อิสยาห์ 23
23
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองไทระและไซดอน
1คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองไทระ
โอ เรือแห่งเมืองทาร์ชิชเอ๋ย เจ้าร้องไห้ฟูมฟายเถิด
เพราะเมืองไทระพังทลายสิ้นแล้ว
ปราศจากบ้านเรือนและท่าเรือ
สิ่งดังกล่าวถูกเผยให้ทราบจากไซปรัส
2จงหยุดนิ่งเถิด โอ ชาวเมืองที่อาศัยอยู่ใกล้ทะเลเอ๋ย
พ่อค้าของเมืองไซดอนที่เดินเรือทะเลได้ทำให้ท่านมีอย่างบริบูรณ์
3รายได้จากการเดินเรือของท่าน
ซึ่งมาจากเมล็ดข้าวของชิโหร์
เป็นผลเก็บเกี่ยวที่ได้จากแม่น้ำไนล์
ท่านเป็นพ่อค้าของบรรดาประชาชาติ
4โอ ไซดอนเอ๋ย จงอับอายเถิด เพราะทะเลได้พูดแล้ว
หลักอันแข็งแกร่งแห่งทะเลพูดว่า
“เราไม่ได้เจ็บครรภ์หรือให้กำเนิด
เราไม่ได้อุ้มชูชายหนุ่ม
หรือเลี้ยงดูหญิงสาว”
5เมื่ออียิปต์ทราบข่าวเกี่ยวกับไทระ
พวกเขาจะเจ็บปวดที่ได้ยินรายงาน
6เรือทั้งหลายควรจะแล่นกลับไปยังทาร์ชิช
โอ ชาวเมืองที่อาศัยอยู่ใกล้ทะเลเอ๋ย จงร้องไห้ฟูมฟายเถิด
7นี่คือเมืองรื่นเริงของท่านหรือ
เมืองที่ก่อตั้งมานานแล้ว
และชาวเมืองได้ไปตั้งหลักแหล่ง
ที่แดนไกลหรือ
8ใครวางแผนการกล่าวโทษเมืองไทระ
ซึ่งเป็นผู้แจกมงกุฎ
มีพวกพ่อค้าระหว่างชาติที่เป็นผู้นำ
มีพวกพ่อค้าภายในอาณาจักรผู้มีเกียรติในแผ่นดิน
9 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้วางแผนการนี้
เพื่อทำให้ความภูมิใจในความสูงศักดิ์ลดลง
เพื่อหลู่เกียรติแห่งความมีเกียรติทั้งหลายของแผ่นดินโลก
10โอ ธิดาแห่งทาร์ชิชเอ๋ย
จงข้ามแผ่นดินของท่านไปอย่างข้ามแม่น้ำไนล์
ไม่มีการยับยั้งอีกต่อไปแล้ว
11พระองค์ยื่นมือของพระองค์ไปที่ทะเล
พระองค์ทำให้อาณาจักรสั่นไหว
พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาเกี่ยวกับคานาอันว่า
พระองค์จะทำให้หลักอันแข็งแกร่งพินาศไป
12และพระองค์กล่าวดังนี้ว่า
“เจ้าจะไม่รื่นเริงอีกต่อไป
โอ ธิดาพรหมจารีผู้ถูกบีบบังคับแห่งไซดอน
จงลุกขึ้น จงข้ามทะเลไปยังไซปรัส
แม้แต่ที่นั่นเจ้าก็จะไม่ได้หยุดพัก”
13จงดูแผ่นดินของชาวเคลเดีย ไม่มีคนพวกนี้อยู่อีกแล้ว ชาวอัสซีเรียได้ทำให้ที่ของพวกเขาเป็นที่อยู่ของสัตว์ในทะเลทราย พวกเขาก่อเชิงเทินให้สูงขึ้น และริบวังจนเกลี้ยง พวกเขาทำให้เมืองเป็นซากปรักหักพัง
14โอ เรือแห่งทาร์ชิชเอ๋ย จงร้องไห้ฟูมฟายเถิด
เพราะหลักอันแข็งแกร่งของท่านพินาศแล้ว
15ในวันนั้น คนจะลืมไทระไปนานถึง 70 ปี คือนานเท่าช่วงชีวิตของกษัตริย์ท่านหนึ่ง หลังจาก 70 ปีแล้ว สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับไทระก็เหมือนกับเพลงของหญิงแพศยาคือ
16“โอ หญิงแพศยาที่คนลืม
จงหยิบพิณเล็กไป เดินผ่านเข้าไปในเมือง
เล่นเพลงให้ไพเราะ ร้องเพลงของเจ้ามากๆ
เพื่อคนจะนึกถึงเจ้าบ้าง”
17หลังจาก 70 ปี พระผู้เป็นเจ้าจะมาหาเพื่อพิจารณาเมืองไทระ และเมืองนั้นจะกลับไปรับจ้างเช่นหญิงแพศยาอีก และจะร่านหาบรรดาอาณาจักรในโลกบนแผ่นดิน 18ผลกำไรและรายได้ของหญิงแพศยาจะถูกมอบแด่พระผู้เป็นเจ้า และจะไม่ถูกสะสมหรือกักตุนไว้ แต่สินค้าของเมืองจะเป็นเสบียงอาหารอันอุดม และเป็นเสื้อผ้าชั้นดีสำหรับบรรดาผู้ที่รับใช้ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 23: NTV
