สุภาษิต 7

7
สติ​ปัญญา​ช่วย​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​การ​ล่วง​ประเวณี
1ลูก​เอ๋ย จง​รักษา​คำ​พูด
และ​ถนอม​คำ​บัญญัติ​ของ​เรา​ไว้​กับ​ตัว​เจ้า​เป็น​อย่าง​ดี
2จง​รักษา​คำ​บัญญัติ​ของ​เรา และ​เจ้า​จะ​มี​ชีวิต​คง​อยู่
รักษา​กฎ​บัญญัติ​ของ​เรา​ดั่ง​แก้วตา​ของ​เจ้า​เอง
3จง​มัด​ติด​ไว้​ที่​นิ้ว​มือ​ของ​เจ้า
จารึก​ไว้​บน​หัวใจ​ของ​เจ้า
4จง​พูด​กับ​สติ​ปัญญา​ว่า “เจ้า​เป็น​ดั่ง​พี่​สาว​ของ​เรา”
และ​จง​เรียก​การ​หยั่งรู้​ว่า​ญาติ​สนิท​ของ​เจ้า
5สอง​สิ่ง​นี้​จะ​ช่วย​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​หญิง​ที่​ล่วง​ประเวณี
จาก​หญิง​โสเภณี​ที่​มี​คำ​พูด​อัน​ระรื่น​หู
6ด้วย​ว่า​ที่​หน้าต่าง​บ้าน​ของ​เรา
เรา​มอง​ผ่าน​บานเกล็ด​ออก​ไป
7และ​ได้​เห็น​หมู่​คน​เขลา
เรา​สังเกต​เห็น​กลุ่ม​เยาวชน​ชาย
โดย​เฉพาะ​หนุ่ม​ไร้​สติ​ผู้​หนึ่ง
8กำลัง​ผ่าน​ไป​ทาง​ถนน​ใกล้​มุม​ที่​นาง​อยู่
แล้ว​เขา​ก็​ไป​ตาม​ทาง​มุ่ง​สู่​บ้าน​ของ​นาง
9ใน​ยาม​เย็น ยาม​โพล้เพล้
ยาม​ค่ำ​คืน และ​ใน​ยาม​ดึกสงัด
10ดู​เถิด หญิง​ผู้​หนึ่ง​ออก​มา​พบ​กับ​เขา
นาง​แต่งกาย​ดั่ง​หญิง​แพศยา​ที่​ใจ​เต็ม​ด้วย​เล่ห์​เหลี่ยม
11ไร้​ความ​อับอาย และ​ดื้อ​กระด้าง
เท้า​ของ​นาง​ไม่​ติด​อยู่​กับ​บ้าน
12ประเดี๋ยว​นาง​ก็​ไป​อยู่​ข้าง​นอก
ประเดี๋ยว​นาง​ก็​อยู่​ที่​ลาน​ชุมนุม
และ​นาง​เฝ้า​คอย​อยู่​ทุก​มุม
13ครั้น​แล้ว นาง​ก็​คว้า​ตัว​เขา​มา​และ​จูบ​เขา
แล้ว​พูด​กับ​เขา​ด้วย​สีหน้า​ที่​ปราศจาก​ยางอาย​ว่า
14“เรา​มี​เครื่อง​สักการะ​แห่ง​สามัคคีธรรม
วัน​นี้​เรา​ชดใช้​ตาม​คำ​สาบาน​แล้ว
15ฉะนั้น เรา​จึง​ได้​ออก​มา​พบ​กับ​ท่าน
กระตือ​รือร้น​ที่​จะ​หา​ท่าน
และ​เรา​ก็​พบ​ท่าน​แล้ว
16เรา​ได้​ปู​ที่​นอน​ของ​เรา​ด้วย
ผ้า​ป่าน​สี​จาก​ประเทศ​อียิปต์
17เรา​ได้​โปรย​ที่​นอน​ของ​เรา​ด้วย
มดยอบ กฤษณา และ​อบเชย
18มา​เถิด เรา​ไป​ดื่มด่ำ​ความ​รัก​อัน​เต็ม​เปี่ยม​ของ​เรา​จน​ถึง​ย่ำรุ่ง​กัน​เถิด
เรา​มา​เล้าโลม​กัน​ให้​สนุก​เถิด
19ด้วย​ว่า​สามี​ของ​เรา​ไม่​อยู่​บ้าน
และ​เดินทาง​ออก​ไป​ไกล​แล้ว
20เขา​นำ​กระเป๋า​เงิน​ติด​มือ​ไป​ด้วย
และ​จะ​กลับ​มา​บ้าน​ใน​วัน​เดือน​หงาย”
21นาง​นำ​ให้​เขา​หลงผิด​ด้วย​คำ​ชักจูง​หลาย​คำ​ของ​นาง
นาง​ใช้​ริม​ฝีปาก​อัน​ระรื่น​ของ​นาง​เล้าโลม​เขา
22เขา​เดิน​ตาม​นาง​ไป​ทันที
เสมือน​โค​ที่​เดิน​ไป​สู่​หลัก​ประหาร
หรือ​กวาง​เดิน​เข้า​สู่​กับดัก
23จน​กระทั่ง​ลูกศร​ปัก​ทะลุ​ตับ​ของ​มัน
เสมือน​นก​ที่​ถลำ​เข้า​สู่​ที่​กับดัก
และ​เขา​ก็​ไม่​รู้​เลย​ว่า​นี่​คือ​การ​ที่​เขา​เอา​ชีวิต​เข้า​แลก
24มา​บัด​นี้ ลูกๆ เอ๋ย จง​ฟัง​เรา
และ​เอา​ใจใส่​ต่อ​คำ​พูด​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​เรา
25อย่า​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​หัน​ไป​สู่​ทาง​ของ​นาง
หรือ​หลง​ไป​ใน​วิถี​ทาง​ของ​นาง
26ด้วย​ว่า มี​หลาย​คน​ที่​นาง​ได้​ทำให้​เจ็บ​ถึง​แก่​ความ​ตาย
นาง​ทำให้​พวก​เขา​ล้ม​ลง และ​คน​ที่​นาง​ฆ่า​ก็​มี​จำนวน​มาก
27บ้าน​ของ​นาง​เป็น​หนทาง​แห่ง​แดน​คน​ตาย
ซึ่ง​ดิ่ง​ลง​สู่​ห้วง​ของ​ความ​ตาย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

สุภาษิต 7: NTV

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

None

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้