ลูกา 1

1มีหลายคนได้ลงมือเรียบเรียงเรื่องว่าด้วยข้อความเหล่านั้นซึ่งสำเร็จแล้วในท่ามกลางเราทั้งหลาย, 2ตามที่เขาผู้ได้เห็นกับตาเอาตั้งแต่ต้น และได้เป็นผู้ประกาศพระคำนั้นได้แสดงให้เรารู้. 3เหตุฉะนั้น, ท่านเธโอฟีโล ข้าพเจ้าเองก็ได้สืบเสาะถ้วนถี่ตั้งแต่ต้นมา, จึงได้เห็นดีที่จะเรียบเรียงเรื่องตามลำดับฝากให้ท่านด้วย, 4เพื่อท่านจะได้รู้แน่นอนด้วย คำสอนเหล่านั้นซึ่งท่านได้เรียนแล้ว

ปุโรหิตซะกาเรีย

5ในคราวเมื่อเฮโรดเป็นกษัตริย์ยูดาย, มีปุโรหิตคนหนึ่งชื่อซะคาเรียอยู่ในเวรอะบียา. ภรรยาของซะคาเรียชื่อเอลีซาเบ็ตอยู่ในตระกูลอาโรน. 6เขาทั้งสองเป็นคนชอบธรรมจำเพาะพระเจ้า, และประพฤติตามบัญญัติและศีลทั้งปวงของพระเจ้าไม่มีที่ติเลย. 7เขาไม่มีบุตร, เพราะว่านางเอลีซาเบ็ตเป็นหมัน, และเขาทั้งสองก็ชราแล้ว

ซะคาเรียได้เห็นนิมิตต์ในโบสถ์

8ครั้งหนึ่งเมื่อซะคาเรียอยู่เวรกำลังกระทำตามหน้าที่ปุโรหิตจำเพาะพระเจ้า, 9ท่านต้องเข้าไปเผาเครื่องหอมบูชาในโบสถ์ตามธรรมเนียมของปุโรหิต. 10ส่วนบรรดาประชาชนก็อธิษฐานอยู่ภายนอกในเวลาเผาเครื่องหอมนั้น. 11ทูตองค์หนึ่งของพระเจ้ามายืนปรากฏแก่ซะคาเรียเบื้องขวาแท่นเผาเครื่องหอมบูชา. 12เมื่อซะคาเรียเห็นก็ตกใจกลัว. 13แต่ทูตองค์นั้นจึงกล่าวแก่ท่านว่า. “ซะคาเรียเอ๋ย, อย่ากลัวเลยด้วยคำอธิษฐานของท่านได้ทรงฟังแล้ว. นางเอลีซาเบ็ตภรรยาของท่านจะมีบุตรเป็นชาย, และท่านจงตั้งชื่อบุตรนั้นว่าโยฮัน. 14ท่านจะมีความชื่นชมยินดี, และคนเป็นอันมากจะยินดีเพราะบุตรนั้นบังเกิดมา 15เพราะว่าเขาจะเป็นใหญ่จำเพาะพระเจ้า. เขาจะไม่กินน้ำองุ่นและเหล้าเลย, และจะประกอบไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ตั้งแต่ครรภ์มารดา. 16เขาจะนำให้ลูกยิศราเอลหลายคนหันกลับมาหาพระเจ้าของเขา. 17เขาจะนำหน้าพระองค์โดยแสดงอารมณ์และฤทธิ์เดชอย่างเอลียา. ให้บิดาทั้งหลายกลับคืนดีกับบุตร. และให้คนดื้อด้านกลับได้ปัญญาของคนชอบธรรม. เพื่อจัดเตรียมพลเมืองไว้ให้สมแก่พระเจ้า.” 18ซะคาเรียจึงทูลทูตสวรรค์ว่า. “ข้าพเจ้าจะรู้แน่ได้อย่างไร? เพราะข้าพเจ้าและภรรยาก็ชราแล้ว.” 19ฝ่ายทูตสวรรค์นั้นจึงตอบว่า. “เราคือฆับรีเอลซึ่งยืนอยู่จำเพาะพระเจ้า, และได้รับใช้ให้นำข่าวดีนี้มาแจ้งแก่ท่าน. ซึ่งจะให้ท่านชื่นชมยินดี. 20นี่แน่ะ. เพราะท่านมิได้เชื่อถ้อยคำของเราที่จะบังเกิดขึ้นตามกำหนด, ท่านจะเป็นใบ้จนถึงวันที่การณ์เหล่านี้จะสำเร็จ. 21ฝ่ายคนทั้งหลายที่คอยซะคาเรียก็ประหลาดใจเพราะท่านอยู่ในโบสถ์ช้านาน. 22เมื่อท่านออกมาแล้วก็พูดกับเขาไม่ได้. คนทั้งหลายจึงรู้ว่าท่านได้เห็นนิมิตต์ในโบสถ์, และท่านยังพะยักหน้าทำใบ้แก่เขา. 23เมื่อหมดเวรของท่านแล้วท่านก็กลับบ้าน

