ลูกา 15:17-24

เขา​จึง​ได้​รู้​สำนึก​ตัว​และ​กล่าว​ว่า ‘ผู้​รับจ้าง​ของ​พ่อ​เรา​มี​จำนวน​มาก​เพียง​ไร​ที่​มี​อาหาร​เหลือ​กิน เรา​เอง​กำลัง​อดตาย​อยู่​ที่​นี่ เรา​จะ​เดิน​ทาง​กลับ​ไป​หา​พ่อ แล้ว​สารภาพ​ผิด​กับ​พ่อ​ว่า ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​บาป​ต่อ​สวรรค์​และ​ต่อ​ท่าน ข้าพเจ้า​ไม่​สมควร​ที่​จะ​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป ช่วย​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​เป็น​ผู้​รับจ้าง​คน​หนึ่ง​ของ​ท่าน​เถิด’ เขา​จึง​รีบ​รุด​เดิน​ทาง​กลับ​ไป​หา​พ่อ​ใน​บัดนั้น เมื่อ​พ่อ​เห็น​เขา​เดิน​มา​แต่​ไกล เกิด​ความ​สงสาร​ยิ่ง​จึง​วิ่ง​ไป​โอบ​คอ​และ​จูบ​แก้ม​ลูก ลูก​ชาย​พูด​กับ​พ่อ​ว่า ‘พ่อ​ท่าน ข้าพเจ้า​ได้​กระทำ​บาป​ต่อ​สวรรค์​และ​ต่อ​ท่าน และ​ไม่​สมควร​ที่​จะ​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป’ แต่​พ่อ​พูด​กับ​พวก​คน​รับใช้​ว่า ‘เร็วๆ เอา​เสื้อ​คลุม​ที่​ดี​ที่​สุด ทั้ง​แหวน​และ​รองเท้า​มา​สวม​ให้​เขา​เสีย​ด้วย ฆ่า​ลูก​โค​อ้วนๆ เอา​มา​เลี้ยง​ฉลอง​กัน​ให้​สนุก​เถิด เพราะ​ว่า​ลูก​ชาย​ของ​เรา​คน​นี้​ตาย​ไป​แล้ว กลับ​มี​ชีวิต​ขึ้น​มา​อีก เขา​หาย​ไป​และ​เรา​ก็​พบ​แล้ว’ ดังนั้น​งาน​ฉลอง​จึง​ได้​เริ่ม​ขึ้น