่ท่านจากจำพวกพี่น้องของท่าน ท่านทั้งหลายจงฟังผู้นั้นในสิ่งสารพัตรซึ่งพระองค์จะได้ตรัสแก่ท่าน. 23ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดไม่เชื่อฟังศาสดาพยากรณ์ผู้นั้น, เขาจะต้องถูกตัดขาดให้พินาศไปจากพลเมือง. 24บรรดาศาสดาพยากรณ์ผู้ที่ได้กล่าวแล้ว ตั้งแต่ซะมูเอลเป็นลำดับมาก็กล่าวถึงกาลครั้งนี้. 25ท่านทั้งหลายเป็นลูกหลานของศาสดาพยากรณ์นั้น, และของคำปฏิญาณซึ่งพระเจ้าได้ทรงตั้งไว้แก่บรรพบุรุษของท่าน, คือได้ตรัสแก่อับราฮามว่า, ‘ครอบครัวทั้งปวงทั่วแผ่นดินโลกจะได้ความสุขสำราญโดยเผ่าพันธุ์ของท่าน’. 26ครั้นพระเจ้าได้ทรงโปรดให้พระราชบุตรของพระองค์เป็นขึ้นแล้ว, จึงได้ทรงใช้พระบุตรนั้นมาอวยพระพรให้แก่ท่านทั้งหลายก่อน คือให้ท่านทั้งหลายทุกคนกลับจากบาปของตน.”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society