เยเรมีย์ 7:9-34

เยเรมีย์ 7:9-34 NTV

พวก​เจ้า​ขโมย ฆ่า ผิด​ประเวณี พูด​เท็จ​ใน​คำ​สาบาน เผา​เครื่อง​หอม​แก่​เทพเจ้า​บาอัล ไป​ติดตาม​บรรดา​เทพเจ้า ซึ่ง​เจ้า​ไม่​เคย​รู้จัก แล้ว​เจ้า​มา​ยืน​ต่อ​หน้า​เรา​ใน​ตำหนัก​นี้ ซึ่ง​ได้​รับ​เรียก​ว่า​เป็น​ของ​เรา และ​พวก​เจ้า​พูด​ว่า ‘พวก​เรา​ปลอดภัย’ แต่​ก็​ยัง​กระทำ​สิ่ง​ที่​น่า​รังเกียจ​เหล่า​นี้​ต่อ​ไป​อีก​อย่าง​นั้น​หรือ ตำหนัก​อัน​เป็น​ที่​นมัสการ​เรา​นี้ ได้​รับ​เรียก​ว่า​เป็น​ของ​เรา กลาย​เป็น​ถ้ำ​โจร​ใน​สายตา​ของ​เจ้า​หรือ ดู​เถิด เรา​เอง​ได้​เห็น​ว่า​เป็น​เช่น​นั้น​แล้ว” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นั้น “บัดนี้​เจ้า​จง​ไป​ยัง​สถาน​ที่​ของ​เรา​ใน​เมือง​ชิโลห์ ซึ่ง​ใน​ตอน​แรก​ชื่อ​ของ​เรา​อยู่​ที่​นั่น และ​ไป​ดู​ว่า​เรา​ได้​ทำ​อะไร​ต่อ​สถาน​ที่​นั้น​เนื่องจาก​ความ​ชั่ว​ของ​อิสราเอล​ชน​ชาติ​ของ​เรา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า และ​บัดนี้ เป็น​เพราะ​พวก​เจ้า​ได้​กระทำ​สิ่ง​เหล่า​นี้ และ​เรา​ก็​ได้​พูด​กับ​พวก​เจ้า​เสมอ​มา แต่​เจ้า​ก็​ไม่​ยอม​ฟัง เมื่อ​เรา​เรียก​เจ้า เจ้า​ก็​ไม่​ตอบ ฉะนั้น เรา​จะ​กระทำ​ต่อ​ตำหนัก​ซึ่ง​ได้​รับ​เรียก​ว่า​เป็น​ของ​เรา และ​เป็น​ที่​เจ้า​ไว้​วางใจ และ​จะ​กระทำ​ต่อ​สถาน​ที่​ซึ่ง​เรา​มอบ​ให้​แก่​เจ้า​และ​แก่​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า ดัง​ที่​เรา​ได้​กระทำ​ต่อ​ชิโลห์ และ​เรา​จะ​ขับไล่​พวก​เจ้า​ไป​ให้​พ้น​หน้า​เรา อย่าง​ที่​เรา​ขับ​ไล่​บรรดา​ญาติ​พี่​น้อง​ของ​เจ้า คือ​เชื้อสาย​ของ​เอฟราอิม​ทุก​คน ส่วน​เจ้า​เอง เยเรมีย์ จง​อย่า​อธิษฐาน​ให้​คน​เหล่า​นี้ หรือ​ส่ง​เสียง​ร้อง​หรือ​อธิษฐาน​ให้​พวก​เขา และ​อย่า​อธิษฐาน​ต่อ​เรา​แทน​พวก​เขา เพราะ​เรา​จะ​ไม่​ฟัง​เจ้า เจ้า​ไม่​เห็น​หรือ​ว่า พวก​เขา​กำลัง​ทำ​อะไร​ใน​เมือง​ของ​ยูดาห์​และ​ที่​ถนน​ของ​เยรูซาเล็ม พวก​เด็กๆ รวบ​รวม​กิ่ง​ไม้ พ่อๆ ก็​ติด​ไฟ พวก​ผู้​หญิง​นวด​แป้ง​เพื่อ​ทำ​ขนม​ให้​ราชินี​แห่ง​สวรรค์ และ​พวก​เขา​ริน​เครื่อง​ดื่ม​บูชา​แก่​ปวง​เทพเจ้า​เพื่อ​จะ​ยั่ว​โทสะ​เรา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า เรา​น่ะ​หรือ​ที่​พวก​เขา​ยั่ว​โทสะ ไม่​ใช่​พวก​เขา​หรอก​หรือ​ที่​ทำ​ให้​อับอาย​กัน​เอง พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า ฉะนั้น ดู​เถิด ความ​กริ้ว​และ​การ​ลง​โทษ​ของ​เรา​จะ​หลั่ง​ลง​บน​ที่​แห่ง​นี้ บน​มนุษย์​และ​สัตว์​ป่า บน​ต้น​ไม้​ใน​ไร่​นา​และ​ผล​ที่​ได้​จาก​พื้นดิน มัน​จะ​ลุก​ไหม้​และ​ไม่​มี​ใคร​ดับ​มัน​ได้” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​กล่าว​ดังนี้ “จง​ใช้​เครื่อง​สักการะ​ของ​เจ้า​กับ​สัตว์​ที่​ใช้​เผา​เป็น​ของ​ถวาย แล้ว​พวก​เจ้า​ก็​กิน​เนื้อ​สัตว์​เอง​ด้วย​เลย เพราะ​ใน​วัน​ที่​เรา​นำ​พวก​เขา​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์ เรา​ไม่​ได้​บอก​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า หรือ​บัญชา​พวก​เขา​เรื่อง​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​และ​เครื่อง​สักการะ​บูชา