24ภายหลังนางเอลีซาเบ็ตภรรยาของท่านก็มีครรภ์. แล้วไปซ่อนตัวอยู่ห้าเดือนพูดว่า, 25“พระเจ้าได้กระทำเช่นนี้แก่ข้าพเจ้าในวันที่พระองค์ได้ทอดพระเนตรดู. เพื่อจะยกความอดสูของข้าพเจ้าที่มีอยู่ท่ามกลางคนทั้งปวงไปเสีย.”

สาวพรหมจารีมาเรีย

26เมื่อเดือนที่หก ทูตสวรรค์ฆับรีเอลนั้นได้รับใช้จากพระเจ้ามายังเมืองหนึ่งในมณฑลฆาลิลายชื่อนาซาเร็ธ. 27มาถึงสาวพรหมจารีคนหนึ่งที่ได้มั่นกันไว้กับชายคนหนึ่งชื่อโยเซฟเป็นเชื้อวงศ์ของดาวิด. สาวพรหมจารีนั้นชื่อมาเรีย 28ทูตสวรรค์มาถึงหญิงสาวพรหมจารีนั้นแล้วว่า. “จงจำเริญเถิด เธอเป็นที่ทรงโปรดปรานมาก ขอพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับเธอเถิด.” 29ฝ่ายมาเรียก็ตกตะลึงเพราะคำของทูตนั้น, และรำพึงว่า คำปราศรัยนั้นจะหมายว่าอะไร. 30แล้วทูตสวรรค์จึงกล่าวแก่นางว่า, “มาเรียเอ๋ย, อย่ากลัวเลย เพราะเธอเป็นที่ทรงโปรดปรานแล้ว. 31นี่แน่ะ. เธอจะตั้งครรภ์และคลอดบุตรชาย จงตั้งชื่อบุตรนั้นว่าเยซู. 32บุตรนั้นจะเป็นใหญ่, และจะได้ชื่อว่าเป็นบุตรของผู้สูงสุด. พระเจ้าจะประทานพระที่นั่งของดาวิดบิดาของท่านให้แก่ท่าน. 33และท่านจะครอบครองฟังศ์พันธุ์ของยาโคบสืบๆ ไปเป็นนิตย์ และแผ่นดินของท่านจะไม่รู้สิ้นสุดเลย.” 34ฝ่ายมาเรียทูลทูตสวรรค์นั้นว่า. “เหตุการณ์นั้นจะเป็นไปอย่างไรได้, เพราะข้าพเจ้ายังหาได้ร่วมกับชายไม่?” 35ทูตสวรรค์จึงตอบนางว่า. “พระวิญญาณบริสุทธิ์จะเสด็จลงมาบนเธอ, และฤทธิ์เดชของผู้สูงสุดจะสวมทับเธอ เหตุฉะนั้นองค์บริสุทธิ์ที่จะบังเกิดนั้นจะได้นามว่า เป็นพระบุตรของพระเจ้า. 36นี่แน่ะ. นางเอลีซาเบ็ต, ญาติของเธอถึงชราแล้วก็ยังจะมีบุตรเป็นชาย บัดนี้นางนั้นที่ถือว่าเป็นหมันก็มีครรภ์ได้หกเดือนแล้ว 37เพราะว่าไม่มีสิ่งหนึ่งสิ่งใดซึ่งพระเจ้าทรงกระทำไม่ได้.” 38ส่วนนางมาเรียจึงทูลว่า. “ดูเถิด, ข้าพเจ้าเป็นทาสีของพระเจ้า ขอให้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าตามคำของท่านเถิด.” แล้วทูตสวรรค์นั้นจึงไปจากนาง