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
New Thai Version Foundation
อิสยาห์ 23
23
คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองไทระและไซดอน
1คำพยากรณ์เกี่ยวกับเมืองไทระ
โอ เรือแห่งเมืองทาร์ชิชเอ๋ย เจ้าร้องไห้ฟูมฟายเถิด
เพราะเมืองไทระพังทลายสิ้นแล้ว
ปราศจากบ้านเรือนและท่าเรือ
สิ่งดังกล่าวถูกเผยให้ทราบจากไซปรัส
2จงหยุดนิ่งเถิด โอ ชาวเมืองที่อาศัยอยู่ใกล้ทะเลเอ๋ย
พ่อค้าของเมืองไซดอนที่เดินเรือทะเลได้ทำให้ท่านมีอย่างบริบูรณ์
3รายได้จากการเดินเรือของท่าน
ซึ่งมาจากเมล็ดข้าวของชิโหร์
เป็นผลเก็บเกี่ยวที่ได้จากแม่น้ำไนล์
ท่านเป็นพ่อค้าของบรรดาประชาชาติ
4โอ ไซดอนเอ๋ย จงอับอายเถิด เพราะทะเลได้พูดแล้ว
หลักอันแข็งแกร่งแห่งทะเลพูดว่า
“เราไม่ได้เจ็บครรภ์หรือให้กำเนิด
เราไม่ได้อุ้มชูชายหนุ่ม
หรือเลี้ยงดูหญิงสาว”
5เมื่ออียิปต์ทราบข่าวเกี่ยวกับไทระ
พวกเขาจะเจ็บปวดที่ได้ยินรายงาน
6เรือทั้งหลายควรจะแล่นกลับไปยังทาร์ชิช
โอ ชาวเมืองที่อาศัยอยู่ใกล้ทะเลเอ๋ย จงร้องไห้ฟูมฟายเถิด
7นี่คือเมืองรื่นเริงของท่านหรือ
เมืองที่ก่อตั้งมานานแล้ว
และชาวเมืองได้ไปตั้งหลักแหล่ง
ที่แดนไกลหรือ
8ใครวางแผนการกล่าวโทษเมืองไทระ
ซึ่งเป็นผู้แจกมงกุฎ
มีพวกพ่อค้าระหว่างชาติที่เป็นผู้นำ
มีพวกพ่อค้าภายในอาณาจักรผู้มีเกียรติในแผ่นดิน
9 พระผู้เป็นเจ้าจอมโยธาได้วางแผนการนี้
เพื่อทำให้ความภูมิใจในความสูงศักดิ์ลดลง
เพื่อหลู่เกียรติแห่งความมีเกียรติทั้งหลายของแผ่นดินโลก
10โอ ธิดาแห่งทาร์ชิชเอ๋ย
จงข้ามแผ่นดินของท่านไปอย่างข้ามแม่น้ำไนล์
ไม่มีการยับยั้งอีกต่อไปแล้ว
11พระองค์ยื่นมือของพระองค์ไปที่ทะเล
พระองค์ทำให้อาณาจักรสั่นไหว
พระผู้เป็นเจ้าได้บัญชาเกี่ยวกับคานาอันว่า
พระองค์จะทำให้หลักอันแข็งแกร่งพินาศไป
12และพระองค์กล่าวดังนี้ว่า
“เจ้าจะไม่รื่นเริงอีกต่อไป
โอ ธิดาพรหมจารีผู้ถูกบีบบังคับแห่งไซดอน
จงลุกขึ้น จงข้ามทะเลไปยังไซปรัส
แม้แต่ที่นั่นเจ้าก็จะไม่ได้หยุดพัก”
13จงดูแผ่นดินของชาวเคลเดีย ไม่มีคนพวกนี้อยู่อีกแล้ว ชาวอัสซีเรียได้ทำให้ที่ของพวกเขาเป็นที่อยู่ของสัตว์ในทะเลทราย พวกเขาก่อเชิงเทินให้สูงขึ้น และริบวังจนเกลี้ยง พวกเขาทำให้เมืองเป็นซากปรักหักพัง
14โอ เรือแห่งทาร์ชิชเอ๋ย จงร้องไห้ฟูมฟายเถิด
เพราะหลักอันแข็งแกร่งของท่านพินาศแล้ว
15ในวันนั้น คนจะลืมไทระไปนานถึง 70 ปี คือนานเท่าช่วงชีวิตของกษัตริย์ท่านหนึ่ง หลังจาก 70 ปีแล้ว สิ่งที่จะเกิดขึ้นกับไทระก็เหมือนกับเพลงของหญิงแพศยาคือ
16“โอ หญิงแพศยาที่คนลืม
จงหยิบพิณเล็กไป เดินผ่านเข้าไปในเมือง
เล่นเพลงให้ไพเราะ ร้องเพลงของเจ้ามากๆ
เพื่อคนจะนึกถึงเจ้าบ้าง”
17หลังจาก 70 ปี พระผู้เป็นเจ้าจะมาหาเพื่อพิจารณาเมืองไทระ และเมืองนั้นจะกลับไปรับจ้างเช่นหญิงแพศยาอีก และจะร่านหาบรรดาอาณาจักรในโลกบนแผ่นดิน 18ผลกำไรและรายได้ของหญิงแพศยาจะถูกมอบแด่พระผู้เป็นเจ้า และจะไม่ถูกสะสมหรือกักตุนไว้ แต่สินค้าของเมืองจะเป็นเสบียงอาหารอันอุดม และเป็นเสื้อผ้าชั้นดีสำหรับบรรดาผู้ที่รับใช้ ณ เบื้องหน้าพระผู้เป็นเจ้า
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
New Thai Version Foundation