สุภาษิต 31

31
คำ​พูด​ของ​กษัตริย์​เลมูเอล
1คำ​พูด​ของ​กษัตริย์​เลมูเอล เป็น​คำ​พยากรณ์​ที่​มารดา​ของ​ท่าน​สอน​ไว้​คือ
2“รู้​ไหม ลูก​แม่​เอ๋ย รู้​ไหม ลูก​ที่​เกิด​จาก​ท้อง​ของ​เรา
รู้​ไหม ลูก​ที่​เกิด​จาก​คำ​สัญญา
3อย่า​มอบ​กำลัง​ของ​เจ้า​ให้​แก่​เหล่า​สตรี
อย่า​มอบ​วิถี​ทาง​ของ​เจ้า​แก่​พวก​ทำลาย​บรรดา​กษัตริย์
4เหล้า​องุ่น​ไม่​ใช่​เครื่อง​ดื่ม​สำหรับ​กษัตริย์ โอ เลมูเอล​เอ๋ย
บรรดา​กษัตริย์​ไม่​ควร​ดื่ม​เหล้า​องุ่น
และ​ไม่​เหมาะ​สม​ที่​ผู้​นำ​จะ​ดื่ม​สุรา
5เพราะ​เกรง​ว่า​เมื่อ​ดื่ม​แล้ว​จะ​ลืม​ว่า​ได้​สั่ง​อะไร​ออก​ไป​บ้าง
และ​ละเมิด​สิทธิ​ของ​บรรดา​ผู้​มี​ความ​ทุกข์
6จง​ให้​สุรา​แก่​คน​ที่​กำลัง​จะ​ตาย
และ​เหล้า​องุ่น​แก่​พวก​ที่​มี​จิตใจ​บอบช้ำ
7ให้​พวก​เขา​ดื่ม​เพื่อ​ลืม​ความ​ทุกข์ยาก
และ​จำ​ความ​ทุกข์​ไม่​ได้​อีก​เลย
8จง​เปิด​ปาก​ของ​เจ้า​เพื่อ​ปกป้อง​คน​ที่​พูด​ปกป้อง​ตัว​เอง​ไม่​ได้
เพื่อ​สิทธิ​ของ​ทุก​คน​ที่​ถูก​ทอดทิ้ง
9จง​เปิด​ปาก​ของ​เจ้า จง​ตัดสิน​ความ​ด้วย​ความ​ชอบธรรม
จง​รักษา​สิทธิ​ของ​คน​มี​ความ​ทุกข์​และ​คน​ยากไร้​ให้​คง​อยู่”
ภรรยา​ผู้​แข็งขัน
10ใคร​จะ​หา​ภรรยา​ผู้​ประเสริฐ​ได้
เธอ​มี​ค่า​เกิน​กว่า​เพชร​พลอย
11สามี​ไว้ใจ​ใน​ตัว​เธอ​เป็น​ที่​สุด
และ​เขา​จะ​ไม่​ขาด​ประโยชน์​เลย
12เธอ​ปฏิบัติ​ต่อ​เขา​ด้วย​ความ​ดี
ไม่​มี​ภัย​ตลอด​ชั่วชีวิต
13เธอ​เสาะ​หา​ขน​แกะ​และ​ป่าน
แล้ว​ลงมือ​ทำงาน​ด้วย​ความ​ยินดี
14เธอ​เปรียบ​ได้​กับ​เรือ​สินค้า
นำ​ของ​กิน​มา​จาก​แดน​ไกล
15เธอ​ตื่น​นอน​ตั้งแต่​ฟ้า​ยัง​มืด
และ​จัด​หา​อาหาร​ให้​ครอบครัว
อีก​ทั้ง​หา​งาน​ให้​พวก​สาว​ใช้​ทำ
16เธอ​เสาะหา​ที่​ดิน​ได้​ก็​ซื้อ​ไว้
เธอ​ปลูก​สวน​องุ่น​ได้​ก็​จาก​น้ำพัก​น้ำแรง​ของ​ตน​เอง
17เธอ​รวบ​รวม​พลัง​ให้​พร้อม
และ​แขน​ก็​แข็งแรง
18เธอ​เข้าใจ​ว่า​การ​ค้า​ของ​เธอ​ได้​ผล​กำไร​ดี
ตะเกียง​ของ​เธอ​ไม่​ดับ​ใน​ยาม​ค่ำ​คืน
19เธอ​ปั่น​ด้าย​และ​ทอ​ผ้า
ด้วย​มือ​ของ​เธอ​เอง
20เธอ​เผื่อ​แผ่​แก่​คน​ขัดสน
และ​หยิบ​ยื่น​ให้​แก่​ผู้​ยากไร้
21เธอ​ไม่​ต้อง​ห่วง​คน​ใน​เรือน​ยาม​มี​หิมะ​ลง
เพราะ​ทุก​คน​นุ่ง​ห่ม​ด้วย​ด้าย​ทอ​ขน​แกะ​สี​แดง​สด
22เธอ​ทำ​ปลอก​สำหรับ​ฟูก​ของ​เธอ​เอง
เครื่อง​นุ่ง​ห่ม​ทำ​ด้วย​ผ้า​ป่าน​เนื้อ​ดี​สี​ม่วง
23สามี​ของ​เธอ​ซึ่ง​เป็น​ที่​รู้จัก​ดี​ที่​ประตู​เมือง
เขา​นั่ง​ร่วม​กับ​บรรดา​ผู้​อยู่​ใน​ระดับ​ปกครอง​ของ​แผ่นดิน
24เธอ​ตัด​เย็บ​เสื้อ​ผ้า​ป่าน​ไว้​สำหรับ​ขาย
และ​จำหน่าย​ผ้า​สไบ​แก่​พวก​พ่อค้า
25พละ​กำลัง​และ​ความ​นับหน้า​ถือตา​เป็น​อาภรณ์​ของ​เธอ
และ​เธอ​ยิ้ม​รับ​วัน​ข้าง​หน้า
26เธอ​เปิด​ปาก​อัน​พรั่งพร้อม​ด้วย​สติ​ปัญญา
และ​คำ​สั่งสอน​เรื่อง​ความ​กรุณา​อยู่​ที่​ลิ้น​ของ​เธอ
27เธอ​ดูแล​ครัวเรือน​ของ​ตน​เป็น​อย่าง​ดี
และ​ไม่​ใช้​ชีวิต​อย่าง​คน​เกียจคร้าน
28ลูกๆ ของ​เธอ​ลุก​ขึ้น​ยืน​และ​เรียก​เธอ​ว่า ผู้​ได้​รับ​พระ​พร
สามี​ของ​เธอ​ก็​เช่น​กัน เขา​ยกย่อง​เธอ​ว่า
29“ลูก​สาว​เป็น​จำนวน​มาก​ได้​ปฏิบัติ​ตน​อย่าง​ประเสริฐ
แต่​เธอ​ทำ​ได้​เลิศ​ยิ่ง​กว่า​พวก​เขา​ทั้ง​หมด”
30เสน่ห์​เป็น​สิ่ง​ลวง​หลอก และ​ความ​งาม​ก็​ไม่​ยั่งยืน
แต่​ผู้​หญิง​ที่​เกรง​กลัว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ได้​รับ​การ​ยกย่อง
31ขอ​ให้​เธอ​ได้​รับ​ผล​จาก​น้ำพัก​น้ำแรง​ของ​เธอ
และ​ให้​ผล​งาน​ของ​เธอ​เป็น​ที่​ยกย่อง ณ ประตู​เมือง​เถิด

ที่ได้เลือกล่าสุด:

สุภาษิต 31: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้