นางมาเรียมาหานางเอลีซาเบ็ต

39คราวนั้นนางมาเรียจึงลุกขึ้นรีบไปยังแถบภูเขาถึงเมืองหนึ่งในแขวงยูดาย, 40แล้วเข้าไปในเรือนซะคาเรียทำความเคารพต่อนางเอลีซาเบ็ต. 41เมื่อนางเอลีซาเบ็ตได้ยินคำปราศรัยของนางมาเรีย, ทารกในครรภ์เขาก็ดิ้น และนางเอลีซาเบ็ตเต็มบริบูรณ์ไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ 42จึงร้องเสียงดังว่า. “ท่านได้รับพรท่ามกลางสตรีทั้งปวง. และทารกของท่านก็ได้รับพรด้วย 43เป็นไฉนมารดาองค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าได้มาหาข้าพเจ้า? 44เพราะนี่แน่ะ. พอเสียงปราศรัยของท่านเข้าหูข้าพเจ้า, ทารกในครรภ์ของข้าพเจ้าก็ดิ้นด้วยความยินดี. 45ความสุขมีแก่สตรีนั้นที่ได้เชื่อ. เพราะว่าคำซึ่งพระเจ้าได้ตรัสไว้กับเขาจะสำเร็จ.” 46นางมาเรียจึงว่า. “จิตต์ของข้าพเจ้าก็สรรเสริญพระเจ้า. 47และวิญญาณของข้าพเจ้าก็เกิดความยินดีในพระเจ้าผู้ช่วยใหรอดของข้าพเจ้า 48เพราะพระองค์ทรงเล็งเห็นฐานะอันยากต่ำแห่งทาสีของพระองค์เพราะนี่แหละ. ตั้งแต่นี้ไปคนทุกชั่วอายุจะเรียกข้าพเจ้าว่าผาสุก 49เพราะว่าผู้ทรงฤทธิ์ได้ทรงกระทำการใหญ่แก่ข้าพเจ้า. และพระนามของพระองค์ก็บริสุทธิ์. 50พระกรุณาของพระองค์มีแก่ผู้เกรงกลัวพระองค์ทุกชั่วอายุสืบๆ ไป. 51พระองค์ทรงสำแดงฤทธิ์ด้วยพระกรของพระองค์ พระองค์ทรงบันดาลให้คนมีใจเย่อหยิ่งแตกฉานซ่านเซ็นไป, 52พระองค์ทรงถอดเจ้านายจากพระที่นั่ง. และพระองค์ทรงยกผู้น้อยขึ้น. 53พระองค์ทรงโปรดให้คนอดอยากอิ่มด้วยสิ่งดี และทรงบันดาลให้คนมั่งมีไปมือเปล่า. 54พระองค์ได้ทรงช่วยยิศราเอลทาสของพระองค์, เพื่อเขาจะระลึกถึงความเมตตา 55ที่มีแก่อับราฮามและเผ่าพันธุ์ของท่านเป็นนิตย์, เหมือนพระองค์ได้ตรัสไว้แก่บรรพบุรุษของเรา.” 56นางมาเรียได้อาศัยอยู่กับนางเอลีซาเบ็ตประมาณสามเดือน, แล้วจึงกลับไปยังบ้านของตน