แต่​คำ​บัญชา​ที่​เรา​สั่ง​พวก​เขา​ก็​คือ ‘จง​เชื่อ​ฟัง​เรา และ​เรา​จะ​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​พวก​เจ้า และ​พวก​เจ้า​จะ​เป็น​ชน​ชาติ​ของ​เรา และ​จง​ดำเนิน​ใน​ทุก​วิถี​ทาง​ที่​เรา​บัญชา​เจ้า เพื่อ​ทุก​สิ่ง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​กับ​พวก​เจ้า’ แต่​พวก​เขา​ไม่​ฟัง​และ​ไม่​แม้​แต่​จะ​เงี่ย​หู​ฟัง แต่​ดำเนิน​ใน​วิถี​ทาง​ของ​พวก​เขา​เอง และ​จิตใจ​อัน​ชั่วร้าย​ซึ่ง​มี​แต่​ความ​ดื้อรั้น พวก​เขา​เดิน​ถอย​หลัง​แทน​ที่​จะ​เดิน​หน้า นับ​ตั้งแต่​วัน​ที่​บรรพบุรุษ​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้ วัน​แล้ว​วัน​เล่า เรา​ได้​ให้​บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ซึ่ง​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​เรา​ทุก​คน​มา​ยัง​พวก​เขา​อย่าง​ไม่​หยุด​ยั้ง แต่​พวก​เขา​ก็​ยัง​ไม่​ยอม​ฟัง​เรา​หรือ​แม้​แต่​จะ​เงี่ย​หู​ฟัง แต่​กลับ​หัว​แข็ง พวก​เขา​ประพฤติ​เลวร้าย​ยิ่ง​กว่า​บรรพบุรุษ​ของ​พวก​เขา​เสีย​อีก ฉะนั้น เจ้า​จะ​ไป​พูด​ให้​พวก​เขา​ฟัง แต่​พวก​เขา​จะ​ไม่​ฟัง​เจ้า เจ้า​จะ​ร้อง​เรียก​พวก​เขา แต่​เขา​จะ​ไม่​ตอบ​เจ้า และ​เจ้า​จง​พูด​กับ​พวก​เขา​ว่า ‘นี่​เป็น​ประชา​ชาติ​ที่​ไม่​เชื่อ​ฟัง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​พวก​เขา และ​ไม่​ยอม​รับ​การ​สั่ง​สอน เขา​ไม่​มี​ความ​จริง​อยู่​อีก​แล้ว มัน​ถูก​ตัด​ออก​จาก​ริม​ฝีปาก​ของ​พวก​เขา จง​ตัด​ผม​ของ​เจ้า​และ​โยน​ทิ้ง​ไป ร้อง​คร่ำครวญ​ที่​เนิน​เขา​สูง เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ปฏิเสธ และ​ทอดทิ้ง​ยุค​ที่​พระ​องค์​กริ้ว’” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้ “เพราะ​บรรดา​บุตร​แห่ง​ยูดาห์​ได้​กระทำ​ความ​ชั่ว​ใน​สายตา​ของ​เรา พวก​เขา​ได้​ตั้ง​สิ่ง​ที่​น่าชัง​ของ​พวก​เขา​ไว้​ใน​ตำหนัก​ซึ่ง​ได้​รับ​เรียก​ว่า​เป็น​ของ​เรา และ​ทำ​ให้​ที่​นั้น​เป็น​มลทิน และ​พวก​เขา​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​ที่​สถาน​บูชา​บน​ภูเขา​สูง​แห่ง​โทเฟท ซึ่ง​อยู่​ใน​หุบเขา​แห่ง​บุตร​ของ​ฮินโนม ใช้​ไฟ​เผา​บรรดา​บุตร​ชาย​บุตร​หญิง ซึ่ง​เรา​ไม่​ได้​บัญชา​ให้​ทำ หรือ​แม้​แต่​จะ​คิด ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า ดู​เถิด ใกล้​จะ​ถึง​เวลา​ที่​จะ​ไม่​มี​ชื่อ​ว่า โทเฟท อีก​แล้ว หรือ​หุบเขา​แห่ง​บุตร​ของ​ฮินโนม แต่​จะ​เป็น​หุบเขา​แห่ง​การ​ประหาร เพราะ​พวก​เขา​จะ​ฝัง​ศพ​ใน​โทเฟท เพราะ​ไม่​มี​ที่​อื่น​จะ​ฝัง และ​ศพ​คน​ตาย​ของ​คน​เหล่า​นี้​จะ​เป็น​อาหาร​ของ​พวก​นก​ใน​อากาศ และ​ของ​สัตว์ป่า​บน​แผ่นดิน และ​จะ​ไม่​มี​ใคร​ทำ​ให้​พวก​สัตว์​ตกใจ​หนี​ไป และ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เสียง​ยินดี​และ​เบิกบาน​ใจ เสียง​ของ​เจ้าบ่าว​และ​เจ้าสาว​ใน​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์​และ​ที่​ถนน​ของ​เยรูซาเล็ม​ยุติ​ลง เพราะ​แผ่นดิน​จะ​กลาย​เป็น​ที่​ร้าง