นางเอลีซาเบ็ตคลอดบุตรชายชื่อโยฮัน

57ครั้นเวลาซึ่งนางเอลีซาเบ็ตจะคลอดบุตรครบถ้วนแล้ว, นางก็คลอดบุตรเป็นชาย. 58เพื่อนบ้านและญาติพี่น้องของนางได้ยินว่า พระเจ้าได้ทรงสำแดงพระมหากรุณาแก่นาง เขาทั้งปวงก็พากันชื่นชมยินดีด้วย. 59ครั้นถึงวันที่แปดแล้ว, เขาก็พากันมาให้ทารกนั้นรับพิธีสุนัด และเขาจะให้ชื่อทารกว่าซะคาเรียตามชื่อบิดา. 60ฝ่ายมารดาจึงตอบว่า, “ไม่ใช่, แต่ต้องให้ชื่อว่าโยฮัน.” 61เขาพากันตอบว่า, “ไม่มีผู้ใดในพวกญาติของท่านที่มีชื่ออย่างนั้น.” 62แล้วเขาจึงใช้ใบ้กับบิดาถามว่า ท่านอยากจะให้บุตรนั้นชื่ออะไร. 63บิดาจึงขอกะดานชะนวนมาเขียนว่า, “ชื่อของบุตรคือโยฮัน.” คนทั้งหลายก็ประหลาดใจนัก. 64ในทันใดนั้นปากและลิ้นของท่านก็คืนดีอีก, แล้วท่านกล่าวสรรเสริญพระเจ้า. 65คนทั้งปวงที่อยู่แวดล้อมนั้นก็บังเกิดความกลัว และเหตุการณ์ทั้งปวงนั้นก็เลื่องลือไปทั่วแถบภูเขามณฑลยูดาย. 66บรรดาคนที่ได้ยินก็จดจำไว้ในใจและว่า, “ทารกนั้นจะเป็นอย่างไรหนอ?” ด้วยว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าอยู่กับเขา

ซะคาเรียสรรเสริญพระเจ้า

67ฝ่ายซะคาเรียผู้เป็นบิดาประกอบไปด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์, แล้วได้ทำนายว่า, 68“จงสรรเสริญพระเจ้าของพวกยิศราเอล, ด้วยว่าพระองค์ได้ทรงเยี่ยมเยียนและช่วยไถ่พลเมืองของพระองค์, 69และได้ทรงประทานผู้มีฤทธิ์มา ในวงศ์ของดาวิดผู้ทาสของพระองค์ให้เป็นที่รอดแก่เรา, 70เหมือนพระองค์ได้ตรัสไว้ตั้งแต่เดิมสร้างโลก โดยปากของบรรดาศาสดาพยากรณ์บริสุทธิ์ของพระองค์ 71ว่า, เราจะรอดพ้นจากพวกศัตรูของเรา, และพ้นจากมือคนทั้งปวงที่ชังเรา 72จะทรงสำแดงพระกรุณาแก่บรรพบุรุษของเรา, และทรงระลึกถึงคำสัญญาบริสุทธิ์ของพระองค์ 73และคำปฏิญาณซึ่งพระองค์ได้ทรงกระทำไว้แก่อับราฮามบิดาของเราว่า, 74เมื่อเราพันจากมือศัตรูทั้งหลายของเราแล้ว. จะทรงโปรดให้เราได้ปฏิบัติพระองค์ปราศจากความกลัว. 75ด้วยใจสัตย์ซื่อและด้วยความชอบธรรมจำเพาะพระพักตรพระองค์ตลอดชีวิตของเรา. 76ท่านทารกเอ๋ย, เขาจะเรียกท่านว่าเป็นศาสดาพยากรณ์ของผู้สูงสุด เพราะว่าท่านจะนำหน้าองค์พระผู้เป็นเจ้า และจัดเตรียมมรคาของพระองค์ไว้, 77เพื่อจะให้พลเมืองของพระองค์รู้ถึงความรอดที่จะทรงโปรดยกความผิดทั้งหลายของเขา. 78โดยพระทัยเมตตากรุณาแห่งพระเจ้าของเรา, แสงอรุณจากที่สูงได้มาเยี่ยมเยียนเรา. 79จะส่องสว่างแก่คนทั้งหลายผู้อยู่ในที่มืด. และแก่ผู้ที่นั่งอยู่ในเงาแห่งความมรณา, เพื่อจะนำเท้าของเราไปในทางแห่งความสุขสำราญ.” 80ฝ่ายทารกนั้นก็ได้เจริญวัยขึ้น, และวิญญาณจิตต์ก็มีกำลังทวีขึ้น ท่านไปอาศัยอยู่ในป่าจนถึงวันที่ท่านจะได้มาปรากฏแก่พวกยิศราเอล

ที่ได้เลือกล่าสุด:

ลูกา 1: TH1940

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก